|
หัวข้อ: เพื่อน (กลอนกลบทกบเต้นกลางสระบัว) เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 08 มิถุนายน, 2558, 01:40:31 PM (https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/v/t1.0-9/11393232_851029154951629_4200063192171630035_n.jpg?oh=a2c67bad5087099668a62ee46324ba43&oe=55F488F9&__gda__=1441703887_fb1f3e1d049263b9f9c6249d344bbabd) ....เพื่อน.... (กลอนกลบทกบเต้นกลางสระบัว) ๐ สูงหยุดสุดไยอย่าไต่สูง ต่ำจ้องต้องจูงอยู่ฝูงต่ำ จำตนจนตมเหมาะสมจำ เจียมคบจบคำจดจำเจียม ๐ รู้ตนรนต่างหนทางรู้ เขียมอย่างข้างยลพาตนเขียม เรียมสุมรุมสนยินยลเรียม ตัวยินตนเยิ่ยมจงเจียมตัว ๐ หยามกันหยันเกียรติ์ส่อเสียดหยาม ทั่วนี้ที่นามมาถามทั่ว รัวจิตริดใจมาใส่รัว เดิมใหม่ใดมั่วพันพัวเดิม ๐ หมางจิตคิดจนเขาคนหมาง เริ่มสู่รู้สางหนทางเริ่ม เดิมสั่งดั่งสองประคองเดิม ใจสองจ้องเสริมมาเติมใจ ๐ จากลาจนลบเคารพจาก ไหนห่วงหน่วงหากมิจากไหน ไปเห็นเป็นห่วงเขาควงไป เคียงอื่นคืนไอรักใหม่เคียง ๐ ก่อนเราเก่าเริ่มใจเพิ่มก่อน เสียงใจใส่จรออดอ้อนเสียง เรียงคำร่ำคอยมิน้อยเรียง ลาเพื่อนเลือนเพียงมองเมียงลา พิณจันทร์ ๘ มิถุนายน ๒๕๕๘ .............. **กลอนกลบทกบเต้นกลางสระบัว** กำหนดให้ซ้ำคำต้นวรรคกับท้ายวรรค สัมผัสชิดคำที่ ๒ และ ๓ สัมผัสอักษร คำที่ ๒ และ ๔ ทั้งสัมผัสแบบมีคำแทรก คำที่ ๔ และ ๖ (อ้างอิง...แดนคนธรรพ์ แม่ศรีวรรณทอง อาจารย์ธนุ เสนสิงห์) |