เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 16 มิถุนายน, 2558, 10:01:53 PM



หัวข้อ: ...พอมีทางสำเร็จไหม?
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 16 มิถุนายน, 2558, 10:01:53 PM

(http://www.clipmass.com/upload/news/26/25539_full.jpg)

เมฆก้อนน้อยลอยฟ่องเต็มท้องฟ้า
ลมพัดพาเมฆขาวข้ามภูเขา
บังแสงฮามตามด้วยเมฆดำเทา
เสียงร้องเบาเริ่มตึงดังอึงอล

เกือบสัปดาห์นาแล้งน้ำแห้งขอด
คงไม่รอดมะม่วงเหลืองร่วงหล่น
พวงลำไยใบเฉาแดดเผาบน
รอพึ่งฝนปรานีชี้เป็นตาย

ขาดน้ำดินขาดหญ้านาขาดข้าว
คลื่นร้อนผ่าวคนฉิวหิวกระหาย
สัตว์เจ็บป่วยม้วยมอดพืชวอดวาย
แถมโรคร้ายลุกลามไวรัสรา

เมฆมืดดำต่ำลงลอยตรงหัว
ร่ำระรัวขอแถนตกแสนห่า
เจิ่งทั่วหนองคลองบึงถึงทุ่งนา
ทันเวลาก่อนยุบชุบชีวี

ฝนสุยสุยปรอยปรอยอ่อยป๊อกแป๊ก
ลมสอดแทรกพาพัดแรงจัดหนี
เมฆค่อยเคลื่อนเลื่อนไปในทันที
หลงเหลือมีกระจายฝ้าฝ้ายจาง

ขอยืมเชือกเส้นยาวราวโยชน์หนึ่ง
ผูกรัดดึงเมฆไม่ให้ลี้ห่าง
กลายเป็นฝนพรมพรำชุ่มฉ่ำบาง
พอมีทางสำเร็จไหมใครบอกที

 :12:

รพีกาญจน์