|
หัวข้อ: ...สุขใจจัง... เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 08 สิงหาคม, 2558, 05:24:57 PM (https://scontent.fbkk1-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/11811550_893624527374708_6331260197792157223_n.jpg?oh=3968be9264e40f86cd3fdc3d9f5c3959&oe=5650E333)
ขอบคุณเจ้าของคำคมค่ะ ....สุขใจจัง... มีความสุขทุกเมื่อจนเหลือแจก แต่มิแลกสุขใครมาใส่จิต ด้วยความสุขนั้นมีเพราะชีวิต มิเคยคิดหาสุขจากทุกข์ใคร หาความสุขมาฝากมองยากยิ่ง ซ่อนระวิงตนอยู่มิรู้ไหน คำอวยพรสมหวังกำลังใจ แต่มองไปในเขานั้นเศร้าจัง เรื่องครอบครัวตัวตนนั้นสนก่อน เขาเดือดร้อนอย่าวางไว้ข้างหลัง สุขมอบคนอื่นเขาแต่เราพัง สร้างความหวังให้เขาแต่เผาตน เรื่องหัวใจของเขาเราทำนุ ให้บรรลุแสดงทุกแห่งหน ภาระกิจเมื่อจบสงบคน เหงากมลแบบนี้ไม่ดีเลย จึงแต่เพียงมีสุขในทุกเมื่อ สุขอยู่เหนือความอยากมักมากเฉย ทำตัวเองให้สุขสนุกเคย ทุกสิ่งเผยใครเห็นก็เย็นทรวง คือความสุขพอเพียงแต่เพียงได้ สุขการให้แด่เขามิเฝ้าหวง สิ่งตอบแทนมิหวังในทั้งปวง สุขมิลวงสักน้อยคือปล่อยวาง. . พิณจันทร์ ๗ สิงหาคม ๒๕๕๘ หัวข้อ: Re: ...สุขใจจัง... เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 09 สิงหาคม, 2558, 07:02:23 AM "มีสุขได้ถ้าไม่อยากเป็นสุข" ถ้าอยากมาก..ยิ่งทุข์มิสิ้นสร่าง มิไขว่คว้ามากมายให้กลางกลาง สุขมีบ้างอย่างพอดีกับชีวา มองสิ่งใดให้เห็นตามเป็นจริง สมบูรณ์แบบทุกสิ่งมิมีหนา สุขและทุกข์เคล้ากันนั้นธรรมดา ทำใจได้สบายกว่านะพิณจันทร์ ธนุ เสนสิงห์ :22: |