|
หัวข้อ: ~มิลาเลือน~ เริ่มหัวข้อโดย: อโศกน้ำ ที่ 02 กันยายน, 2556, 12:54:56 AM (http://upic.me/i/2l/he_watches_over_me_in_my_sleep_by_theancientsoul.jpg) (http://upic.me/show/46833562) ~มิลาเลือน~ จรดถ้อยช้ำ..คำรักร้อยอักษร ทอถักกลอนด้วยจินต์สูญสิ้นค่า หวังยื้อฉุดจุดหมายสุดสายตา คนขอบฟ้าห่างเหิน..ไปเนิ่นนาน ยังกลืนกล้ำ..ช้ำชอกฝากบอกเขา มิทุเลาแม้ล่วงหลายช่วงผ่าน ขอบตาชื้นรื้นผ่าวแสนร้าวราน ถวิลหวานไออุ่น..ที่คุ้นเคย หมอนเคยเรียง..เคียงข้างมิสร่างกลิ่น หอมรวยรินนุ่มนวลอบอวลเผย ร่ำไห้เพ้อเผลอคิดยังชิดเชย เมินเฉลยรักร้าว..คำกล่าวลา บางคืนค่ำ..น้ำเสียงสำเนียงแว่ว ยามลมแผ่วพลิ้วโชยยิ่งโหยหา ต้องขมขื่นเช่นคืนนี้อีกกี่ครา แม้เหนื่อยล้ามิหมด..หลั่งรดริน ร่ำไห้หวน..ครวญหาคนลาจาก เพราะรักมากกำสรดมิหมดสิ้น ทุกคืนค่ำกอดน้ำตาช้ำชาชิน โหยหากลิ่นหอมกรุ่น..ไออุ่นกาย แม้ร้างเผยเลยผ่านล่วงนานนัก แต่เจ็บหนักเพิ่มพูนมิสูญหาย เฝ้าทับถมขมขื่นมิคืนคลาย ดุจแม้นหมายรักห่วงหา..มิลาเลือน อโศกน้ำ. หัวข้อ: Re: ~มิลาเลือน~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 02 กันยายน, 2556, 07:36:31 AM (https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/1186676_378877032240085_1742134460_n.jpg) ~มิเลือนลา~ อาจจะมีบางครั้งเหมือนยั้งคิด เนรมิตสิ่งใดก็ไม่เหมือน ประหนึ่งมีคำสั่งมายั้งเตือน หากลาเลือนมิใช่จากใจจริง อาจจะเป็นเห็นถ้อยจนน้อยจิต ห้วงนิมิตความฝันสำคัญยิ่ง เมื่อบางอย่างลดละจนระวิง เหมือนหัวใจใครทิ้งจนนิ่งมอง หากแต่ในห้วงลึกยังนึกถึง ห้วงคำนึงซึ้งนักประจักษ์ผ่อง เพียงหนึ่งเดียวมั่นหมายมิคลายปอง เพียงหนึ่งครองห้วงฝันมิหันลา ถ้อยคำอุ่นคุ้นหวานประสานแว่ว สำเนียงแผ่วยังซึ้งคำนึงหา แค่ห่างกันเพียงกายสุดสายตา ทรวงยังพาเคียงหมายสุดสายใจ เมื่อรู้ความตามถ้อยเหมือนน้อยจิต ขออย่าคิดเช่นนั้นจนหวั่นไหว ขออย่ามองความห่างลาร้างไกล คงมิใช่หนทางพาห่างแล ความอ่อนล้าราโรยจนโหยอ่อน หลับตานอนคราใดอาลัยแข ยังละเมอเพ้อห่วงเพียงดวงแด อย่าพ่ายแพ้ใจตนหมองหม่นเลย พิณจันทร์ ๒ กันยายน ๒๕๕๖ (สวัสดีค่ะ คำ 5 สัมผัส 7 ต่ายพยามที่จะเขียนตาม แม้จะยากต่อการหาคำที่มีความหมายเกี่ยวข้องกัน หากแต่.."เค้าโครงเรื่อง"ที่พาเขียนแนว รักคิดถึง ก็ทำให้หาคำได้ไม่ยาก..ขอบคุณค่ะพี่ อโศกน้ำ/) หัวข้อ: Re: ~มิลาเลือน~ เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 02 กันยายน, 2556, 11:17:27 AM ยามจรแรมร้างไกลกัน
ยามจากจรแรมถิ่นไกลห่างร้าง ใจคะนึงละมุนบางละไมเจ้า เคยหนุนอิงอุ่นแอบเคียงนงเยาว์ ในรึงเร้าหวามจิตพร่ำภิรมย์ ยังกรุ่นอวลหอมนิ่มแก้มนวลไหม ซ่านผ่าวแผ่วรัญจวนไหวอ้อนสุขสม หฤทัยจ่อมจินต์เอมอารมณ์ ยามชิดชมถนอมนุ่นละไมบาง ละเมียดแก้มยวนเย้ายามดื่มหอม อิ่มหวามดอมแต่ค่ำจวบพรุ่งสาง ประโลมนวลไหมเนียนนุ่มเนื้อนาง ประทับตรึงมิจางระลึกเตือน แต่ยามนี้แรมร้างเจ้าเคียงเขนย โอ้อกเอ๋ยฤดีขมฝาดเฝื่อน ยิ่งคืนหม่นดาราร้างคลอเดือน ใจล่องเลื่อนภาพเก่าพราวห้วงคำนึง “...โอ้เธอเอยเคยชื่นรัญจวนชิด เคลิ้มแม่จริตรัญจวนพร่ำคำหอมซึ้ง รัญจวนรื่น เย้ายวน เคล้าแนบรึง สุดอาลัยในคำนึงอุ่นรัญจวน...” จำร้าง จำพราก จำไกลห่าง พิษไข้ใจเหงาคว้างพร่ำไห้หวน น้ำตาคลอสะอื้นช้ำระกำครวญ เมื่อไรหนอได้ชิดชวนพะนอเชย ยามแรมจรร้างจากเจ้านวลไหม วอนเจ้าใจอย่าบั่นรักหมางเฉย อย่าร้ายรวนแปรใจเป็นอื่นเลย รักข้าเอยอย่าจืดจางด้วยห่างกายฯ สนอง เสาทอง ๒/๙/๕๖ หัวข้อ: Re: ~มิลาเลือน~ เริ่มหัวข้อโดย: อโศกน้ำ ที่ 02 กันยายน, 2556, 06:59:37 PM (http://upic.me/i/r8/i_am_gray_today____by_lil_kokoro.jpg) (http://upic.me/show/46846519) ~ปรามหัวใจ~ เมื่อจำพราก..จากจรแรมรอนห่าง อวลน้ำค้างรวยรินพลันสิ้นหมาย เหมือนดวงจันทร์จรัสแจ้งสิ้นแสงพราย ลับเลื่อนหายหันเห..แฝงเมฆินท์ คนคลอเคล้า..เย้ายวนรัญจวนชื่น มอบขมขื่นร้างเล่ห์เสน่ห์สิ้น หวานคำพจน์รดพรมเคยสมจินต์ ไร้ยลยินถ้อยเย้า..กระเซ้าเยือน คร่ำครวญหา..คราจรแรมรอนจาก รักพลัดพรากหม่นไหม้หาใดเหมือน ร้อยถวิลจินต์ร้าวฝากดาวเดือน หมายคล้อยเคลื่อนบรรจบ...เวียนพบพาน ยามฝนโปรย..โรยรินไอดิ่นกรุ่น ถวิลครุ่นถ้อยทิพย์กระซิบหวาน พระพายหวิวพลิ้วหนาวยิ่งร้าวราน จิตพลุ่งพล่านไห้หวน..หาอวลไอ รักเร้นหาย..มลายสิ้นแล้วจินต์เจ้า อย่าหมายเขาหวนหาย้อนมาใหม่ เลิกตราตรึงซึ้งซาบกลิ่นคราบไคล แม้นจินต์ไซร้แตกเสี่ยง..มิเคียงคืน รักดูดดื่ม..ลืมสิ้นเถิดจินต์เอ๋ย เขาละเลยถุยถ่มให้ขมขื่น อย่าตอกย้ำซ้ำใจมอบไฟฟืน เพียงรื้อฟื้นรักร้อย...คำถ้อยลวง อโศกน้ำ. (ขอบคุณ คุณสนอง ขอบคุณน้องต่ายค่ะ) |