เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

(https://scontent-sin1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xfa1/v/t1.0-9/12208458_945517215518772_7332411859884999802_n.jpg?oh=73de5535153de77db3f4fac933714873&oe=56B61276)

...สิ้นภพกลบใจ...

สิ้นแสงดาวพราวพร่างท่ามกลางป่า
สกุณาเงียบงันหลับฝันหวาน
เดือนก็คล้อยลอยต่ำลงลำธาร
แต่ทหารยืนสู้ต้องอยู่เวร

สิ้นแสงเดือนเลือนลางน้ำค้างตก
น้ำในอกรินทางอาบกางเขน
ปักกลางดินรกชัฎมิจัดเจน
คล้ายโอนเอนวูบไหวล้มไปมา

สายลมพัดแผ่วเบาจูบเงาร่าง
คล้ายสิงสางประจักษ์ให้รักษา
ใบหน้านวลชุ่มฉ่ำด้วยน้ำตา
จวบเวลารุ่งแจ้งมิแห้งลง

กอบกลบดินสิ้นกันคืนวันนี้
ดาวเดือนลี้มืดดับลาลับส่ง
รักที่เคยหวานฉ่ำเจตจำนงค์
มิอยู่คงนิรันดร์ตราบวันเนา

ฝังซากรักหักสิ้นโกยดินกลบ
ร้อยวันครบเมื่อไรกลับไปเผา
ท่ามกลางป่าชายแดนแสนทึมเทา
อย่าให้เขาและเธอพบเจอมัน

ขอความรักปักแน่นเป็นแก่นหิน
มิเหลือสิ้นสายใยจากใจฉัน
ตราบสิ้นโลกมอดไหม้บรรลัยกัลย์
ชายคนนั้น..ขอจบสิ้นภพเอย

พิณจันทร์
๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๘