|
หัวข้อ: อาบความคิดถึง เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 30 พฤศจิกายน, 2558, 05:50:52 PM ยามสายัณห์ตะวันอำลาฟ้า
พระพายพลิ้วหยอกผิวหญ้าวะว้าไหว พระพิรุณจับระบำฉ่ำชุ่มใจ พระเพลิงในผิวกายฉายอารมณ์ โอ้อันความคิดถึงคะนึงจิต พึงพินิจเพียงได้ใต้ผ้าห่ม เมขลาล่อแก้วพร่างแพรวชม รามสูรขว้างขวานข่มระทมใจ สิ้นสุดเสียงสำเนียงอสุนีบาต ใจจะขาดวูบวับแล้วดับไหว อาบอารมณ์คิดถึงรัดตรึงใน น้ำตาไหลเฉกระบำพรำจากฟ้า สิริวตี :35: หัวข้อ: Re: อาบความคิดถึง เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 มีนาคม, 2559, 08:36:23 AM อุ่นหมอนนุ่มใบเก่าเมื่อเรากอด
คิดถึงพรอดพรมรักปักเสน่หา ยามค่ำคืนดาษดื่นหมื่นดารา แต่แววตาไร้เธอจึงเผลอครวญ สิริวตี |