หัวข้อ: ใจพเนจร เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 29 พฤษภาคม, 2558, 08:30:34 PM (https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/v/t1.0-9/11351151_1406336213025564_6600680965746065584_n.jpg?oh=516d90022a267eeb0496b624a95ba765&oe=5609F3D0&__gda__=1442309818_40d2d4f39a407bb4c63dfc9848677369)
...ใจพเนจร... ๐ พเนจรไขว่คว้าเดินหน้าต่อ มิขอเหนี่ยวรั้งคอยฝั่งฝัน รู้ตัวดีต่ำต้อยน้อยเทียมทัน คำนิรันดร์เข้าใจรู้ไม่มี ๐ เพียงลำพังหวังใดคงไม่แล้ว ทรวงในแผ่วอ่อนล้าอำลาหนี รู้มิสมวงวรรณสรรค์กวี วางฤดีจริงใจยังไม่พอ ๐ ด้อยปัญญานั่นหรือก็คือใช่ ร้าวทรวงในก็สมระทมหนอ แม้นมิเห็นเป็นไปแต่ใคร่รอ แค่เพียงขอสักคนผจญเคียง ๐ ทุกค่ำคืนอักษรเขียนกลอนฝัน ผ่านพ้นวันสรรไปแม้ไร้เสียง เป็นเพื่อนใจได้แลก็แต่เพียง ระบายเรียงเหงาใจเขียนใส่ลง ๐ เหมือนสายลมพัดผ่านมิสานจิต เหมือนชีวิตสิ้นสุดจุดประสงค์ สิ้นแสงทองส่องทางทุกอย่างคง มิยืนยงแม้สรรคำสัญญา ๐ แม้นหนทางบากบั่นสุดหวั่นไหว ขอพบคนจริงใจให้เข้าหา แม้วันนี้ภินท์พังหลั่งน้ำตา ที่ผ่านมายังคอย..แค่น้อยใจ พิณจันทร์ |