เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => ฉันท์ กาพย์ ร่าย => ข้อความที่เริ่มโดย: ระนาดเอก ที่ 06 กันยายน, 2556, 02:22:36 PM



หัวข้อ: ~"ไม้ไต่คู้..ตัวจู้จี้(จุกจิก)?"~
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 06 กันยายน, 2556, 02:22:36 PM

(http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie7/e2.gif)

~"ไม้ไต่คู้..ตัวจู้จี้(จุกจิก)?"~



ธรรมชาติของไม้ร่มไพรพฤกษ์
ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ยันเบื้องหน้า
เปี่ยมประโยชน์โชติคุณคุ้นกันมา
ดลฝนฟ้าตกต้องคล้องสมดุล

๐ บ้านทรงไทยเอกลักษณ์ประจักษ์ชาติ
งามพิลาสศิลปะคละอบอุ่น
จั่ว,ฝา,รั้ว,ครัว,ห้อง,ชาน,ผ่องคุณ
ไพร่,นาย,ขุนอาศัยในโบราณ

๐ ผลผลิตจากไม้ในแหล่งหล้า
สร้างคุณค่าอ่าโอ่-รโหฐาน
ส่วน"สระ"หนึ่งไม้ใช้มานาน
ยามเขียนงานอักษรกลอนยากเย็น

ไม้ไต่คู้สำเนียงแห่งเสียงสั้น
เวลาสรรค์ถ้อยกานท์สานความเห็น
ครารับ-ส่ง"ไม้ไต่คู้"ดูให้เป็น
ต่อประเด็นเน้นเสียง..สั้นเลี่ยงยาว


๐ เหมือนวางคำกวีปีมะ"เส็ง"
คงต้อง"เล็ง"หาศัพท์รับคำกล่าว
ต้องรับด้วย"ไม้ไต่คู้"คู่เรื่องราว
เสียงจะวาวแววรับกับเนื้อกลอน

ตัวอย่าง"แข็ง"รับ"แรง"กลอนแปร่งเพี้ยน
อาจถูกคนติเตียนเขียนกลอนอ่อน
"แข็ง"กับ"แก็งค์"เสียงสั้นนั้นแน่นอน
"แรง"รับ"แย้ง"ไม่กร่อนคำกลอนไทย


๐ แยกเสียงสั้นเสียงยาวป่าวประกาศ
กวีชาติร่วมสานงานยิ่งใหญ่
บรรจงพจน์ประณีตฤทธิ์อำไพ
คนอ่านไซร้รู้ถึง..ซึ่งมือครู

ระนาดเอก

(http://www.baanklon.com/Smileys/New/60%20(58).gif)

(http://ar-mie1.webs.com/photos/ar-mie7/e2.gif)


หัวข้อ: Re: ~"ไม้ไต่คู้..ตัวจู้จี้(จุกจิก)?"~
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 07 กันยายน, 2556, 01:32:10 PM

ผมเคยผิดมามากจึงอยากต่อ
เมื่อได้ฟังคำข้อครูแถลง
ก็จดจำคำไว้ไม่ตะแบง
เพิ่มชี้แจงเรื่องเสียงลงท้ายวรรค

วรรคแรกนั้นสามัญเลี่ยงดีกว่า
วรรคสองตรีท่านว่ามันผิดหลัก
วรรคสาม-สี ตรี-สามัญนั้นดีนัก
เชิญมิตรรักร่วมคิดพิจารณา

คนที่บอกกันได้ใคร่จะบอก
แต่บางทีโดนตอกแถมโดนด่า
เพราะบางคนนั้นถนัดถืออัตตา
ก็เชิญเอะ..เชิญบ้าไปคนเดียว..

ธนุ เสนสิงห์
สมาคมกวีร่วมสมัย


หัวข้อ: Re: ~"ไม้ไต่คู้..ตัวจู้จี้(จุกจิก)?"~
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 กันยายน, 2556, 04:06:47 PM
:34: :34:

กลอนหกบทจดต้องสามสิบสองวรรค
ฉันทลักษณ์ไม่รู้ดูเฉลียว
วางลงปั๊บ ขีดเส้นเห็นเลยเชียว
ทุกวรรคเกี่ยวด้วยเส้นเป็นสีแดง

แต่มิรู้เพราะอะไรให้มุ่งมั่น
มองท่านนั้นตั้งใจถึงได้แจ้ง
ที่เคี่ยวเข็นเป็นมาไร้ค่าแรง
คำว่า "แต่ง"ทุกบทคือกฎใจ

สารภาพอาบจินต์ทุกถิ่นที่
มิเคยมีนอกเส้นครูเน้นให้
แม้เขียนเล่นเป็นจริงทุกสิ่งไป
ผิดแก้ไขตามครูกฎผู้นำ

เขียนผิดพลาดก็มีที่พลั้งเผลอ
หากเมื่อเจอแก้ตามกฎงามขำ
แม้ไม่คมเนื้อถ้อยมาร้อยคำ
การกระทำไม่เคยเอ่ยออกทาง

กลอนกระต่าย ชมแข ยังอยู่ค่ะสำนวนนั้น ฮ่าๆๆ
 :28:
กระต่าย ชมแข/พิณจันทร์
นักเรียนสมาคมกวีร่วมสมัย