เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

เซถลาร่วงผล็อยรอยกระสุน
นับรูพรุนตรงเหมาะเจาะเรือนร่าง
แว่วโอดโอยโหยหวนร้องครวญคราง
ไหลเป็นทางแดงฉานดานเลือดนอง

ลูกระเบิดบึ้มดังหลังปะทะ
หงายผงะกระเด็นเห็นลอยล่อง
ร่วงลงดินสิ้นตายซากก่ายกอง
ฉีกหน้าท้องย่อยยับแตกตับไต

เสียงเครื่องบินยินได้ก็ไกลแล้ว
เหล็กหล่นแผล็วปลดทิ้งยิงพิสัย
ภาพตึกลานบ้านช่องต้องบรรลัย
เพลิงโหมไหม้เถ้าถมจมธุลี

เดชศักดาอาวุธจุดสังหาร
ผลิตเพื่อผลาญผู้คนบนวิถี
สิ่งปลูกสร้างร้างไร้สัตว์ไม่มี
ปราศปรานีน้อยนิดกลางจิตตน

เที่ยวทะลุยุแยงตะแคงรั่ว
แบ่งค่ายขั้วด่าทอแสร้งส่อสน
ใช้กำลังคลั่งแค้นแผนแยบยล
สบเข้าปล้นแย่งยิงชิงธาตุธัญ

นับกี่ศพจบร่างใต้ทางเถื่อน
สำนึกเตือนถ้วนทั่วชั่วมหันต์
ร่ำรวยแท้แต่เราเศร้าจาบัลย์
เขาสุขสันต์สบายเพราะขายปืน

รพีกาญจน์

สำแดงเดชอาวุธสุดล้ำยุค
ไม่อยากทุกข์จงเชื่อข้าห้ามฝ่าฝืน
หากคิดต่าง..เมื่อไรได้พังครืน
เพราะจุดยืนของข้าล่าดินแดน

"ตำรวจโลก"ล้ำเส้นอยู่เป็นนิจ
ถูกเป็นผิดทำได้ไปตามแผน
วุ่นวายประเทศเขาเฝ้าดูแคลน
สุดเคียดแค้น..ยุ่มย่ามหยามน้ำใจ