เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนอวยพร => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 19 กุมภาพันธ์, 2559, 06:06:23 PM



หัวข้อ: ระลึกคุณ
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 19 กุมภาพันธ์, 2559, 06:06:23 PM
(https://scontent.fbkk5-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xfl1/v/t1.0-9/12729293_951248341611478_4771387552099710144_n.jpg?oh=1dd8829dad2195e8fc9e8c74796b1171&oe=575CC384)
( แฟนพันธ์แท้จตุคามรามเทพ ธนเดช รักษ์ชูชีพ )

....ระลึกคุณ....

ด้วยยึดหลักอยู่นี่พาทีถ้อย
เป็นเด็กน้อยก่อนนี้"กวีร่วมสมัย"
มีครูกลอนสอนศิลป์กวินไทย
"ระนาดเอก"พี่ชายใหญ่สอนให้จำ

เป็นดั่งครูผู้ให้เขียนได้มั่น
ท่านเสกสรรอบรมน้องคมขำ
มิดุแต่ ไม้เรียวขับเคี่ยวนำ
ผิดก็ย้ำเขียนบ่อยและคอยดู

แม้เดินทางต่างประเทศพ้นเขตถิ่น
แต่ถ้อยศิลป์เขียนไปถึงไม่อยู่
เหล่าลิงน้องจ้องละออกประตู
ยังคอยกู่ก้องเหลียวไม้เรียวเดิน

ด้วยเคารพนบท่านงานสรรค์สร้าง
มิทิ้งคว้างน้องพี่พาทีเหิน
ชี้แนะนำหนทางต่างเผชิญ
และหยอกเอินผ่อนคลายกระจายงาน

"ผู้ดูแล" ตำแหน่งขอแจงว่า
คือบรรดาพี่น้องต้องประสาน
อาจมิใช่เก่งกล้าดุจอาจารย์
มิเก่งกานท์กว่าใครหากได้มอง

เป็นเด็กน้อยห้อยศิษย์ลิขิตสรรค์
คือ "พิณจันทร์"หากพบประสบผ่อง
ขอความดีงามจดปรากฏปอง
เถอะทั้งผองวันนี้เพราะพี่ครู

ด้วยความเคารพค่ะ
พิณจันทร์
๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙


หัวข้อ: Re: ระลึกคุณ
เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 19 กุมภาพันธ์, 2559, 06:32:44 PM
..........ครูคือผู้...........สรรค์สร้าง...........จิตวิญญาณ
วิทยาการ..................ท่านประสิทธ์.........ได้ศึกษา
วิริยะ........................ขัดเกลา..............ด้วยเมตตา
เฝ้านำพา..................ปลุกศิษย์..............ตื่นเป็นคน

........เหล่าข้าฯจึ่ง......น้อมไหว้.............ระลึกคุณ
จักเพียรสร้าง.............ผลบุญ................ทุกแห่งหน
ตอบแทนท่าน............ที่ทุกข์................ทั้งใจสกนธ์
กายกมล..................ขอรับใช้..............ชั่วชีวา


หัวข้อ: Re: ระลึกคุณ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 20 กุมภาพันธ์, 2559, 10:54:45 AM
(https://scontent.fbkk5-1.fna.fbcdn.net/hphotos-xfl1/v/t1.0-9/12729293_951248341611478_4771387552099710144_n.jpg?oh=1dd8829dad2195e8fc9e8c74796b1171&oe=575CC384)
( แฟนพันธ์แท้จตุคามรามเทพ ธนเดช รักษ์ชูชีพ )

....ระลึกคุณ....

ด้วยยึดหลักอยู่นี่พาทีถ้อย
เป็นเด็กน้อยก่อนนี้"กวีร่วมสมัย"
มีครูกลอนสอนศิลป์กวินไทย
"ระนาดเอก"พี่ชายใหญ่สอนให้จำ

เป็นดั่งครูผู้ให้เขียนได้มั่น
ท่านเสกสรรอบรมน้องคมขำ
มิดุแต่ ไม้เรียวขับเคี่ยวนำ
ผิดก็ย้ำเขียนบ่อยและคอยดู

แม้เดินทางต่างประเทศพ้นเขตถิ่น
แต่ถ้อยศิลป์เขียนไปถึงไม่อยู่
เหล่าลิงน้องจ้องละออกประตู
ยังคอยกู่ก้องเหลียวไม้เรียวเดิน

ด้วยเคารพนบท่านงานสรรค์สร้าง
มิทิ้งคว้างน้องพี่พาทีเหิน
ชี้แนะนำหนทางต่างเผชิญ
และหยอกเอินผ่อนคลายกระจายงาน

"ผู้ดูแล" ตำแหน่งขอแจงว่า
คือบรรดาพี่น้องต้องประสาน
อาจมิใช่เก่งกล้าดุจอาจารย์
มิเก่งกานท์กว่าใครหากได้มอง

เป็นเด็กน้อยห้อยศิษย์ลิขิตสรรค์
คือ "พิณจันทร์"หากพบประสบผ่อง
ขอความดีงามจดปรากฏปอง
เถอะทั้งผองวันนี้เพราะพี่ครู

ด้วยความเครพค่ะ
พิณจันทร์
๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙

พักอาศัยหลบเย็นเช่นนี้ได้
เพราะท่านให้เมตตารักษาอยู่
กระทำสิ่งใดพลาดด้วยขาดรู้
ขอขมาตรงนี้สู่ครูทุกคน

แสนเสียใจได้ทำบ้านนี้ป่วน
หัวเราะร่วนเรียงรายส่ายสับสน
เงียบดังพับหลับไปคล้ายต้องมนตร์
สุดแสนหม่นทนมองได้ตรองคิด

กราบขอโทษครูระนาดโปรดอภัย
จะมิทำผิดใหม่ในลิขิต
ขอบพระคุณบ้านนี้มอบชีวิต
เนรมิตรสคำฉ่ำชีวา

สิริวตี



หัวข้อ: Re: ระลึกคุณ
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 20 กุมภาพันธ์, 2559, 02:24:13 PM

ขอบพระคุณที่กรุณาเปิดกระทู้นี้ขึ้นมานะครับ
สิ่งสำคัญของการสร้างสรรค์ผลงานในทางวรรณศิลป์
พี่ระนาดเพียงแค่ชี้แนะเล็กๆน้อยๆ
จากสิ่งที่ครูบาอาจารย์บางท่าน ที่ได้กรุณาเมตตาแนะนำมา
แต่สิ่งที่มีความสำคัญ อันเป็นที่สุดก็คือ
ใจรักของทุกๆท่านต่างหาก ที่หมั่นสร้างสรรค์รจนาผลงาน
"การสร้างสรรค์ผลงาน.. บางครั้งใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่นาที หรืออาจจะเป็นวันๆ -
แต่ผลงานก็จะอยู่กับเราไปชั่วชีวิต?"
และนี่แหละ คือความคุ้มค่าอย่างแท้จริง ที่เราจะได้ครอบครองผลงานของเรา
แม้ว่าวันใดวันหนึ่ง เราอาจจะไม่ได้อยู่ในโลกใบนี้แล้ว แต่ผลงานของเราก็ยังคงอยู่
และที่สำคัญ คงจะไม่กลอนสำนวนใดที่เราอ่าน
ที่จะมีความไพเราะ เท่ากับสำนวนที่เราแต่ง.. ซึ่งหลายๆท่านก็คงอาจจะคิดอย่างนนั้นเช่นกัน..

หวังว่าทุกๆท่านจะมีความสุข ในโลกแห่งวรรณศิลป์
ซึ่งเป็นโลกแห่งความเป็นทิพย์ ที่เราสามารถใช้ใจของเราสัมผัสได้นะครับ!!

ด้วยรักและปรารถนาดี
จากใจระนาดเอกครับ!!


 :18: