หัวข้อ: รักแล้วนะ (กลอนกลบทกลมกลืนกลอน) เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 29 พฤษภาคม, 2558, 08:43:48 PM (https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xft1/v/t1.0-9/11350606_849224215148073_162699355272940074_n.jpg?oh=41db3ba0ad48130354e26140867f446b&oe=5609CD5C&__gda__=1443575418_6273ca29d760cfa06dc2ab8aee06eb67)
....รักแล้วนะ.... (กลอนกลบทกลมกลืนกลอน) . เมื่อมาพบสองเราเคียงเราสอง หลายสิ่งปองสานสื่อก็สื่อสาน เหมือนทั้งหมดนานเนิ่นรอเนิ่นนาน เหมือนรอหวานคอยหวังสมหวังคอย . คล้ายเราเคยรักมีต่างมีรัก แล้วอกหักหงอยเหงาครองเหงาหงอย เจ็บร้างราลอยรักต่างรักลอย มิใช่น้อยจมใจเจ็บใจจม . หรือว่าเราคล้ายนั่นสิ่งนั่นคล้าย รักสลายขมขื่นครองขื่นขม เจ็บปางตายซมซานจนซานซม ร้าวระบมภินท์พังใจพังภินท์ . หากแม้นใช่สิ่งเป็นก็เป็นสิ่ง ประสานอิงถิ่นเนาคล้องเนาถิ่น รวมสองใจยินยอมต่างยอมยิน ลบเหงาสิ้นใจสองด้วยสองใจ . หากแม้นพรหมคล้องรักด้วยรักสอง เคยหม่นหมองไหวหวั่นมิหวั่นไหว แม้นเวลาไปต่อรักต่อไป รักเก่าไหนเลยผ่านขอผ่านเลย . พรหมลิขิตพบเราสองเราพบ สิ่งประสบเผยใจสองใจเผย สิ่งงามสมเคยสมประสมเคย รักเจ้าเอ๋ยคงมั่นขอมั่นคง . พิณจันทร์ ๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๘ |