|
หัวข้อ: สิ่งที่ได้เห็น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 ธันวาคม, 2558, 05:19:34 PM เป็นของเก่าเขาเบื่อคนข้างบ้าน ผ้าลูกหลานเคยหลวมก่อนสวมใส่ เดี๋ยวนี้สั้นพอจับหรือคับไป เก็บพับไว้ไม่เอาเผาโยนกอง เห็นเสื้อเราเก่ากลั้วสีมัวหม่น แถมยับย่นคอปกอกไหล่ถอง รอยตะเข็บเย็บมือไม่น่ามอง กระดุมสองเม็ดบนหล่นลงดิน คราบติดแขนขวาซ้ายป้ายขี้มูก ยามโชยถูกต้องดังยังได้กลิ่น ร้อนพาดราวหนาวทนฝนหลั่งริน จวบปีสิ้นนานเกินเขินสะดือ รูทะลุปุปนด้นเข็มซ่อม ใส่ถนอมพากเพียรเรียนหนังสือ ซักสบู่ถูคลี่ขยี้มือ ลมกระพือแห้งผากตากผึ่งราว ผ้าติดเนื้อเสื้อตัวใช่ชั่วช้า วัดคุณค่านอกในกายใจขาว เลื่อมแพรพรรณมันพร่าใบหน้าพราว เหม็นโฉ่ฉาวคาวสดคดโกงกิน เสื้อมือสองของเก่าเขายื่นให้ มีสวมใส่ไม่ซ้ำลบคำหมิ่น วนหมุนเวียนเปลี่ยนกันวันละชิ้น จนติดดินยินดีแค่นี้พอ รพีกาญจน์ |