เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: Wirin ที่ 30 มิถุนายน, 2558, 01:17:46 PM



หัวข้อ: ..แดเดียวดาย..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 30 มิถุนายน, 2558, 01:17:46 PM
:30:

แดเดียวดายกายฝืนแสนกลืนกล้ำ
ทุกคืนค่ำร่ำร้องต้องเหหัน
เงียบสงัดทัดทานทุกวารวัน
รักนิรันดร์นั้นเล่าเขาลืมแล้ว

อยู่ลำพังรำพึงคะนึงหา
ดวงดาราฟ้ากว้างสุดหางแถว
ท่ามราตรีฤดีหนอช่างส่อแวว
ชายว่าแจ๋วจำจากฝากรักลวง

ซึมเซาซบกลบเกลื่อนวันเดือนผ่าน
เกินดวงมานทานไหวใจห่วงหวง
สิ่งที่ทำให้เฉาเหงาในทรวง
คือคำลวงล่อหลอกช้ำชอกใจ

ราตรีกาลนานเนิ่นเผชิญเศร้า
มองดูเงาเราจางช่างหมองไหม้
ดาวล้านดวงดาษดื่นขื่นฤทัย
ไม่มีใครเคียงคู่อดสูจัง

เที่ยงคืนเข้าเงาโศกวิโยคซ้อน
แสงจันทรลดลงตรงข้างหลัง
สายลมโบยโชยชื่นตื่นภวังค์
น้ำตาพรั่งพรูอาบทาบสองปราง

มองแพดาวร้าวยิ่งนิ่งนานนัก
สุดจะหักห้ามได้ใกล้รุ่งสาง
รอวันพรุ่งช้าชักรักจืดจาง
นภาพร่างร้างเปลี่ยวแดเดียวดาย

วิริน

๓๐/๖/๕๘

 :30:


หัวข้อ: Re: ..แดเดียวดาย..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 30 มิถุนายน, 2558, 01:37:13 PM
:30:

อันเสน่ห์เล่ห์กลดลดาลให้
ดวงหทัยไหวหวามยาม้เช้าสาย
ระรินร่ำรำพันฝันเดียวดาย
รักเรรวนล้วนร้ายหน่ายเลิกลา

จักมนต์ใดไหนเล่าเท่ามนต์รัก
สิงสลักปักป้ายฟูมฟายกว่า
กมลหมองหม่นไหม้ไร้เยียวยา
จนอุราหนาวเหน็บเจ็บปวดทรวง

ถ้อยวาจาจำนรรจ์ฝันถึงยิ่ง
นอนแนบอิงแอบอุ่นละมุนสรวง
หว่านคารมพรมพ่นคล้ายกลลวง
ลับลอยล่วงห่วงหายสลายลง

จึงเขียนกลอนกานท์ถักมาภักดิ์พร้อม
เติมความหอมเหยาะเย้าเคล้าประสงค์
ขอฝากฝังดวงใจให้ดำรง
เป็นมาลัยร้อยส่งตรงกลางใจ

วิริน
๓๐/๖/๕๘

 :30:


หัวข้อ: Re: ..แดเดียวดาย..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 30 มิถุนายน, 2558, 01:41:46 PM
:30:

เพียงหนึ่งวันใจนั้นไม่เป็นอื่น
ยังระรื่นรวยรักประจักษ์ได้
ยังหวานแหววแผ่วพริ้วสยิวใจ
ยังหวั่นไหวแบบนี้ทุกวี่วัน

สองคืนหวนครวญคร่ำเพ้อร่ำเรียก
น้ำตาเปียกหมอนชุ่มกลุ้มใจฉัน
พลิกขวาซ้ายยากนักรักจากกัน
เศร้าทรวงนั้นหวั่นกลายสลายไป

สามเดือนเคลื่อนคืบเข้าเราห่างหาย
คิดมิวายหลายเรื่องเคืองหวั่นไหว
แรมรอนร้างทางรักหักพังใจ
แผลพุพองหนองไหลในวันนี้

สี่ปีผ่านมานหมองมองแล้วเศร้า
ซุ้มรักเราเก่าเกินเธอเดินหนี
สนิมเขรอะเกรอะกรังดั่งชีวี
จะไร้ที่พึ่งพิงอิงแอบกาย

กาลเวลาพาใจให้เหินห่าง
ระยะทางกางกั้นขั้นน่าหน่าย
ระยะรักท้อเหลือเมื่อเดียวดาย
ระยะท้ายง่ายสุดหยุดสองเรา

วิริน
๓๐/๖/๕๘

 :30:


หัวข้อ: Re: ..แดเดียวดาย..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 สิงหาคม, 2558, 12:53:38 PM
:30:

อยู่ห่างไกลเกินกาลมานสั่นไหว
จักทำใจยังท้อหนออับเฉา
เสียงครางครวญครืนครืนยืนซึมเซา
ดวงแดเศร้าเหงาหงอยพลอยระทม

ไม่เริงรื่นชื่นฉ่ำช้ำชอกจิต
คนไร้สิทธิ์เอ่ยอ้างต่างขื่นขม
ฟ้าไร้ดาวสาวไร้คู่สู้อกตรม
น้ำตาพรมพร่างพรายหน่ายกล้ำกลืน

เงียบงันหนอรอรุ่งแสงฟุ้งเฟ้อ
คงรอเก้อม่านหมอกยอกสุดฝืน
เปลี่ยวชีวังรังรักหักลงคลืน
ได้แต่ยืนชะแง้แดเดียวดาย

วิริน
๑๐/๘/๕๘

 :30: