|
หัวข้อ: ผกาสวยอำนวยศิลป์(กลอนกลบทก้านต่อดอก) เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 08 มิถุนายน, 2558, 01:59:36 PM (https://scontent-sin1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xtf1/v/t1.0-9/10405631_859309880806173_7000645403832435931_n.jpg?oh=cbbee548cffe3740409a8a36195e6fde&oe=55F95F35) ผกาสวยอำนวยศิลป์ (กลอนกลบทก้านต่อดอก) (ผกาสวย) มากมายมีผกาสำรวยสวย หอมระทวยอึงอลทนไม่ไหว คิดเสาะหารูปสวยอวยใส่ไป ดอกไม้ให้ร้อยกรองคล้องตามงาม (อำนวยศิลป์) ก็เห็นแล้วสำคัญนั่นเลือนเหมือน ก่อนเคยเยือนสนุกทุกยามถาม กาลล่วงลับแลเห็นเป็นจามนาม คำเหยียดหยามยินกลับยับเยินเกิน ตรึกตรองใจไคร่ครวญล้วนหมดจด จำใจลดสื่อสารนานเนิ่นเขิน หลบซ่อนใจไม่มองบังเอิญเชิญ จำใจเดินออกห่างทางนั้นกัน ขอมานะพากเพียรเรียนอยู่สู้ น้ำตาหลั่งพร่างพรูรู้วันหัน ใกล้มาแล้วแจ้วเลือนเหมือนหวั่นทัน คำนิรันดร์ไม่มีที่เพิ่มเดิม จึ่งเรียบเรียงเคียงคำอำนวยสวย ดอกไม้ช่วยอวยงามตามเติมเสริม ร้อยกรองงานสานไปให้เริ่มเจิม ใจฮึกเหิมอีกครั้งดั่งเก่าเรา ดอกไม้สื่อร้อยกรองมากมายหลาย หากมองคล้ายสวยแบบแนบเนาเขา แต่สวนนี้ที่เห็นเป็นเงาเทา สวนคนเหงาดอกหนามาเคียงเรียง. :21: สวนคนเหงาเศร้าใจ ไปวันวัน พิณจันทร์ ๗ มิถุนายน ๒๕๕๘ หัวข้อ: Re: ผกาสวยอำนวยศิลป์(กลอนกลบทก้านต่อดอก) เริ่มหัวข้อโดย: เฒ่าธุลี ที่ 09 มิถุนายน, 2558, 07:10:41 PM (http://f.ptcdn.info/331/005/000/1369018069-o.jpg) (http://imageshack.us/a/img834/6641/e9v.gif) ผกาสวย อำนวยศิลป์ ถิ่นไกลใกล้ ทนไม่ไหว ไอแดด แผดเกรียงเปรี้ยง สีหมองเศร้า เฉาเหี่ยว เซียวเพียงเรียง ยากหลีกเลี่ยง เบี่ยงบ่าย ส่ายไหวไกว ช่อผกา ซาสวย ด้วยแดดแผด สีเคยแจ๊ด แหวดล้อม พร้อมใบใส แสงแดดจ้า พาเวียน เปลี่ยนไฉไล หมดสิ้นไป ไม่เหลือ เชื้อความงาม เหมือนหญิงสาว คราวรุ่น หุ่นรวยสวย ผมสลวย นวยนาด มาดวามหวาม เห็นที่ไร ใจเป็น เต้นตามกาม สุดหักห้าม ปรามใจ ให้ชาซา กาลเวลา พาเวียน เปลี่ยนกลายหาย ความสวยวาย กลายเวียน เปลี่ยนดาหน้า ที่เคยตึง ผึ่งผาย วายล้าชา สังขารา พาลับ ดับชงลง อนิจจา ว่าไว้ ไม่แน่แท้ ย่อมผันแปร แก่ตาย หายสงหลง หมุนแปรเปลี่ยน เวียนไป ไม่จงคง พุทธองค์ ทรงตรัส ชัดจำคำ ผกาสวย อำนวยศิลป์ สิ้นกลายหาย ดับสลาย วายไป ไม่ล้ำขำ ดูตัวเรา เข้าใจ ใฝ่ซ้ำจำ อย่าถลำ ทำบาป หลาบในใจ เฒ่าธุลี (http://imageshack.us/a/img834/6641/e9v.gif) 56rv4jIDzDw หัวข้อ: Re: ผกาสวยอำนวยศิลป์(กลอนกลบทก้านต่อดอก) เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 10 มิถุนายน, 2558, 01:42:34 PM :13:
ผกาสวยด้วยศิลป์เคียงจินต์ถิ่น กวินริน ซาบซึ้งตรึง ใจให้ มีเกิดแก่เจ็บตายต้องได้ไป มิมีใคร ยืนยงคงเดิมเดิม ให้ระลึกตรึกตรองมองเดินเขิน มิเพลิดเพลินหลงงามยามเริ่มเพิ่ม สังขารคนหล่นไปไร้เจิมเติม อย่าหึกเหิมรูปรสหมดวันกัน ......... ขอบพระคุณค่ะอา เคารพค่ะ ต่ายค่ะ |