เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 03 พฤศจิกายน, 2558, 07:58:35 PM



หัวข้อ: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 03 พฤศจิกายน, 2558, 07:58:35 PM
(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/v/t1.0-9/12195954_944500915620402_556020814815386238_n.jpg?oh=af9839acba9d55eab10f716161a0cf6e&oe=56D025CB&__gda__=1455246582_963584552f7819eda89284a7ae9ece52)

...ที่รัก...

แม้นมิได้เป็นหนึ่งคนซึ้งพี่
แต่วลีที่หวังก็หลั่งไหล
น้องมิเคยพูดถึงคนซึ้งใจ
แต่ทำไมให้หวังพี่ฟังคำ

ถามตัวเองบ่อยครั้งเหมือนดั่งว่า
หากพูดมามิใช่ใจถลำ
แต่ก็สุดห้ามใจคล้ายไม่จำ
และก็ย้ำถามใจว่าใช่จริง

หากพี่ยินถ้อยคำแล้วทำหน้า
แสร้งเหรอหรามิสนกมลหญิง
ก็มิเห็นแปลกใจให้ประวิง
ด้วยคนอิงข้างกายของชายมี

ก็เพียงสุขหัวใจหวังได้เอ่ย
ก็เพียงเผยความในมิไกลหนี
ก็เพียงบอกเคยหนาวร้าวฤดี
ยามยินพี่ห่วงใยบอกใครนอน

พยายามห้ามจิตไม่คิดฝาก
แต่ก็อยากระบายมิถ่ายถอน
พยายามห้ามฝันอย่าผันจร
หากแต่หมอนนอนซบก็พบกัน

แม้นมิได้เป็นหนึ่งคนซึ้งจิต
แต่ลิขิตน้องหมายพี่ชายนั่น
ขอแอบรักชายนี้ชั่วนิรันดร์
แม้นเพียงฝันยินดี เรียกที่รัก

พิณจันทร์
๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๘


หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 06 พฤศจิกายน, 2558, 04:27:31 PM
:26:

อ่านกลอนซึ้งตรึงใจจนไข้จับ
ปวดขมับเหลือเกินเดินแทบชัก
หว่านเสน่ห์เก๋ไก๋ใกล้สำลัก
อาการหนักเข้าขั้นฝันลอยลม

แค่ยินคำนำทางวางกลอนต่อ
ใจไม่ท้อแท้นะละความขม
ทั้งอ้อยตาลซ่านทรวงพ่วงเป็นปม
เคยตรอมตรมตอนนี้ดี๋ด๋าจัง

สุขทะลุทะลวงทุกช่วงชื่น
ยิ้มระรื่นชีวันพลันล้นหลั่ง
ใช่เสแสร้งหลอกให้ใครชิงชัง
เพียงแค่หวังผูกจิตมิตรบ้านกลอน

วิริน
๖/๑๑/๕๘

 :30:



หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 กุมภาพันธ์, 2559, 11:51:15 AM
(http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2011/12/A11470385/A11470385-34.jpg)

...แม้เพียงฝันยินดี เรียกที่รัก...

แม้เพียงฝันยินดี เรียกที่รัก
หนึ่งทรวงภักดิ์ เพียงชายมิถ่ายถอน
หนึ่งใจนี้ ห่วงหามิลาจร
คอยกลับหมอนยามฝันด้วยกันลืม

แต่ใช่ฝันจะมีแต่ที่สุข
หากฝันชุกแม้มีฤดีปลื้ม
แต่ความฝันก็เหมือนสุขเยือนยืม
ความด่ำดื่มสุขสันต์แบ่งปันจริง

เกิดกังวลหม่นมีบางที่เห็น
หากแม้นเป็นดั่งคิดนิมิตหญิง
เขาคนนั้นประจักษ์กายพักพิง
เขาสุขอิงคนนั้นทุกวันเนา

คนหนึ่งฝันหันจิตนิมิตให้
คนหนึ่งใช่ความจริงทุกสิ่งเขา
มโนภาพอาบใจนั้นใช่เรา
คืนวันเฝ้าฝันไปสุขให้ตน

แค่เพียงคิดว่าเขาสุขเนาอื่น
ความขมขื่นทะลักมาสักหน
หยาดน้ำตาก็หลั่งพังกมล
คล้ายดั่งคนอกหักรักจาบัลย์

คือความสุขทางใจที่ได้ชิด
เพียงนิมิตดวงแดมิแปรผัน
มิทำให้ใครจรเดือดร้อนกัน
แม้เพียงฝันยินดี เรียกที่รัก

พิณจันทร์
๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙


หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 07 กุมภาพันธ์, 2559, 01:58:38 PM
ด้วยนวลเนื้อพวกเราเองเป็นเช่นหญิง
จึงประวิงวอนสำเนียงเพียงสลัก
จะเอ่ยปากบอกตรงกังวลนัก
แค่วางพักทักทายแล้วหายไป

หากตัวพวกเรานี้เป็นชายหมาย
จะรีบรุดนำกายเขาไปใกล้
รีบหนำแนบทรวงซบอุ่นอกไอ
หอมฟอดใหญ่สักทีดีเหลือทน

แม้จะเพียงเฝ้าฝันวันละนิด
ก็ปลื้มจิตติดกับจนสับสน
เก็บความฝันวันดีทีละคน
หากมากล้นเดี๋ยววุ่นวายได้สับราง

อิอิ
สิริวตี
 :28: :28:


หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 08 กุมภาพันธ์, 2559, 11:46:47 AM
:30:

แม้เพียงฝันไม่มีจี้ใจหนัก
ใครเอ่ยทักมักเข้าเรามันว่าง
ประกาศไปชัดถ้อยมิปล่อยวาง
รีบสะสางเรื่องยุ่งมุ่งหาแฟน

มโนนึกตรึกตรามาหลายหน
ไม่มีคนชายใดให้หวงแหน
หนาวกระโดดโลดเต้นเน้นรถแวน
รถอีแต๋นขอผ่านท่านผู้ชม

กลัวฝุ่นเลอะเจอะมาหลายคราครั้ง
เคยลองนั่งแทบช็อคน็อคไม่สม
ฝันไปก่อนตอนหน้าถ้าอกตรม
จะขอก้มขี่ควายหมายประชด

วิริน
๘/๒/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 14 กุมภาพันธ์, 2559, 04:04:01 PM

เห็น"พิณจัณทร์"ฝันค้างอยู่กลางหาว
จึงส่งข่าวผ่านกลอนสุนทรเสียง
เธอฝันจริงอิงแอบแนบใจเคียง
ฤาแค่เพียงฝันเล่นเหมือนเช่นเคย

เก็บฝันน้องล่องลอยบนปอยฟ้า
เอาลงมาฝันแทนแม้นเจ้าเอ๋ย
ถึงเสี่ยงขมลมคำที่รำเพย
พร้อมชื่นเชยฝันเจ้าเพียงเงานวล

มี"วิริน"ร่วมด้วยช่วยสานฝัน
ไม่นานวันฝันหวานผ่านลมหวน
"สิริวตี"สับรางวางขบวน
คงรัญจวนโสภิณสุบินดี

"ตะวันรอน"ร่วมฝันแบ่งปันรัก
สายใยถักผ่านรุ้งจรุงสี
เป็นมาลัยร้อยเรียวเกี่ยวไมตรี
มอบนารีแก้มป่องเผื่อคล้องใจ

ตะวัน


หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 14 กุมภาพันธ์, 2559, 05:57:36 PM
ด้วยบ้านนี้อบอุ่นละมุนรัก
ค่อยคึกคักคะนองจิตคิดกลอนไหว
"ตะวันรอน"เข้ามาบ้านผ่านทางไกล
พักฤทัยให้หายเหนื่อยลดเมื่อยล้า

ร่วมสร้างสรรค์ร้อยเรียงสำเนียงรส
วลีพจน์ดื่มด่ำฉ่ำคุณค่า
ร่วมทาบทอแสงฉายหลายทิวา
เพลินอุรา"อารมณ์กลอน"สุนทรเคย

ดั่งสีรุ้งทาบฟ้าคราฝนหลั่ง
ตะวันยังเรืองรองครองฟ้าเอ๋ย
หากตะวันลับไปไร้ชื่นเชย
อย่าละเลยให้หลงรอท้อทุกคน

สิริวตี

ยินดีต้อนรับท่านตะวันรอน สู่อารมณ์กลอนค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการเขียนกลอนนะคะ
 :14:



หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 14 กุมภาพันธ์, 2559, 07:22:23 PM

อบอุ่นนักพักจินต์ ณ ถิ่นนี้
เพียงพจีสดับมิสับสน
เมื่ออารีพลีตอบมอบยินยล
จะร่ายมนต์ดลกานท์เพื่อหวานตา

ยามเรียงร่ายวลีกวีพจน์
มธุรสหยดรินถวิลหา
เฉกตะวันปันแสงแห่งทิวา
ยังโลกาสว่างกระจ่างมวล

เมื่อตะวันลับลาสุธาหม่น
รออีกหนพรุ่งนี้รพีหวน
แม้นเธอเหงาเศร้าจินต์ถวิลครวญ
โปรดอย่าด่วนทดท้อรอตะวัน

ตะวัน


หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 06:52:24 AM
ล้วนถ้อยคำไพเราะเสนาะโสต
แต่อย่าโปรดร่ายมนตร์กลกล่อมขวัญ
เกรงจะตกหลุมห่วงบ่วงชีวัน
ขอซาบซึ้งรำพันฝันที่มี

บ้านนี้คงอยู่รื่นชื่นคึกคัก
โปรดพำนักให้นานกาลสุขี
สะกิดกลอนเข้าไว้ต่อไมตรี
เพิ่มทวีอบอุ่นหนุนนิรันดร์

สิริวตี
 :14:


หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 10:09:29 AM

● ทินกรร้อนแรง แสงแผดเผา
ให้รุ่มเร่าร้าวราน พาลอาสัญ
มินุ่นนวลยวนเย้า พะเน้านันท์
เฉกแสงจันทร์วันเพ็ญ คืนเด่นดวง

● ดั่งวัยหนุ่มชุ่มโชน ทะโยนหาญ
พุ่งทะยานพาลขึ้ง เรื่องหึงหวง
มิโอนอ่อนผ่อนภักดิ์ พิทักษ์ทรวง
คิดใคร่ควงคู่ใคร  ควรไตร่ตรอง

● หากหนุ่มใหญ่ชัยชาญ ชำนาญรู้
มิใช่คู่ช่วงชิง หยิ่งผยอง
จักเอื้ออกอบอุ่น หนุนประคอง
ให้นวลน้องพักพิง อิงแอบใจ..
.....................................
...ขออนุญาต ร่วมสนุกด้วยคนนะครับ
เห็นแต่งกลอนกันสละสลวย
จึงใคร่ขอฝึกหัดด้วยคนน่ะครับ
หากบทกลอนก้าวล่วงไป
ต้องขออภัยด้วยนะครับ
เพียงพยายามหาแง่มุม มาต่อกลอนน่ะครับ
และหากผิดพลาดประการใด
รบกวนช่วยชี้แนะด้วยนะครับ...

ด้วยความเคารพ
Soul Searcher
Inspired to write 15/2/2016

 :12:


หัวข้อ: Re: ...ที่รัก...
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 11:38:15 AM
โอ้แม่เจ้า! บ้านเราชักหนุ่มมาก
แสนลำบากรับรักหนึ่งคนไหน
หากชมชอบมอบแม่ขอรออยู่ไย
ขันหมากใส่พานมาอย่าพูดดี

แลโสดอยู่มากมายหลายคนนัก
อย่าได้แต่ทายทักผลักตนหนี
เอาสักยี่สิบล้านตระการมี
ฉันคนนี้เป็นแม่สื่อถือเงินทอง

สิริวตี
 :28: :28: :28: