เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(https://scontent-sin1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-9/12065855_945010185569475_5558642359721696811_n.jpg?oh=45a205630349b96b99caad55b97a8f6c&oe=56C40C3F)

...สวรรค์แกล้ง...

ลมพัดแผ่วแว่วเสียงคนเคียงจิต
เอียงแก้มนิดชิดไหล่จะได้หอม
หากแต่คนเอียงแก้มมิแย้มยอม
สองแขนอ้อมโอบรัดยังขัดใจ

แท้อาการเสแสร้งน้องแกล้งขัด
มิกล้าปัดจมูกเร้ารุกใส่
อยากจะบอกมิหวงคนทรวงใน
เหมือนอะไรให้อ้อนมิอ่อนตาม

ลมหายใจไหวหวาดเหมือนขาดตก
แก้มแนบอกรดอาบสุดวาบหวาม
อ้อมแขนรัดมิขืนดั่งยืนยาม
แผ่นหลังงามตามใจลูบไล้นวล

หากแต่มือชายดูมิอยู่สุข
ยังคงรุกล้ำอื่นมิคืนหวน
แม้บางครั้งสงบคล้ายทบทวน
แต่ปั่นป่วนทรวงในแปลกใจจริง

ลมกรรโชกหวั่นไหวพัดใบร่วง
สองแก้มพวงพิศดูชมพูหญิง
อายก็อาย ทำไมมิไหวติง
กายยังนิ่งเย็นเฉียบดูเงียบงัน

แผ่วแผ่วย้ำคำพี่ สุดที่รัก
สองเราจักร่วมทุกข์ร่วมสุขสันต์
คืนนี้หนาวเหลือเกิน สุดเขินกัน
โธ่ สวรรค์ ช่างแกล้งคืนแต่งงาน

พิณจันทร์
๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๘