เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => ฉันท์ กาพย์ ร่าย => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2559, 06:15:28 PM



หัวข้อ: ( ราชิการ์ฉันท์ ๗ ) เตือนใจใคร่ขียน
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2559, 06:15:28 PM
(https://fbcdn-photos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xtf1/v/t1.0-0/p526x296/12729378_208333269521825_8941343998782762144_n.jpg?oh=a7b7e77bfd3455c9df43a742ef55526b&oe=576E8A27&__gda__=1463195657_d6243aa2c530bc96741b9838dbc13475)

( ราชิการ์ฉันท์ ๗ )..เตือนใจใคร่ขียน..

๐ สุดมิอาย......สหายจะมอง
กายสยอง........สนองเสนอ
๐ รูปอนงค์.......ประสงค์ละเมอ
ชายสิเพ้อ........สิเผลอภิรมย์
๐ หากประชิด.......สนิทสนม
ความระทม..........ประสมสราญ
๐ คำเสนาะ...พิเคราะห์ประมาณ
ไม่สนาน.......ผสานฤดี
๐ ควรมิควร......ชนวนรุจี
เขียนวลี...........ฉะนี้ตระหนัก
๐ เขียนอะไร......ไฉนจะรัก
ฤาจะหัก............ทะลักมุครัว

พิณจันทร์
๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙