|
หัวข้อ: เหือดหายหด เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 28 กันยายน, 2558, 12:08:46 PM :smiley01:
หมดเรื่องคันทันใดต้องหายหด เม็ดผื่นผดสังคังมันยั้งหยุด หยิบซีม่าทาใช้ไม่ลามรุด เชื่อคำนุชพาทีนะพี่ทิด จะมากน้อยร้อยดวงก็ร่วงหลุด มิโผล่ผุดอีกแน่แค่สะกิด แสบทุรนผลเคียงเพียงทนนิด จะพิชิตความคันนั้นดีนนัก ดารกะ :21: หัวข้อ: Re: เหือดหายหด เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 26 ตุลาคม, 2558, 09:56:50 AM :29:
ยังมิลืมปลื้มจังแสนหวังเหวิด คราเตลิดมาไกลใจตระหนัก คิดถึงอยู่มิวายแทบตายชัก คนเคยรักเคยเคียงร้อยเรียงพจน์ ตื่นมารอท้อจังจนนั่งหลับ เขาหายลับไปไหนใจเหี่ยวหด สัญญากันมั่นเกี่ยวกลายเคี้ยวคด ทรยศกันได้หน่ายชะมัด ดารกะ :24: |