|
หัวข้อ: หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 11:51:06 AM หอมวรรณศิลป์
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) (๑) โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ๑. โคลง (โคลง ๔ สุภาพ) อันโคลงฉันท์ร่ายแก้ว กาพย์กลอน ปวงปราชญ์ลิขิตสอน แก่นซึ้ง ชนพึงอย่าร้างรอน น้อมร่ำ ล้างเปือกกิเลสทึ้ง ผ่องหล้าฤดีสมัยฯ ๒. ฉันท์ (วิชชุมมาลาฉันท์ ๘) หอมศรีทิพย์ศิลป์ รวยรินซ่านซึ้ง ด่ำดื่มเร้ารึง ก่องแก้วเก็จกานท์ ชุบฉ่ำดวงจิต เนานิจวิญญาณ พงศ์ชนรื่นบาน อาบหอมเพ็ญบรรณฯ ๓. กาพย์ (กาพย์ยานี ๑๑) เสมอชั้นนรชาติ รู้พิลาศวรรณศิลป์ เสพรื่นอารมณ์วิญญ์ ถ้อยกวินทร์โคลงกาพย์ฉันท์ เปรตภูตและเวไนย หาซึ้งนัยแก้วกรองบรรณ ส่ำสัตว์อเนกอนันต์ หรือรู้กานท์ค่าทิพย์หอมฯ ๔. กลอน (กลอน ๘) เชื้อพงศ์เผ่านรชาติชั้นประเสริฐ รู้หอมค่าล้ำเลิศวรรณศิลป์ สรรพสัตว์เวไนยแม้ยลยิน หรือรู้หอมปิ่นโคลงฉันท์กาพย์กลอนฯ จาก สนอง เสาทอง, คอลัมน์ กวีนิพนธ์, หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน), นิตยสาร What HiFi?, ปีที่ 28 ฉบับที่ 330 มิถุนายน 2556, หน้า 221 หัวข้อ: Re: หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 11:52:11 AM หอมวรรณศิลป์
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) (๒) บุปผชาติ ๑. โคลง (โคลง ๔ สุภาพ) อันสันสีอร่ามแผ้ว กลีบผกา ชั้นแต่มนุษย์รู้ค่า ก่องแก้ว ภมรภู่สกุณา ข้องดื่ม น้ำหวาน ปองแต่หวานอิ่มแล้ว ว่อนฟ้าร่ายรำฯ ๒. ฉันท์ (วิชชุมมาลาฉันท์ ๘) แย้มงามบุปผา พรรณค่ามาลี ผุดผาดสันสี ชนเสพศิลป์ล้ำ นกผึ้งปองมาน น้ำหวานรสฉ่ำ ลิ้มเอมร่ายรำ โผผินบินจรฯ ๓. กาพย์ (กาพย์ยานี ๑๑) กลีบงามบุปผชาติ สันสีฉาดเก็จตระการ กลิ่นช่อหอมรื่นมาน ยามแบ่งบานแย้มผกา วิหคภมรผึ้ง หรือไป่ซึ้งเฉดบุปผา เอมหวานพลันจรลา โผว่อนฟ้าเริงระบำฯ ๔. กลอน (กลอน ๘) เสมอชั้นเชื้อพงศ์นรชาติ จึงรู้ค่าพิลาศหอมบุปผา ภมรแมลงมวลหมู่สกุณา เพียงรู้ค่าหวานอิ่มแล้วบินจรฯ จาก… คอลัมน์ กวีนิพนธ์ สนอง เสาทอง, หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน), นิตยสาร What HiFi?, ปีที่ 28 เล่มที่ 331 พฤษภาคม 2556, หน้า 222 หัวข้อ: Re: หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 11:53:10 AM หอมวรรณศิลป์
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) (๓) เถื่อนไศลผา ๑. กวีชนเสพค่าล้ำ วนาวิญญ์ ไศลเถื่อนโตรกผาหิน เสน่ห์ถ้ำ พฤกษ์มนต์ร่ายทิพย์ศิลป์ ครื้นฉ่ำ ด่ำดื่มมานซากซ้ำ กลั่นถ้อยบำเหน็จกานท์ฯ ๒. ผาภูเถื่อนถิ่น โขดหินไม้ป่า ต้นน้ำรักษา ปกป้องปกปัก โฉดชนใจต่ำ หยาบย่ำถางหัก ป่าจริงหมดรัก บวงค่าปูนตึกฯ ๓. ไศลผาเถื่อนไพรภู พึงชนรู้ค่าวิศาล ต้นน้ำห้วยลำธาร เลาะไหลผ่านเลี้ยงธรณิน ป่าอยู่แม่น้ำยัง ชนพึงฟังใช่เล่ห์ลิ้น ป่าหมดแม่น้ำสิ้น สรรพชีวินสูญเผ่าพงศ์ ๔. มนุษยชาติเผ่าพงศ์ล้วนประเสริฐ พึงสดับเถิดภูเถื่อนพร่ำไห้ แทร็กเตอร์-แบ็กโฮ, คำราม-ทึ้งไพร ใกล้สิ้นลมสุดท้ายหัวใจพนาฯ จาก สนอง เสาทอง, คอลัมน์ กวีนิพนธ์, หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน), นิตยสาร What HiFi?, ปีที่ 28 ฉบับที่ 332 มิถุนายน 2556, หน้า 222 หัวข้อ: Re: หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 11:54:02 AM หอมวรรณศิลป์
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) (๔) ฤดีชล ๑. อันมนุษย์ฤาหยั่งแท้ ฤดีชล โล้คลื่นล่องเล่ห์ล้น ยอกย้อน ขับเห่กล่อมกวีชน วิญญ์เร่า ศิลป์นา จินต์ร่ายนฤมิตฟ้อน พร่างแพร้วเพ็ญบรรณฯ (๒) อารมณ์สาคร โล้ร่อนทุ่มถั่ง ขึ้นลงโถมฝั่ง แตกฟ่องกำจาย หมู่ชนสนเท่ห์ หกเหว่องวาย ยากหยั่งเค้าหมาย ชลสายร้ายเล่ห์ฯ (๓) ชลสินธุ์โล้คลื่นเปล ไกวกล่อมเห่อยู่ไม่สิ้น เรื่อยล่องสาครจินต์ เซาะทรายหินระลอกสาย คลุ้มคลั่งบ้างเรียบนิ่ง ช่างกลอกลิ้งเพทุบาย เล่ห์ชนเฉกชลาลัย มารยาไสยคล้ายคลื่นชเลฯ (๔) ทะเลครวญโลกร้อนคาร์บอนร้าย คลั่งโจมจู่ทำลายโอโซนชั้น แหวกช่องฟ้า, รังสี-สุริยัน กรูเผาพลันขั้วโลกน้ำแข็งละลายฯ จาก หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน), คอลัมน์ กวีนิพนธ์, สนอง เสาทอง, นิตยสาร What HiFi?, ปีที่ 28 ฉบับที่ 333, 2556, หน้า 222 หัวข้อ: Re: หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 11:55:15 AM หอมวรรณศิลป์
(โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน) (๕) สุริยจักร ๑. โคลง (โคลง ๔ สุภาพ) สุริยจักรอร่ามไต้ ทิวากร แผดเร่ารังสีร้อน เขื่องจ้า ฤาเว้นผ่อนบทจร เช้าค่ำ ท่านนา เนื่องพร่ำรัศมีกล้า แจ่มหล้าไสวสวรรค์ฯ ๒. ฉันท์ (วิชชุมมาลาฉันท์ ๘) อาทิตย์ฤทธิ์แรง แผดแสงเผาร้อน ฤาหยุดผัดผ่อน ร่อนรถเรื่อยล่อง โคจรหนฟ้า สาดทาฉาบผ่อง รังสีรังรอง วาดแจ้งแต้มหล้าฯ ๓. กาพย์ (กาพย์ยานี ๑๑) ทินกรรัศมีกล้า ส่องเด่นหล้าสวรรค์ไสว แผดทอแสงโชนไกร อาบเรืองไรโค้งรวงฟ้า บทจรเวหาหน เสกบันดลม่านทิวา เกื้อกูลสรรพชีวา เนิ่นเนามาอสงไขยฯ ๔. กลอน (กลอน ๘) สรรพชีวิตโพยมานสุริยจักร พึงตระหนักคุณค่าสุรีย์สาย สว่างแสงภพหล้าพรรณราย ล้วนเกิดตายใต้เบื้องสุริยันฯ จาก หอมวรรณศิลป์ (โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน), คอลัมน์ กวีนิพนธ์, สนอง เสาทอง, นิตยสาร What HiFi?, ปีที่ 28 ฉบับที่ 334, 2556, หน้า 218 |