|
หัวข้อ: ห่วงหวง...ปิ่มขาดใจ เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 02:34:21 PM ***บทกวีที่นำมาจากหนังสือกวีนิพนธ์ อุ่นลมรัก พัดคืนหวน มาอุ่นใจ, กรุงเทพฯ, วิภาษา, 2554 ที่นำมาตีพิมพ์ใหม่ ส่วนมากจะมีการปรับปรุงแก้ไขในหลายๆ จุด จะไม่เหมือนต้นฉบับเดิมที่ตีพิมพ์ครั้งแรก
ห่วงหวง...ปิ่มขาดใจ จันทร์นวล...คืนเพ็ญแต้ม ปรายแสงเย็นวาดแจ่มพร่างนิศา ดอกดาวพรายป้ายเปื้อนแก้มนภา อวดแสงพริบพร่า, วิบวาว-แข่งแข เพ็ญคืนแรฟ้าแพรเพ็ญอร่าม มิวายแหงนแขงามเหม่อชะแง้ เหงาร้าย, เหน็บลึก-บึ้งรวงแด เงาโศกพาด...ทาบหฤทัย วอนจันทร์...แอร่มฟ้า นำช่อรวงใจแห่งรักข้าไปให้ ส่งให้ถึงใจเธอ ณ แสนไกล อย่าแสร้งเบือนไถลเร่งไคลคลา จันทร์เจ้าเอ๋ย อย่าเมินเฉยคำวอนข้า เร่งรุดพลัน, อย่าเสียการ-เยิ่นเวลา ก่อนเธอ...นิทราหลับใหล วานจันทร์ฝากคำถ้อย กระซิบค่อยค่อย...ใกล้ใกล้ '...ว่ารักยิ่งแผ่นดินแผ่นฟ้า, ยิ่งมหาชเลลัย ยิ่งอสงไขยจักรวาล...' วอนจันทร์เตือนย้ำคนไกล มีใจดวงแท้รัก, รุ่มร้อน-โศกศัลย์ '...กระวนกระวายเคียงจาบัลย์...' ห่วงหวง...ปิ่มอาสัญ…ยามแรมไกลฯ จาก... สนอง เสาทอง, กวีนิพนธ์ อุ่นลมรัก พัดคืนหวน มาอุ่นใจ, กรุงเทพฯ, วิภาษา, 2554 หัวข้อ: Re: ห่วงหวง...ปิ่มขาดใจ เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 26 สิงหาคม, 2556, 02:45:12 PM ยามเธอไกล...ห่วงใย...คิดถึง
เธอจากไป...ใจห่วงถึง เฝ้ารำพึงเหม่อชะแง้อ้างว้าง ใจพะวงหา แต่ค่ำ, ขวบคืน-รุ่งราง ซ่านฟุ้งไหว, เหงาคว้าง...ยามเธอร้างจร ยังเก็บจำทุกความดีเธอมีให้ คอยห่วงใย พัดวี, ผ่อนทุกข์ร้อน ในใดใด ห่วงเหลือ...ห่วงอาทร ยามร้างอรเพียรโทรย้ำรัญจวนรึง ยามนี้...แลหาชะเง้อหาย เสื้อตัวสวยเธอซื้อให้เมื่อคราหนึ่ง มองเสื้อตัวนั้น, ละเมอไหว-แรโศกคำนึง เพ้อรำพึง...ฟ้องเดือนดารา ใจห่วงหวงยามร้างนิราศเจ้า เคยอุ่นถ้อย, วอนเว้า-สิเน่หา จำซึ้งคำอ้อนพร่ำก่อนอำลา สะทกอุรา สะท้อนใจ สะอื้นครวญ โอ้แก้วตาดวงใจแม่ยอดชู้ ยามร้างไกลห่างพธูระกำสรวล หวั่นใจเจ้าแปรอื่นในร้ายรวน ทิ้งรักหวง, พ่ายผวน-แพ้ห่างนาน ยามเธอไกล ห่วงใย คิดถึง ใจโศกคำนึง, ไหวสะท้าน '...ทุรนทุราย...ทุกคืนร้าวราน...' รอเยาวมาลย์, ย้อนคืน มาย้อนเยือนฯ จาก... สนอง เสาทอง, กวีนิพนธ์ อุ่นลมรัก พัดคืนหวน มาอุ่นใจ, กรุงเทพฯ, วิภาษา, 2554 |