เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 12 กรกฎาคม, 2558, 04:05:15 PM



หัวข้อ: เมื่อทุกสิ่ง..สิ้น
เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 12 กรกฎาคม, 2558, 04:05:15 PM
(http://upic.me/i/hu/g8y13.jpg) (http://upic.me/show/54308332)
เมื่อ..ทุกสิ่งสิ้น..
..
หญ้าคาที่เคยคาบ..หมดภาพลักษณ์
แต่ละเส้นเคยปกปัก..หมดรักหรือ
นาทีนี้มิมีรัง...ไว้หารือ
พลัดกันรื้อ..ดื้อดึงด้วยถือดี
...
ริมทะเลชายหาด..สวาทหัก
ไม่มีคลื่นเบาหนัก..รักล้นปรี่
ไม่เล่นลมชมฟ้า..ยามราตรี
ขณะนี้..นิ่งงันอัศจรรย์นัก
...
โกรธเกลียดแต่ชาติไหนไม่หันหา
ไม่ปรึกษา..พาทีผูกสมัคร
รังที่เรา..ร่วมสร้างระหว่างพัก
ใช้สองขาร่วมผลัก..ดึงหักทิ้ง
...
คงสิ้นเยื่อสิ้นใยใจสลาย
รสสวาทถูกทำลาย..แล้วทุกสิ่ง
ไม่ปรับความเข้าใจ...ไร้ประวิง
อีกตัวนิ่ง..อีกตัวนั่ง..หาชั่งใจ
..


หัวข้อ: Re: เมื่อทุกสิ่ง..สิ้น
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 13 กรกฎาคม, 2558, 09:49:44 AM
คำว่าเบื่อเชื่อเถอะเป็นภาพลักษณ์
ชายประจักษ์เสมอจนหวั่นไหว
เมื่อทุกสิ่ง..จบสิ้นกันไป
มิเหลือใดให้หวนชวนระทม

เป็นความสุขอย่างหนึ่งที่จำ
ทุกถ้อยคำของชายไม่สุขสม
ด้วยความอยากเกิดได้เพราะอารมณ์
หาได้ชมจากจิตคิดดูแล

วรรณดี