เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: โพงพุกาม ที่ 08 มิถุนายน, 2558, 12:36:11 AM



หัวข้อ: คนแก่เขียนกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: โพงพุกาม ที่ 08 มิถุนายน, 2558, 12:36:11 AM

คนแก่เขียนกลอน

เอ็งว่า คนเขียนกลอนเป็นคนแก่
ก็เพียงแค่ฆ่าเวลา ดีกว่าหาว
เขียนทำไมให้เยิ่นเย้อยืดยาว
ขาวไม่ว่าขาว ดำ ไม่ว่าดำ

ต้องคล้องคำคล้องทำนองคล้องสียง
มัวไล่เรียงหาเอกโท สูงต่ำ
อ้อมความหมายเลียบค่ายอยู่หลายคำ
แล้วยิ้มทำท่าโอ่ โอ้กวี

มันโบราณกาลครั้งยังว่างว่าง
ธุรกิจมีกล้วยวางไม่กี่หวี
สลึงเฟื้องไพสะพัดจีดีพี
เขียนรุ้งคลี่เมฆคลายได้หลายวัน

เฮ้ย เอ็งคงไม่ เคยขมองท่องกอไก่
ชีวิตข้อปรนัยของเอ็งนั่น
เป็นจารีตขีดกาเข้าหากัน
เร่งเร็วเร็วเป็นรางวัล ลวกชีวิต

เอ็งสะบัดปัจจุบันเพื่อคันธรส
แล้วลืมหมดรากเรี่ยเสียสนิท
ยอมไหลคว้างสร้างหยามชุดความคิด
อันเทศทิศ ถือแถว แล้วไหนไท

ก็โสฬสเบี้ยบ้ายใช่ไหมเล่า
ที่สร้างเงาร่มร้านแปลงบ้านใหม่
ให้เอ็งโก้โตย่ำสยามนัย
เงินเดือนล้านอันไพ ที่เอ็งชัง ฯ

โพงพุกาม


หัวข้อ: Re: คนแก่เขียนกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 08 มิถุนายน, 2558, 07:36:02 AM
...55 รู้จริง โพงพุกาม
"คนแก่" จึ่งถาม ความไฉน
บ่นว่า หนุ่มสาว พราวพิไล
ก็มิใช่ หวังเธอ เสมอมา ฤ!

...หวังเธอ สืบสาน แนวคิด
ที่ประดิษฐ์ เพื่อผอง สุขหนา
จึงควร ค่อยพูด เจรจา
บอกว่า ปู่ย่า "เปิดใจ"

 


หัวข้อ: Re: คนแก่เขียนกาพย์
เริ่มหัวข้อโดย: โพงพุกาม ที่ 12 มิถุนายน, 2558, 02:23:08 AM

คนแก่เขียนกาพย์

ฉบัง ๑๖

๐ มักเขียนเขาฟ้าหญ้าใบ   อ้อนดงพงไพร
หวนไห้ใจล้มข่มยืน
                 .....................................

๐ ฝนใหม่ได้เค้าครืนครืน        ลิบเขาเทาผืน
เมฆกลืนฟ้าส้มลมแรง

๐ ดินยากผากแห้งระแหง       เผาผักฟักแฟง
แต่แล้งล่วงมาช้านาน

๐ ต่อนี้มีน้ำฉ่ำฉาน              วังวนกลกาล
ช่วยดาลช่วยดลจนคลาย

๐ ปลาดุกซุกโคลนข้นหาย     ตะเกียกตะกาย
คงว่ายแหวกน้ำลำพอง

๐ ถั่วเถาเฉาเหี่ยวเกลียวกอง   ถกซากถากถอง
จะลองถั่วหนักฝักยาว

๐ กล้วยหอมผอมไกวใบขาว   เมื่อฝนหล่นพราว
หน่อจาวคราวแยกแตกกอ

๐ แต่นั่นเมฆเหมือนเลือนรอ   หายคลุ้มครึ้มคลอ
เปิดทอแสงจ้าตะวัน

๐ ลมร้อนพัดกลับฉับพลัน      ดับกล้าฝ่าฟัน
ดับฝันหั่นโหยโรยรา ฯ

หมายเหตุ: ท่านสุนทรภู่ใส่สัมผัสในและเพิ่มสัมผัสระหว่างวรรคในวรรคส่งให้กับกาพย์ฉบังในกาพย์พระไชยสุริยา ทำให้ไพเราะมากขึ้นและเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตนของท่าน

โพงพุกาม


หัวข้อ: Re: คนแก่เขียนกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 12 มิถุนายน, 2558, 08:36:45 PM
ขอไม่ต่อสัมผัสครับ

....กาพย์ฉบัง ฟังเสนาะ เพราะพริ้ง............เสนอแนะ ยึดอิง..........จังหวะ จะโคน โดนใจ
....สรรคำ กระชับ ฉับไว..............................สำเนียง เสียงใส..........เนื้อหา สาระ ครบครัน
....แต่อย่า อย่าลืม เลือนกัน..........................ควร"คำ นำ"นั้น...........เกริ่นบอก บ่งเรื่อง เมลืองวาม
....กาพย์จบ ครบถ้วน กระบวนความ..........บทสรุป จงงาม............แง่คิด สะกิด ติดตรึง
....ให้ประทับ จับจิต ซาบซึ้ง.......................ครุ่นคิด คำนึง..............แม้ผ่าน พ้นกาล นานปี


หัวข้อ: Re: คนแก่เขียนกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: โพงพุกาม ที่ 12 มิถุนายน, 2558, 10:11:16 PM

ฉบัง ๑๖

๐ ขอบคุณหุ้นแชร์แม่สี      เอกด้วยคดี
เอตทัคคะจะความ

๐ มาเสริมเติมต่อข้อตาม      ขาดวิ่นบิ่นงาม
ให้สวยเลื่อมหลงคงคืน

๐ ก็น้อยยิ่งน้อยคอยฝืน      เหมือนเตาะแตะยืน
ฝันวิ่งชนะพระพาย

๐ จะจำย้ำมั่นปั้นหมาย      แต่ต้นจนปลาย
อยากงามตามอย่างทางครู ฯ

ด้วยคารวะ

โพงพุกาม


หัวข้อ: Re: คนแก่เขียนโคลง
เริ่มหัวข้อโดย: โพงพุกาม ที่ 17 มิถุนายน, 2558, 04:09:34 AM

๐ หนุ่มสาวคราวแรกได้      เผดิมฝน
กลัวเปียกปัดอลวน           วิ่งว้าย
ฝนโชกชุ่มโคลนปน          สาดช่อ
คนแก่ยังแต่ย้าย              ย่างช้าชินเย็น ฯ

๐ เห็นลูกจันเด็กกร้วม      กินเลย ฝาดแฮ
สาวแค่ดมชมเชย            ชื่นพ้อง
ลอยแก้วแก่ฝานเกย         ตาลใส่ หวานนา
งามจึ่งงามตามคล้อง        ผ่องเข้าวัยใคร ฯ      

๐ ดรุณสมัยรักเริ่มด้วย      ดวงตา
สาวหนุ่มทรัพย์รูปพา        รักให้
สูงวัยใฝ่รักหา                 ยังห่าง
ท่านว่าเหือดสมุทรได้        ดั่งนั้นอาจพาน ฯ

๐ ดึงฉุดกาลเร่งช้า      ใครสรร ได้เฮย
ยามสุขปีเดือนวัน      พริบพ้น
คราทุกข์นาทีผัน         ราวกัป
คงแต่ใจเล่ห์ล้น         หลอกแม้เวลา ฯ

๐ น้ำบ่าเกลียวกัดกว้าง      ทางคัน
เกลียวโกรธกัดมิตรอัน       โอบห้อม
น้ำขุ่นชะตะกรัน              ไหนกร่อน
ใจขุ่นฤๅจะพร้อม           สงบแท้เข้าธรรม ฯ

๐ โลกนิติกรำฝุ่นร้าง      แรมปี
นิราศสุพรรณสี            หม่นเศร้า
กำสรวลสมุทรหามี       ใครอ่าน
โคลงต่อโคลงคงเค้า      แค่เสี้ยมดินสอ ฯ

โพงพุกาม


หัวข้อ: Re: คนแก่เขียนฉันท์
เริ่มหัวข้อโดย: โพงพุกาม ที่ 22 มิถุนายน, 2558, 02:15:01 AM

คนแก่เขียนฉันท์
ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒

๐ จะเขียนฉันท์กะเขามั่ง      ก็เก้กังมิเป็นการ
กระด้างดังชนวนดาน      ทะเล่อค้นถลนคำ

๐ เนี่ยะลองทึ้งและลองถาก   เฮอะยังยากวิบากขำ
ผสมทองกะถ่านดำ      สลวยใดก็เศษดิน

๐ ตะครุบคำคะมำคว่ำ      กระดกซ้ำกระดอนหิน
ขยำโยกโขยกกิน      ปะแล่มรสก็ซดกลืน

๐ สถานนั้นประมาณนี้      เชอะกี่ปีจะดีฝืน
และกี่ค่ำรึกี่คืน            กระงกเงิ่นมะงาหรา

๐ ประเมินเล่นประเด็นคง   จะเปลืองลงนะเวลา      
เหยาะย่างย้ายตะกายหา      กะปรอยปริบก็สิบปี ฯ

โพงพุกาม      


หัวข้อ: Re: คนแก่เขียนกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 22 มิถุนายน, 2558, 12:16:00 PM
กาพย์ฉบัง ๑๖

..."ขอบคุณหุ้นแชร์แม่สี.....เอกด้วยคดี
เอตทัคคะจะความ" (โพงพุกาม)

...toshareไหง"หุ้น"อยากถาม.....โทษทีละตาม
เพิ่งพบเปลี่ยนนามขำจริง

...55ข้าคงถูกสิง.....อยู่อยู่โพงพิง
เฉยนิ่งคงมิเป็นการ

ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒

...จะขอโพงละ"สิบปี".....สิคำนี้สยบหาญ
มุมุ่งมั่นสะบัดจาร...........มิช้านานก็แกร่งไกร

...พลังเราประดุจสูรย์......"สหาย"พูนแนะแน่ไซร้
มิแชเชือนติเตือนไว........ประจักษ์ใจประคองพลัน



หัวข้อ: Re: คนแก่เขียนกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: โพงพุกาม ที่ 23 มิถุนายน, 2558, 01:11:37 AM

ท่าน Share
ยานี ๑๑

๐ คือแชร์ก็แปลเช่น   คงแบ่งเป็นและแบ่งปัน
หรือแชร์คือหุ้นกัน   ทั้งเสพสุขแหละทุกข์ทน

๐ แค่นั้นแหละท่านจ๋า   มิอาจกล้าจะเปลี่ยนปน
จับแกะกับแพะชน   จนแชร์ช้ำเกินฉ่ำชม

๐ กับคำสำนวนคุ้น   คล้ายคล้ายหุ้นอดุลรมย์
เว็บของสมาคม      กวีร่วมสมัยเรา

๐ จะใช่หรือมิใช่      ขออภัยที่ตู่เหมา
ไม้แก่นดั่งกันเกรา   จะไหวโบกหรือลมบาง ฯ

ด้วยคารวะ
โพงพุกาม


หัวข้อ: Re: คนแก่เขียนกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 23 มิถุนายน, 2558, 07:23:04 AM
...ฮา!ข้ายังง่วงอยู่.........เผลอมิดูเธอส่ง"อาง"
จึ่งเติมแต่งสรรค์สร้าง......บทเชื่อมกลางเกลากล่อมกลม

...คงเจอเฉกเช่นกัน.......เว็บเจ็บนั่นแปลจนตรม...ฮา
เว็บของสมาคม.............กวีร่วมสมัยเอง

...มี to อยู่นำหน้า..........ก็ด้วยว่ากลัวละเลง
verb แน่แต่มิเกรง..........ใครบรรเลงเพลงหุ้น"ปัน"

...ชีพด้นดุจดนตรี............รื่นฤดีแลร่วงพลัน
เมตตารักครบครัน............ชื่อเฉกฝัน!ใฝ่ใดฤๅ

แล (สัน.) และ กับ เช่น
ให้ประกาศแก่พระราชวงศานุวงศ์แลข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยฝ่ายหน้าฝ่ายใน
และราษฎรในกรุงแลหัวเมืองให้ทราบทั่วกัน. (ประกาศ ร. ๔)


*** ชื่อเริ่ม ๆ ก็ toshare (ชื่อ mail ก็ใช่)
พิมพ์ช้า to เลยกร่อนหาย ฮา