หัวข้อ: ก็...เรื่องมันจริงนี่นา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 สิงหาคม, 2558, 08:21:27 PM (http://www.igetweb.com/www/social/news/52622.jpg) เดินวนจุกซุกตัวแต่ในห้อง ไม่อาจมองอดสูลอดรูฝา ช้ำเหลือเกินเนิ่นนานกาลเวลา จนพรรษาย่างเยือนคงเหมือนเคย ค่อยขยับจับกวาดปาดหยากไย่ คิดลืมไล่เหงาเกาะก็ยังเฉย ชมการเล่นละครฟ้อนเอิงเอย ยิ้มเสบยเรื่องจบลบสุขจาง รถชะลอลงหยุดเร่งรุดผ่าน หลบหลังบ้านกลัดกลุ้มซุ่มหน้าต่าง ยินเสียงแตรตกเตียงเสียงโพงพาง หอบห่อร่างคางฟันทบสั่นเทา รู้สึกตัวตื่นนอนสางค่อนสาย ยังไม่ตายรีบลุกเซกอดเสา วูบหน้ามืดมืออ่อนแรงผ่อนเบา งอขาเข่ารูดกองสองตามัว พ่นลำไยให้น้ำกรำแดดจ้า บ่ายแลงมาฟ้าบนหม่นสลัว ฝนพร่างพรมลมโกรกชุ่มโชกตัว ร้อนหูหัวหวัดไข้เริ่มไอจาม วันนี้... พ้นครึ่งปีเวียนวงรอบพงหนาม ร้ายแห่แหนแทนสุขโรคคุกคาม เศร้าสลดหมดงามความเป็นคน รพีกาญจน์ |