เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 14 กันยายน, 2556, 07:39:36 PM



หัวข้อ: ปฐมแห่ง"จิตวิญญาณ"
เริ่มหัวข้อโดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 14 กันยายน, 2556, 07:39:36 PM


ปฐมการอยู่ร่วมแบบจิตวิญญาณ

๑ ระลึกถึงหัวตะพานบ้านถิ่นเกิด
สุดประเสริฐน้ำใจในน้องพี่
หมู่เพื่อนพ้องญาติสนิทมิตรไมตรี      
ต่างมากมีน้ำใจใคร่อาทร

   ๒  ธรรมชาติอุดมสมป่าเขา         
มีให้เรามองเห็นเป็นอนุสรณ์
คราครั้งหนึ่งในถิ่นแดนดินดอน      
เป็นนครธรรมชาติประกาศตน

  ๓   เด่นดีสมอุดมธรรมค้ำปกป้อง      
สืบครรลองธรรมดามหากุศล
ก่อเกิดบุญรุ่นเก่าของเผ่าชน         
คือมรรคผลของธรรมดาค่าอนันต์

   ๔  ตัดเบียดเบียนแก่กันสรรค์แต่ให้      
เปี่ยมน้ำใจเปรียบแคว้นแดนสวรรค์
ต่างคิดเหมือนทุกอย่างมิต่างกัน      
จิตแบ่งปันเอื้อเฟื้อจุนเจือจาน

    ๕ จะบ้านใดไมตรีมีน้ำจิต         
ทั่วทุกทิศแบบนี้มีทุกบ้าน
คอยต้อนรับขับสู้สู่เรือนชาน         
บริการผู้อาศัยด้วยไมตรี

    ๖ ดุจดังพี่ดั่งน้องร่วมท้องไส้      
มอบรักให้ประหนึ่งซึ่งน้องพี่
จัดข้าวปลาอาหารทานอย่างมี      
ชมชวนชี้ทางชีวิตจิตวิญญาณ

    ๗ ชี้ให้เห็นเป็นไปในชีวิต         
เรื่องถูกผิดนำกล่าวคอยเล่าขาน
ดุจดังเป็นเช่นกิจวิทยาการ      
เพื่อเพื่อนบ้านทั่วถิ่นได้ยินกัน

    ๘ ได้น้อมนำคำสอนก่อนปูย่า         
ยึดเป็นค่านิยมบ่มสร้างสรรค์
ด้วยคิดเห็นว่าดีมีสำคัญ         
เรื่องแบ่งปันจำจดเป็นบทเรียน

    ๙ ด้วยหนังสือตำราหามิได้         
มิมีใครบันทึกนึกขีดเขียน
การชี้เล่าเทียบเป็นเช่นแสงเทียน         
เขาแนบเนียนเหลือล้นคนเมื่อวาน

   ๑๐  ทำอย่างนี้ทุกบ้านถืองานสอน      
ดุจละครน้ำเน่าที่กล่าวขาน
ทำซ้ำซากอย่างนี้ที่พบพาน         
บริการเหมือนกันทุกบ้านไป

ประทีป  วัฒนสิทธิ์
14 สิงหาคม  2556