|
หัวข้อ: ~♡เ กี่ ย ว ก้ อ ย ร้ อ ยใ จ♡~ เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 01 กรกฎาคม, 2558, 08:41:53 AM ~ร้อยดวงใจ ~
เธอมาจากฟากคุ้ง..แห่งทุ่งฝัน เธอนั้นแสนสร้างสรรค์..แลคลายหมอง เธอผู้ปลดความเศร้า..น้ำตานอง เธอผู้โอบประคอง..ล้อมใจเดิน เธอหมายเพียรเวียนจบ..โดยลบเศร้า เธอดูแล บรรเทา..ใช่เผินเผิน เธอมิ่งขวัญกำลังใจ..ฉันเพลินเพลิน เธอมามิ บังเอิญ...นะคนดี หัวใจเธอสุดเท่...สิเน่หา หัวใจเธอหยาดฟ้า..เพื่อโฉมศรี หัวใจเธออบอุ่น..ละมุนที หัวใจเธอแสนดี...จักราวาล! มณีรัมภา แด่เธอ ที่รัก ณ ขณะ ปัจจุบัน โลก และจักรวาล ๑๐ กพ.๒๕๖๑ หลุดพ้นเสียทีนะ กับรักด้วยกิเลส มายา ข้าพเจ้าขอ อโหสิกรรมให้กับทุกท่านทุกคน ที่เกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กับข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้าได้ล่วงเกินท่าน ทั้งที่ตั้งใจ และไม่ได้ตั้งใจ และ ขอขอบคุณครู อาจารย์ โค้ช ทุกท่าน ที่เคยดูแล ในเรื่องการเขียนกลอน ขอบคุณมากมาก นะคะ หัวข้อ: Re: ~♡เ กี่ ย ว ก้ อ ย ร้ อ ยใ จ♡~ เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 04 กรกฎาคม, 2558, 04:42:47 PM ฉันหวามไหวใจเต้นเห็นบทหวาน
เมื่อนงคราญรำพันฝันสุขปรี่ หากพบบ้างอย่างอนงค์คงจะดี เจ้าชายมีกี่คนจะยลเรา เจอก็แต่พ่อมดคดเจ้าเล่ห์ ร่อนเสน่ห์ร้อนลวงสร้างบ่วงเหงา มาลวงล่อหลอกใจให้ซึมเซา สมใจเขาก็ห่างทิ้งนางครวญ :3ih: หัวข้อ: Re: ~♡เ กี่ ย ว ก้ อ ย ร้ อ ยใ จ♡~ เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2561, 12:10:35 AM ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: ~♡เ กี่ ย ว ก้ อ ย ร้ อ ยใ จ♡~ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2561, 05:07:17 PM กรเรียว...รั้งเกี่ยวก้อย ร่อยหรอรัก ชั่งทายทักพาทีทบถี่ถ้วน ค่าคำรักปักจิตพินิจทวน ฤ คู่ควรเคียงใคร่ อาลัยเคล้า อันรูปนามตามแต่จะแลเห็น มากยามเย็นเยี่ยมย้อนแย้มกลอนเก่า จะกี่ครั้งยลยินปิ่นลำเนา ทัดเทียมเท่าไพเราะเสนาะเยื้อน สดับแว่วสำเนียงเสียงภาษา ที่อาจพร่า เพลาจางเมื่อร้างเลื่อน แต่ครั้นเวียนวาบหวามงดงามเยือน เย้าแสงเดือนอวลอุ่น หยั่งคุ้นเคย... ...ขออนุญาตต่อกลอนนะครับ... Soul Searcher Inspired to write 11/2/2018 หัวข้อ: Re: ~♡เ กี่ ย ว ก้ อ ย ร้ อ ยใ จ♡~ เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 11 กุมภาพันธ์, 2561, 11:53:18 PM ๑ ) ขอบคุณใน ไมตรี ท่านมีให้
จากดวงใจ คนรัก อักษรเอ๋ย ได้เรียนรู้ ครูสอน กานท์กลอนเอย มิเหมือนเคย เพียงแต่ แค่ทบทวน ๒) ด้วยวันก่อน ย้อนอ่าน กลอนงานเก่า ความเปลี่ยวเหงา ตรอมตรม อารมณ์หวล เหตุแห่งทุกข์ จุกฝัง ดั่งชนวน หยุดกระบวน อักษรา นิทรากอง ๓) เมื่อคิดได้ อภัย ให้หมดสิ้น มิถวิล อดีตตน พาหม่นหมอง แม้บ้างเคย เนตรช้ำ น้ำตานอง แค่ประคอง หัวใจ อภัยตัว ๔) เริ่มบรรเลง เขียนกลอน อักษรเก่า เปลี่ยนความเหงา คลายมนต์ พ้นสลัว ระบายฝัน หวังหา ใจอย่ากลัว ความมืดมัว แค่ถือ ลงมือทำ ๕) มิหวังมี ใครถลำ อ่านคำถ้อย เกรงค่าด้อย ลอกลาย คล้ายขำขำ เขียนอะไร ไม้รู้ กลอนพานำ แค่จดจำ ได้ว่า ภาษากลอน ๖ ) ดีใจเหลือ เมื่อท่าน รังสรรค์อ่าน ท่านคืนกานท์ อักษรา ภาษาสอน สองปีกว่า ว่าจะไม่ เขียนบทกลอน ใจอาวร สิหนอ ขอสักครา.. @@@ ขอขอบคุณในไมตรี จากท่านเหล่ากวี นะคะ ทางนี้เลิกเขียนกลอนมานาน และเวลานี้กลับมีจิตใจที่คิดขึ้นมาว่า แค่อยากอนุรักษ์ สิ่งที่ตนเองชอบ และลงมือตั้งใจฝึกหัดไว้ ที่เรียนค้างคาไว้บ้าง คงจะดีไม่น้อยอ่ะค่ะ ขอขอบคุณ คุณครู อาจารย์วรรณศิลป์ทุกท่าน ขอบคุณท่านด้วยนะคะ ที่กรุณามาต่อคำกลอน หัวข้อ: Re: ~♡เ กี่ ย ว ก้ อ ย ร้ อ ยใ จ♡~ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2561, 06:39:16 PM
หัวข้อ: Re: ~♡เ กี่ ย ว ก้ อ ย ร้ อ ยใ จ♡~ เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2561, 09:04:15 PM ขอบคุณค่ะ
|