เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 28 มิถุนายน, 2558, 12:28:35 PM



หัวข้อ: พอเพียง
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 28 มิถุนายน, 2558, 12:28:35 PM
(http://upic.me/i/9q/1378838_556148454478129_1686440252_n.jpg) (http://upic.me/show/48688349)
อยู่แบบพอเพียง
...
ไม่เคยหวังนั่งเลาจน์กับเขาหรอก
คนบ้านนอกคอกนาแค่ฟ้าแจ้ง
ต้องรีบตื่นฟืนไฟติดให้แรง
มัวบิดแข้งบิดขาเมียด่าตาย

กุ้งมังกรร้อนฉ่าห้าหกร้อย
ข้าลวกหอยครองแครงแรงมากหลาย
หูฉลามชามละพันฉันไม่มายด์
ซื้อเรือพายสบายนักชีวิตนี้
...
ทั้งวอลโว่ฮอนด้าข้าไม่สน
ข้าคนจนขับอีแต๋นแสนสุขี
เบนซ์ออโต้ล้านกว่าข้าไม่มี
อยู่ที่นี่มีควายสบายแล้ว
.....
ยามาฮ่าถังบุบเพิ่งชุบใหม่
เก่าทั้งนอกทั้งในโอ้เมียแก้ว
ออกถนนบ่นจังยังกะแจว
เร่งเครื่องคงมิแคล้ว..หลุดแน่ล้อ

...


 


หัวข้อ: Re: พอเพียง
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 29 มิถุนายน, 2558, 12:21:28 PM
ขออภัยครับที่ไม่ได้ต่อ เนื้อเรื่อง

....พอเพียง       คือชีวี          มีสติ
ธรรมะผลิ        ทุกกาล        ทุกสถาน
ต่อตนเอง      ผู้อื่น           ด้วยชื่นบาน
ปฏิบัติ          รับ-เจือจาน   อย่างสมควร

....แต่อย่า         อย่าลืม         เหล่าเพื่อนผอง
จมทุกข์กอง    ห่างเพียงพอ   ชีพผันผวน
จน-เจ็บจึง     หวังใจ         เพี่อนทั้งมวล
รีบรีบด่วน       รักแบ่งปัน     กันและกัน