|
หัวข้อ: ..มาตัดเยื่อใย.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 31 กรกฎาคม, 2558, 11:16:54 PM :30:
มาตัดเยื่อตัดใยให้โหยหวน คร่ำครางครวญขื่นขม ระบมขา เจ็บจนจิตปลิดปลิว ลิ่วลอยมา เกินกว่าเก่าไม่เข้าท่า บ้าสิ้นดี หยุดร่ำร้องเรียกขาน จนมานหมอง หยุดลำพองตรองตรึก นึกถ้วนถี่ แม้หวั่นไหว ใจเจ็บ เหน็บชีวี ทุกข์ท่วมท้น ทวี ที่ซุกใจ เกิดระกำ ช้ำหนัก รักชำรุด ร่างโทรมทรุด ทรวดทรง ดำรงไหว บ่ายหน้าหนี หักเห ซวนเซไป หมองหม่นไหม้ มากมาย กายยับเยิน พยายามตามติดด้วยคิดถึง ว่าครั้งหนึ่ง แนบเนา เราไม่เขิน มาบีดนี้ ห่างหาย ชายไม่เพลิน แถมประเมิน รักต่ำ ใจดำแท้ วิริน ๓๑/๗/๕๘ :30: หัวข้อ: Re: ..มาตัดเยื่อใย.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 21 มีนาคม, 2559, 05:24:06 PM :30: เยื่อใยรักปักลงตรงกลางจิต เรือชีวิตแล่นลิ่วปลิวลมแน่ ขาดเสาหลักชักร่วงช้ำดวงแด หาทางแก้แพ้พ่ายหน่ายชีวี ตัดสัมพันธ์หั่นขาดอนาถหนอ รักมิก่อต่อเติมเริ่มเบือนหนี ลืมความหลังรังรักหนักฤดี เธอขยี้เหยียบย่ำซ้ำมิมอง วิริน ๒๑/๓/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ..มาตัดเยื่อใย.. เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 22 มีนาคม, 2559, 12:43:03 AM เยื่อใยรักปักลงตรงกลางจิต
ใยลิขิตครองช้ำระกำหมอง ขอพบสุขอย่างเดียวที่เกี่ยวดอง มิอยากข้องแวะทุกข์มาบุกใจ หากแม้โลกเหลือนิยามของความเหงา ตอนจบเศร้าขอเสกงำทำเรื่องใหม่ จะมีแต่สมหวังตลอดไป สุขหทัยได้เป็นเช่นโลกจินต์ สิริวตี หัวข้อ: Re: ..มาตัดเยื่อใย.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 09 พฤษภาคม, 2559, 02:48:00 PM :30:
มาตัดเยื่อไม่เหลือใยใจแทบขาด สายสวาทคลาดคลาพาโฉมฉิน ล่องลอยไปไกลแสนในแผ่นดิน ธรณินสิ้นสุดสะดุดไป บอกว่ารักเป็นรกเจอหมกเม็ด แผลสะเก็ดรุกลามยามฟ้าใหม่ สะบั้นรักหนักหน่วงมิห่วงใย สัมพันธ์ไร้ทางออกบอกตามตรง วิริน ๙/๕/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ..มาตัดเยื่อใย.. เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 09 พฤษภาคม, 2559, 03:31:33 PM สุขเกิดขึ้นข้างในกลางใจจิต
จึงมีสิทธิ์ปลิดหักรักใหลหลง มิปวดแปลบแสบทรวงดวงอนงค์ เพราะปลดปลงรักแล้วนะแก้วตา จึงลองเลิกระกำเลิกพร่ำโศก สร้างแต่โรคสงบนี้ที่ถ้วนหน้า จะเสกสุขปรุงเสริมเติมวิญญา เผื่อมิช้าเจอรักแท้ฉันแน่ใจ สิริวตี :30: นั่งสมาธิมาเอาบุญมาฝากน้าาา^^ หัวข้อ: Re: ..มาตัดเยื่อใย.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 สิงหาคม, 2559, 04:42:30 PM :12: มาตัดเยื่อเหนือชั้นฉันไม่ว่า ขอตามล่าชายชาญนานแค่ไหน ก็ไม่หวั่นหรอกเจ้าโปรดเข้าใจ ความว่องไวเกินร้อยฝอยให้ฟัง อย่าตัดขาดสวาทวายตายหยังเขียด เธออย่าเกลียดฉันไปหรือใจสั่ง คิดถึงรักเก่าก่อนย้อนประดัง เคยนอนนั่งอ้อนออดพรอดรักเรา วิริน :12: |