|
หัวข้อ: ~มุมที่เงียบเหงา~ เริ่มหัวข้อโดย: น่านนที ชลธาร ที่ 04 กันยายน, 2556, 09:01:58 AM (https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/1175441_379867485474373_718923773_n.jpg) ~มุมที่เงียบเหงา~ มุมเงียบเหงาเศร้าหมองไตร่ตรองนึก หวนระลึก ถึงวันเคียงฝันเก่า สู่ภวังค์ ครั้งนั้น สุขสันต์เรา ดั่งเป็นเงาของกัน ฉันและเธอ เราทั้งสองครองใจให้รักมั่น ร่วมฝ่าฟันสรรค์สร้าง ทางเสนอ คอยดูแลทุกอย่างวางปรนเปรอ เฝ้าบำเรอมิให้ใจระคาง กาลเวลา พารัก หักสะบั้น เมื่อเธอนั้นผันแปรมาแลห่าง ดั่งพาใจให้หนี หลบลี้ทาง ทำเมินหมางทางรักหาญหักกัน ผิดอันใดไยถือระบืออ้าง มาแยกทางสร้างใจร่วมไต่ฝัน หากจะให้ไคร่ครวญ ทบทวนนั้น คิดว่ามันช้าไหมหากไปจริง เถอะ!จะไปไม่ห้าม ตามแต่เถิด ทางประเสริฐมากมียินดียิ่ง หากเมื่อพบทางใหม่ให้ประวิง อย่าได้อิงสิ่งเก่าตราบเนานาน เมื่อสิ้นรักหักใจ ไปจากฉัน ลบคืนวันกันแล้วอย่าแพ้วผ่าน ขอเธอลืมสัญญาเมื่อวันวาน ชั่วกัปกาลอย่าปลื้มให้ลืมลง ถึงอย่างไรในทรวงยังห่วงหา จงนำพา สมหวัง ดั่งประสงค์ ขอเธอมีรักใหม่ ให้มั่นคง ฉันจะรอวันส่งเข้าวิวาห์ ~น่านนที~ 1 กรกฎาคม 2556 pNe2ZuHCUpE หัวข้อ: Re: ~มุมที่เงียบเหงา~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 04 กันยายน, 2556, 09:28:12 AM (https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/p480x480/1240624_379904625470659_123576435_n.jpg) ~มุมพี่ที่ร้างลา~ เมื่อฟังคำพี่กล่าวใจร้าวเจ็บ คำแนมเหน็บมากมีพี่กล่าวหา เพียงเหตุผลพ้นผ่านกาลเวลา หลั่งน้ำตาเมื่อยินแทบสิ้นใจ พี่กล่าวอ้างทางรักมาหักหาญ เมื่อพบพานคนอื่นมาชื่นใหม่ คำสัญญาเคยบ่วงตรึงทรวงใน ลบเลือนไปหมดสิ้นพี่รินคำ มองเหตุผลหักล้างหมดทางรัก พี่ประจักษ์สิ่งใดให้กลายกล้ำ ลืมความหลังฝังใจพี่ให้จำ เคยลบช้ำเคียงเนาครั้งเก่าจร คงมิได้กลายเป็นดั่งเช่นนั้น แค่คืนวันลาร้างหนทางก่อน หรือพี่มีหญิงอื่นยืนเคียงคอน ให้บั่นทอนรักน้องมิปองแล อันชายใหม่ใดเห็นมาเป็นคู่ พี่ก็รู้น้องรักประจักษ์แข หมดสิ้นแล้วรักนี้ที่ดวงแด ต่างข้อแม้เหตุผลหลุดพ้นกัน คงมิอาจลบหลังได้ทั้งหมด มิอาจลบพบพานสำราญนั่น เมื่อพี่ห่างทางใจไม่จำนรรจ์ ลบเลือนวันวิวาห์ลาร้างเลย ~พิณจันทร์~ YF8AOqNSaJ8 หัวข้อ: Re: ~มุมที่เงียบเหงา~ เริ่มหัวข้อโดย: พิม วรรณพร ที่ 04 กันยายน, 2556, 09:34:17 AM (https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/p480x480/1011642_379486348845820_716701741_n.jpg) ~ลบไม่ได้~ พี่ก็พูดแต่วันให้หันลบ หรือพี่พบทางใหม่สดใสกว่า ถึงได้มีใจบั่นหันวาจา ถึงต้องลาจากไปมิใยดี ลืมไม่ได้หรอกหนาสัญญามั่น จะรักกันจนดับร่างลับหนี เคยน้ำจิตไหลเย็นเป็นนที เปลี่ยนวารีเคืองขุ่นไม่คุ้นเลย ~กอข้าว~ หัวข้อ: Re: ~มุมที่เงียบเหงา~ เริ่มหัวข้อโดย: สนอง เสาทอง ที่ 04 กันยายน, 2556, 10:06:54 PM ~มุมที่แปลกแปร่ง~
(และสับสนในตัวตน) จ่อมมุมเหงางันเงียบอยู่เศร้าเศร้า หลบฝังมืดเงาตนขังคิดครุ่น ละเลียดดื่มฝุ่นฝันเนียนละมุน ห่มไออุ่นแพรคืนใต้ดื่นดาว หยิบความคิดและฝันอันเลือนพร่า มาเรียงร้อยค้นหาเพื่อสืบสาว มัดคิดโยงผูกฝันคั้นเรื่องราว ให้ล่วงก้าวพาดข้ามเค้าคลุมเครือ มัดความคิดผูกหนึ่งแปร่งสับสน ในตัวตนอยู่เป็นซับซ้อนเหลือ ห่มรูปกายแต่งปรุงเกินล้นเฟือ หมวกกางเกงผ้าเสื้อพันซ่อนกาย ไยต้องยีนส์เสื้อยืดสไบคอคล้อง ใช่กิเลสโอ่ผยองหรือเรียบง่าย ไยต้องหมวกครอบหัวรกเกินสบาย อีกผมเผ้าปล่อยสยายยับรุงรัง หรือแท้เราพ่ายแพ้จิตปรุงแต่ง ประกาศตนปักแบ่งกรอบคิดขัง ห่อหุ้มใจอ่อนแอเปลือกกำบัง อวดขรึมขลังโอหังธาตุศิลปิน หยิบหมวกสวยตัวโปรดมาเพ่งจ้อง คว้าสไบแพรวผ่องมัดหมี่ซิ่น สวมหมวกเสร็จคล้องผ้าพันคอชิน นั่งตรองนิ่งเค้นจินต์วิสัชนา กางเกงเสื้อรองเท้าเข้าใจได้ เธอเขาใครสวมใส่ทุกถ้วนหน้า สไบคอหมวกนั้นเกินธรรมดา ครุ่นคำนึงค้นหาคุณค่าควร เรื่องสไบคอคล้องหลากลายผืน ภูมิปัญญาถิ่นพื้นผ้าไทยล้วน งานฝีมือหัตถศิลป์ละเมียดนวล แลกมากมวลผีเสื้อลวกร้อนตาย จึงสับสนว้าไหวในสำนึก ครวญไตร่ตรึกคับข้องและใจหาย เลือกผีเสื้อแล้วชาวบ้านอีกมากมาย งานหัตถศิลป์สูญสลายใครไม่ทอ หมวกใบสวยมากมีซื้อสะสม ไทยนิยมโรงงานหนุ่มสาวป้อ แลกเหงื่องานฟ้อนจักรปั่นถักกรอ เหน็ดล้าเขียมแต่พอกระเหม็ดกิน ถอดหมวกสวยวางปลงแขนเปลี้ยล้า ดึงผ้าคล้องช้าช้าฤทัยถวิล ปล่อยคิดฝันล่องไหลให้โบยบิน ปลอบหัวใจยับวิ่นคลอน้ำตาฯ สนอง เสาทอง ๔/๙/๕๖ |