|
หัวข้อ: ..ราตรีกาล.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 31 กรกฎาคม, 2558, 11:19:24 PM :30:
ราตรีกาลผ่านพ้น ทนช้ำจิต ความมืดมิดเมียงมอง ครองเหงาหงอย รักติดลบพบพราก ฝากเพียงรอย น้ำตาปรอยคอยซับ ยอมรับมัน ดาวพร่างพรายบนฟ้า พาใจแป้ว มองทิวแถวไผ่เอน เห็นแล้วหวั่น ฤทัยถอยคล้อยลง ยิ่งงงงัน เมฆานั้น บดบังแสง แฝงมืดมล สกุณาร่ำร้อง จ้องเรียกคู่ เสียงขันกรู กู่ไกล ในไพรสนธิ์ นึกหวั่นหวาด ขลาดเขลา เศร้าทุกข์ทน เราขาดคู่ สับสน บนทางเดิน หักอาลัยไหวหวาม ยามวิโยค ราตรีโศกโรครัก มาหักเหิน ต่อแต่นี้ ก้มหน้า กล้าเผชิญ ต้องดำเนินชีวิตลิขิตท้า วิริน ๓๑/๗/๕๘ :30: หัวข้อ: Re: ..ราตรีกาล.. เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 31 กรกฎาคม, 2558, 11:23:11 PM :30:
สัมผัสผิว สยิวเยื่อ เนื้อสั่นไหว เกินห้ามใจ ใคร่ตอบ ชอบเพราะว่า อักษรสวย ช่วยเสริม เติมแต่งมา ตามตำรา เอกลักษณ์ สลักจินต์ ทุกบทบาท วาดไว้ ในความขลัง มีพลัง แรงร่าย หมายถวิล ฉ่ำฤดี ที่อ่าน ผ่านยลยิน ปานชีวิน ลอยล่อง ท่องวิมาน สัมผัสทรวง ห่วงหา อาทรท่วม สัมผัสร่วม รวมใจ ใคร่ประสาน สัมผัสแรก แทรกซอน กลอนใดปาน สัมผัสซ่าน ซึ้งจิต สิทธิ์ของใจ วิริน ๓๑/๗/๕๘ :30: |