|
หัวข้อ: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 กุมภาพันธ์, 2559, 11:24:55 PM ค่ำคืนนี้คิดถึงเธอใจจะขาด
มองรอบกายหน่ายอนาจหวาดผวา นกขมิ้นตัวน้อยคล้อยบินมา คงนิทรากับฉัน ณ วันนี้ เคยชักชวนส่องนกบนปลายไม้ บางตัวไม่รู้จักฉันซักถี่ หนังสือนำมาให้ใจปรานี สอนกี่ทีก็จ้องแลแต่หน้าเธอ จำได้แต่ตัวเรืองสีเหลืองผ่อง งามดั่งทองมองรู้อยู่เสมอ อยู่บนหล้าฟ้าไหนได้พบเจอ หลับละเมอค่ำไหนนั่นมิหวั่นกลัว ช่างแตกต่างเหลือเกินกับจิตฉัน ระทกหวั่นวุ่นวายน่าส่ายหัว ค่ำนี้แสนสะท้านดั่งม่านมัว อึดอัดทั่วห้องกมลเหตุดลใจ คล้ายดังว่าเจือจางลางบอกเหตุ ขอพระเกตุทรงคุ้มครองปกป้องไหว ขอความดีของฉันคุ้มกันภัย อยู่ที่ไหนให้พี่สุขมิทุกข์ตรม สิริวตี ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2559, 09:37:47 PM เจ้านกขมิ้นบินคว้างกลางเดือนดับ
ความคิดถึงตรึงจับกับขื่นขม แม้เนิ่นนานแรมปีฤดีระทม กล้ำกลืนข่มไห้หวนจวนแรมปี โอ้เจ้านกเหลืองนวลครวญดวงจิต ตัวน้อยนิดนอนไหนอย่าไกลหนี ช่วยกล่อมขวัญใจฟื้นคืนรตี แบ่งปันทุกข์ที่มีให้คลายจาง สิริวตี หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 16 กุมภาพันธ์, 2559, 12:32:21 PM ● นกขมิ้นผินผาย หายจากบ้าน ทิ้งนงคราญสะท้านครวญ จนจวนสาง น้ำตาเพ้อเอ่อล้น หม่นสองปราง สะอื้นคราง หว่างฤทัย ให้ระทม ● ภาพตามหลอนนอนฝัน หวั่นวิตก เห็นวิหคนกน้อย พลอยขื่นขม อยากเชิญชวนหวนคืน รื่นภิรมย์ หวังสายลมแห่งรัก ชักนำพา.. ขออนุญาตร่วมคร่ำครวญด้วยคนนะครับ Soul Searcher Inspired to write 16/2/2016 :14: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 16 กุมภาพันธ์, 2559, 12:56:04 PM ลมเอย
หวังเชิญชวนหวนคืนตื่นจากฝัน สายลมเอยรำพันพัดมาหา เจ้าลมเอยอย่าเลยไปอยู่ไกลตา ให้เหว่ว้าหม่นหมองครองทุกข์ทน จิตสะท้านหวั่นไหวได้นานแล้ว มิผ่องแผ้วเพียงตื่นฟื้นสับสน คงได้ฤกษ์สุขสบายคลายร้อนรน ด้วยลมบนพาพัดลัดจรมา สิริวตี :28: DCiYyzBol7s หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 16 กุมภาพันธ์, 2559, 02:56:15 PM ...สายลมแห่งรัก... CGzZDPN59-w "...รักเคยพัดผ่านมา แล้วลับลาดั่งลม ทิ้งเพียงความขื่นขมอยู่ในใจ เฝ้ารอใครสักคน เมื่อสายลมพัดมาใกล้ อาจเจอใครสักคนที่ไม่ผ่านเลย..." ...โอ้ลมเอยเคยผัน ปันใจภักดิ์ สายลมรักประจักษ์ซึ้ง คะนึงหา แล้วใยเจ้ามิทวน หวนกลับมา ร้าวอุรารอลม ห่มรักคืน... Soul Searcher Inspired to write 16/6 /2016 หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 16 กุมภาพันธ์, 2559, 03:59:28 PM (http://upic.me/i/ou/1jaet.jpg) (http://upic.me/show/57884704)
สายธารชีวิต เพราะลมโรยโชยพัดไปไกลแล้ว ทำน้องแก้วหลงฝันจิตไม่คิดตื่น ลมแห่งใดพัดหวนทวนกล้ำกลืน ลืมโรยรื่นคืนวันพัดผ่านไป เปรียบแห่งสายธาราแห่งชีวิต เลยตามจิตจะลงที่ตรงไหน หยุดสายธารชีวิตจิตแห่งใด คงเป็นใจดวงนั้นของฉันเอง สิริวตี :35: :35: :35: eK4PkeWFSEQ หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 16 กุมภาพันธ์, 2559, 10:19:14 PM ฟังเสียงนกออดอ้อนก่อนหลับผล๋อย ขมิ้นน้อยเหลืองงามอร่ามเจ๋ง มาร้องกล่อมคล้ายเสียงสำเนียงเพลง ถึงวังเวงแต่เพราะเสนาะจินต์ เสียงแว่วหวิวปลิวมาพี่ยาเห็น เจ้าลำเค็ญหรือไรไยผกผิน จึงร้องครวญป่วนใจจนได้ยิน ฤาพลัดถิ่นบินหลงจากดงตาล หรือถูกลมพรมซัดให้พลัดฝูง บนดอยสูงจำพรากจากถิ่นฐาน มิอาจหวนคืนรังยังวิมาน เฉกสายธารชีวิตถูกปิดจอง ปลอบขมิ้นบินหลาลาความเหงา ชีวิตเราลิขิตอย่าคิดหมอง อิสระจะเกิดเถิดจงตรอง เพียงออกจากกรงทองแล้วมองมา ตะวัน หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 กุมภาพันธ์, 2559, 05:04:42 AM ● ฝากลมโรยโชยผ่าน วานบอกเจ้า แม้เพียงเงายังเฝ้าเพ้อ ละเมอหา ยามสายลมแห่งรัก พิทักษ์พา พัดชีวากลับฟื้น คืนรักปอง ● ขอเพียงเจ้ามั่นคง ตรงในรัก ให้ประจักษ์ภักดี ไม่มีสอง แม้กายร้างห่างคู่ อยู่ประคอง มิเมินมองสองรัก จักหวนคืน ● หากตรมตรอมยอมแพ้ แก่ความเหงา รักสองเราจำล่ม สุดข่มฝืน คงต้องร้างลาร่ำ ด้วยกล้ำกลืน มิอาจฟื้นคืนรัก หักห้ามใจ ● คงดั่งเช่นสายธาร ละหารหวง หากรักล่วงเลยลา จะหาไหน คงปล่อยรักราร้าง จางจากไป แม้อาลัยมิอาจหวน ทวนกลับเอย... Soul Searcher Inspired to write 17/2/2016 หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 กุมภาพันธ์, 2559, 08:44:54 AM นกขมิ้นบินร่อนจรพลัดถิ่น
มุ่งถวิลบินไกลใคร่อยู่เฉย ลมหอบเอารักมาพารำเพย สุดจะเอ่ยชื่นใจในวันนั้น แล้วลมลี้หนีหายทำกายกลับ มลายลับดับแท้มิแลหัน ทิ้งเพียงความอ้างว้างทุกคืนวัน หลงลืมพลันว่าตนก็จนรัก จึงขังตัวกลัวเจ็บเข็ดใจจิต มิมองปิดแค่พบสบรู้จัก รักตนเองเป็นเลิศประเสริฐนัก ดั่งธารพักทางคงดำรงไป เดี๋ยวสักวันก็ปลงตรงที่แก่ แล้วตายแน่สิ้นลมอสงไขย มิอยากกอบวิบากกรรมทำร้ายใคร ดูฤทัยมิตรรักสุขนักเอย สิริวตี :21: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 23 กุมภาพันธ์, 2559, 10:45:06 AM (http://upic.me/i/om/busa2.jpg) (http://upic.me/show/57930896)
ทำสิ่งใดใจยังเฝ้าคิดถึง วันเคยซึ้งตรึงจิตคิดเฉลย เคยไถ่ถามตามดูรู้ละเลย ยังได้เคยพาเที่ยวเทียวสราญ หัวอกน้องอาวรณ์ยังนอนร้าว อากาศหนาวถึงทรวงห้วงคำหวาน เมื่อใดเล่าจะเคล้าคลอต่อเติมกาล คงเลยผ่านลืมกันไม่มั่นคง แอบเฝ้ามองห่างห่างอย่างห่วงห่วง มิกล้าล่วงกรายใกล้ใคร่ประสงค์ หวังเพียงจินต์มิผินรักหักอนงค์ ใจซื่อตรงหวังเพียงพี่นี้ผู้เดียว สิริวตี LadIwm4_U8E หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 14 มีนาคม, 2559, 04:05:24 PM เพลงใบไม้
นกขมิ้นบินกลับรังยังรู้เหงา เฉกดังเราครวญใครไม่แลเหลียว ความรักเอยเคยล้ำฉ่ำกลมเกลียว ก็มาเลี้ยวเข้าใจผิดปิดกมล ฉันก็อยู่กับเหงาเศร้าตรงนี้ ทั้งฤดีป่วนปั่นพลันสับสน เพลงเคยฟังยังตรองประคองตน ล้างท่วมท้นทุกข์ทวีมีบางครา ทุกรู้สึกสำนึกที่ลึกซึ้ง สัมผัสซึ่งงดงามยากตามหา มิเคยเอ่ยออกไปให้ช้ำชา ทุกคุณค่ากอบเก็บพักลิ้นชักใจ โปรดจงเก็บความรักที่ฉันมอบ วางคำตอบทุกอย่างบนทางใหม่ เก็บรับรู้เคียงกันผูกพันไป ฝากฤทัยให้คำนึงคิดถึงกัน สิริวตี roMs-FGGmAU หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 19 มีนาคม, 2559, 09:16:48 PM หลีกหนีวันเก่าก่อนเคยผ่อนพัก
มิอาจหักทรงจำที่ย้ำฝัน มองทางใดยังเห็นเป็นผูกพัน ช่วงวารวันเคยผ่านสะท้านใจ นกขมิ้นเหลืองอ่อนบินร่อนลง เจ้าเจาะจงจะจรนอนแหล่งไหน คงครวญคร่ำคำนึงคิดถึงใคร เหมือนฉันไหมเจ้ามอบตอบฉันที สิริวตี หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 30 เมษายน, 2559, 07:53:39 PM นกขมิ้นหลงถิ่นบินไกลฝูง
ขาดคนจูงกลับสู่ลู่วิถี จึงโดดเดี่ยวเดียวดายปลายราตรี เสียงสะอื้นแทนวจีที่ชวนฟัง เปรียบตัวฉันนั้นเหงาเกลากลอนทุกข์ หมดสนุกเพราะรักหลบเหมือนกลบฝัง เสียงสะอื้นข้างในฤทัยยัง- ไหลรินหลั่งเป็นน้ำตามาล้างทรวง สิริวตี หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: อ้ายอ่ำ ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 11:36:36 PM นกขมิ้นบินหลงเจ้าจงรู้
แม้นบินสู่เมืองแมนถึงแดนสรวง ก็หาปลีกหลีกพ้นคำคนลวง ต้องพบช่วงชอกช้ำระกำใจ นกขมิ้นบินหลงเจ้าจงรู้ ไม่ว่าอยู่แห่งหนตำบลไหน หากโผผินบินวนดั้นด้นไป ยิ่งเลยไกลให้ห่างจากทางเดิม นกขมิ้นบินหลงเจ้าจงรู้ จะหาผู้ใดปลงใจส่งเสริม เพียงเจ้านั้นต้องหันหลังกลับรังเดิม แล้วพูนเพิ่มศรัทธาในค่าตน ...อ้ายอ่ำ... หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 02 พฤษภาคม, 2559, 09:54:26 AM ปลอบ...นก
นกขมิ้นบินไหนไยมิรู้ ยังหลงอยู่แห่งใดให้สับสน หรือหลบหลีกปีกอ่อนซ่อนผู้คน ปวดกมลช้ำใดไม่หวนคืน หรือบินหลงกรงทองต้องแสงสวย หวังอำนวยพิพัฒน์ขจัดฝืน แต่กลับเจ็บกลับช้ำกลับกล้ำกลืน ลืมตาตื่นคืนวันเพราะฝันลวง จงกลับสู่ป่าเขาพวกเราเถิด จะประเสริฐสร้างศิลป์ระบิลสรวง รักจะอยู่กับใครให้เชื่อดวง แต่ทั้งปวงต้องปักรักตนเอง ...สิริวตี... หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 03 พฤษภาคม, 2559, 05:25:50 PM :30:
นกขมิ้นบินไกลให้หลงป่า เพลินพนาไปหน่อยหนอยอวดเก่ง เข้าพงไพรลึกมากอยากตะเบง ร้องบรรเลงเพลงพลิ้วลิ่วลอยลม นกขมิ้นบินไกลไปสักนิด ได้แต่คิดคะนองร้องไห้ห่ม อยากกลับคอนนอนรังหวังชื่นชม เศร้าโศกตรมขมขื่นทุกคืนวัน วิริน ๓/๕/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 พฤษภาคม, 2559, 11:50:10 PM นกขมิ้นเจ็บปวดแสนรวดร้าว
ช่างโฉ่ฉาวคาวคลุ้งเลือดปรุงขวัญ เจ็บแสนเจ็บปวดปร่าชะตามัน บินชนชั้นตู้เหล็กเจ๊กในกรุง นกขมิ้นตัวนี้ฤดีหมอง หวังพี่ป้องปกหญิงกระหนิงกระหนุง (กระหนุงกระหนิง...แหะๆ หาคำมิได้) อีกมินานนกคงหายด้วยกายปรุง หวังพี่ยุ่งดูแลแผลนกเอย สิริวตี วตี...นกซุ่มซ่าม :20: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 09 มิถุนายน, 2559, 06:02:04 PM นกขมิ้นเหลืองอ่อนเจ้านอนนะ
หลับตาซะพักผ่อนนอนเฉยเฉย หากซุกซนล้นเพ้อละเมอเคย จะจับเกยต้มแกงแบ่งเพื่อนกิน สิริวตี :30: ไหง...กระทู้นี้นกโดนจับต้มได้เนี่ย เง้ออ :20: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 มิถุนายน, 2559, 08:55:44 AM :30: จะต้มยำทำแกงแบ่งพี่ด้วย จะเอาถ้วยมาใส่หอมได้กลิ่น คงอร่อยน่าทานผ่านวิริน จะขอกินไม่เหลือเผื่อแผ่ใคร วิริน ถ้วยมันเล็กไป..เอากาละมังเลยดีกว่า..ขอหนึ่งกาละมังค้าาา :30: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: อ้ายอ่ำ ที่ 11 มิถุนายน, 2559, 02:30:39 PM นกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนก้นถ้วย
ถึงคราวซวยม้วยดับจับควักไส้ ต้มทั้งทีจะมีเนื้อเหลือเท่าไร คงจะได้แต่น้ำแกงมาแบ่งกิน ...อ้ายอ่ำ... แล้วเจ้านกน้อยก็เดินทางมาถึงวันนี้จนได้สินะครับ...สัพเพ สังขารา อนิจจา... :23: :23: :23: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 11 มิถุนายน, 2559, 03:51:07 PM จับเจ้านกทำแกงแบ่งพี่เพื่อน
แต่การเรือนน้องนี้ฤดีสิ้น ใครก็ได้ช่วยรับทำนำชีวิน คงหวานลิ้นแกงนกรีบวกมา สิริวตี :30: ใครก็ได้เอานกไปทำหน่อย...กระทู้นกขมิ้น มาถึงจุดนี้ได้ไง เจ้านกเหงาน่าฉงฉาน :20: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 13 มิถุนายน, 2559, 09:20:12 AM :30:
กว่ามาถึงจุดนี้กี่บาทบท กว่าจะจดจะจำคำข้างหน้า กว่าจะได้กินแกงแสร้งลีลา กว่าจะหาสรรพสิ่งยิ่งนานวัน วิริน วันนี้คิดกลอนไม่ออกสมองตื้อๆ :30: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 13 มิถุนายน, 2559, 03:47:55 PM ตอนนี้เจ้านกน้อยลอยเกิดใหม่
ภพสดใสเป็นลิงยอดยิ่งขวัญ วันนี้หามุกมิได้ไล่มิทัน เหนื่อยเหมือนกันมันเลยเพี้ยนแวะเขียนกลอน สิริวตี :30: พอกันเลยค่ะ...วันนี้เขียนกลอนไรไม่รู้เลยง่ะ หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 07 กันยายน, 2559, 06:56:58 PM เจ้านกน้อยบินหลงที่ตรงไหน
หรือหัวใจสุดช้ำดังวันก่อน เคยยินฟังสำเนียงเสียงเว้าวอน เจ้าเนื้ออ่อนจึงลับมิกลับมา สิริวตี หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 07 กันยายน, 2559, 11:19:53 PM เจ้านกน้อย บินหลง อสงไขย โผผินไกล เกินกู่ คู้ค้นหา ระงมเรียก เพรียกพร่ำ คร่ำครวญครา แกล้มสุรา อบเกลือ เหลือเพียงโครง Soul ขาโหด หุหุ :27: หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 24 กันยายน, 2559, 05:17:30 PM โอ้ว่านกขมิ้นยินฉันไหม
อยู่หนใดไม่ร้องก้องกู่โก่ง แสนเหงาเอยเหงาใจในไพรโพรง หรือถูกโยงยึดอยู่มิรู้พราน นกขมิ้นเหลืองอ่อนนอนไหนเล่า ฉันหม่นเศร้าคิดคำนึงสุดซึ้งซ่าน น้ำตารินหล่นไปเป็นสายธาร เจ็บปวดมานแทบตายวายชีวี สิริวตี หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: ไชยเชษฐ์ ที่ 24 กันยายน, 2559, 07:06:40 PM นกขมิ้นอาวรณ์ใจร้อนรุ่ม
เมื่อครั้งเป็นนกหนุ่มสาวรุมนี่ โปรยเสน่ห์มากมายมาหลายปี ถึงคราวนี้ต้องเก็บปีกหลีกลมบน นกขมิ้นเศร้าใจให้หวนคิด เพราะพลั้งผิดจึงระทมตรมใจหม่น มิอยากตอบคำถามยามทุกข์ทน ขอเก็บตนแบบเงียบไว้ให้นานนาน นกขมิ้นอาภัพจะหลับไหน ภรรยามิให้กลับไปบ้าน กิ๊กก็มาบอกเลิกเมื่อวันวาน ช่วงนี้งานไม่รุ่งยุ่งสิ้นดี คิดถึงลูกขึ้นมาน้ำตาไหล ต่อนี้ไปจะรู้รักสร้างศักดิ์ศรี ไม่เจ้าชู้เสเพลซ้ำให้ย่ำยี ค่ำคืนนี้บินสู่รังเกาะหลังคา ไชยเชษฐ์ หัวข้อ: Re: ...นกขมิ้น... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 02 ตุลาคม, 2559, 08:34:55 AM นกขมิ้นบินไหนไยมิกลับ
หรือยังหลับกับใครให้ห่วงหา หรือยังตกห้วงสนิทในนิทรา มิเห็นหน้าจึงคิดถึงซึ่งนกเอย สิริวตี |