|
หัวข้อ: ~อาจไม่มีพรุ่งนี้แล้ว~ เริ่มหัวข้อโดย: น่านนที ชลธาร ที่ 13 กันยายน, 2556, 10:37:18 AM (http://swc.ac.th/conten/mainmenu/stud2555/%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%8B%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99/images/%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%89/%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2.jpg) ~อาจไม่มีพรุ่งนี้แล้ว~ ดอกคูนร่วงปลิดปลิวลิ่วลงพื้น มิอาจฝืนยืนยงดำรงไหว เมื่อถึงคราแห้งโหยราโรยใบ สายลมไล้ถลาลู่ลงสู่ดิน ดั่งอินทรีย์เสื่อมทรุดที่สุดนั้น ต้องถึงวันสลายกลายผกผิน มิมีใครค้ำฟ้าอยู่อาจินต์ ต้องดับสิ้นชีวิตปลิดวางวาย อย่าประมาทพลาดพลั้งตั้งสติ เร่งดำริทำดีไม่มีสาย วันพรุ่งนี้อาจไม่ได้เยี่ยมกราย จะเสียดายถ้าไม่สร้างทางแห่งบุญ ~น่านนที~ หัวข้อ: Re: ~อาจไม่มีพรุ่งนี้แล้ว~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 กันยายน, 2556, 10:43:03 AM (https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/1230062_533967450007086_454283099_n.jpg) ~หลงทาง~ เสียงสวดธรรมนำส่งจงไปเถิด ให้เจ้าเกิดที่ดีมีกรรมหนุน ตามแต่กรรมทำไว้ได้เป็นทุน บาปหรือบุญหนุนกายก่อนตายไป เสียงพระสวดบอกให้ไปดีเถิด ที่ล้ำเลิศเลือกเอาเข้าทางใหม่ หากแต่กรรมปิดทางสว่างใน ตามแต่ใจหลังตายมิได้เลย เสียงเซ็งแซ่พร่างพรูสู่สุคติ บ่ห่อนผิผุดคำงามล้ำเอ่ย มิอาจเลือกตามตนผจญเคย มิอาจเผยส่วนบุญขอหนุนทาน สุดแต่ตนขนไปเคยไขว่คว้า เคยทำมาเป็นนิจชีวิตผ่าน จะอ้อนวอนขอสวรรค์ชั้นวิมาน จะกราบกรานเท่าไหร่ก็ไม่มี เมื่อตอนอยู่บุญบาปต่างทราบซึ้ง ตามแต่พึงกระทำประจำที่ ตามแต่ตนทำตัว ชั่วเลวดี เกิดตายผีพระสอนกันก่อนตาย เสียงพระสวดธรรมะให้ละเลิก บาปบุญเบิกแว่วมาพาใจหาย หากวันนั้นเปลี่ยนทางก่อนวางวาย สุขติสาย นำส่ง มิหลงทาง. พิณจันทร์ ๑๓ กันยายน ๒๕๕๖ *ลองเขียนแนวบาปบุญ แนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ *ขอบคุณภาพจากมูลนิธิจิตอิ่มบุญบารมีhttp://mmf2u.org/ |