|
หัวข้อ: ...น้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2559, 05:24:59 PM (http://upic.me/i/g0/jhcv2.jpg) (http://upic.me/show/57952103)
น้ำตาแสงไต้ โอ้นวลเอยเคยชวนชมภิรมย์รัก พี่พิทักษ์เอาไว้ด้วยมือสอง ยามใครแกล้งทำร้ายกายพี่ตรอง ปกและป้องนวลอยู่ให้รู้เย็น พอน้องนวลหวนไปวันใกล้ชิด น้ำตาปลิดเล็ดลอดกอดทุกข์เข็ญ อกพี่ห่มตรมไหม้ใจลำเค็ญ เพราะนวลเป็นความงามตามค้นเจอ อกคิดถึงคนึงวันเคล้าแสงไต้ อยู่แห่งใดพี่ติดตรึงถึงเสมอ นวลอยู่ไหนใครเล่าเฝ้าป้องเธอ พี่ยังเพ้อถึงนวลอยู่ไม่รู้วาย หวังนวลคงคิดถึงพี่ทางนี้บ้าง อย่าโรยร้างลืมไปใจสลาย อกพี่นี้อาลัยวรณ์มิคลอนคลาย คำนึงหมายแต่นวลรักประจักษ์เดียว สิริวตี kaITR3-B-jo หัวข้อ: Re: ...น้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 13 มีนาคม, 2559, 02:37:21 PM ขอปลอบขวัญวันน้องต้องหมองเศร้า
ลบความเหงาล้างโศกวิโยคเปลี่ยว เจ้าอยู่ใยได้หมองต้องแดเดียว พี่ขอเลี้ยวมางอนง้อขอเอาใจ เจ้านิ่มนวลอย่าด่วนชวนหุนหัน เจ้าอย่าผันทำหน้าตึงบึ้งมิไหว พี่มามอบปลอบโยนโอนหทัย โปรดจงได้เมตตาและปรานี พี่กลับมาขจัดปัดสับสน กลับมาค้นรักแท้แม่อย่าหนี กลับมาซับน้ำตาแม่ยายี ถ่ายเทฝันที่มีกันและกัน ขอนวลเจ้าผินหน้ามาโปรยยิ้ม แม่งามพริ้มยามได้มองต้องสุขสันต์ ขอโอบกอดถนอมไว้ในนิรันดร์ ทุกความฝันของพี่อยู่ที่นวล สิริวตี -g_XabrSzs8 หัวข้อ: Re: ...น้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 19 มีนาคม, 2559, 12:34:52 AM พี่รักเจ้า
พี่รักเจ้านงเยาว์กว่าสิ่งไหน ยิ้มของเธอละไมใคร่คลึงหวน ยามเจ้าเจรจาพารัญจวน ช่างเย้ายวนกมลให้มิห่างกัน เจ้าเห็นปลารักน้ำฉ่ำถวิล รักยุพินมิห่างสร่างโศกศัลย์ เจ้าเนื้อเหลืองโปรดอย่าร้างจืดจางกัน พี่หวงเจ้าทุกวันนั้นรู้เลย ปองฤทัยใฝ่หาแต่นวลรัก ขอพิทักษ์น้องอยู่รู้เฉลย จงน้อมรับห้วงหทัยพี่ไปเกย แม้ครึ่งเชยของพี่ก็ดีใจ สิริวตี n09YRhc5z_Y หัวข้อ: Re: ...น้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 21 มีนาคม, 2559, 09:08:00 PM รักเธอสุดหัวใจ
ขอฉันจูบลาฤดีนะที่รัก ฝากจิตภักดิ์อย่าลืมกันแม้วันไหน รักฉันอยู่กับเธอเสมอไป หากคืนใดมิมีฉันในวันจริง ขอโอบกอดไออุ่นครั้งสุดท้าย แนบซบกายคลายเหงาของน้องหญิง มิเคยรู้เวลาล้าประวิง แนบซบอิงอกอุ่นขอจุนเจือ อย่าลืมฉันสักวันนะคนดี เคยปรานีกันไว้ขอให้เหลือ- ห้วงเวลาเหล่านั้นมิคลุมเครือ ทรงจำเอื้อเหล่านี้ขอยังจำ ไม่เคยมีวันไหนมิคิดถึง ทุกคนึงตรึงติดเคยชิดขำ เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขทุกกระทำ แสนงามล้ำตราตรูอยู่ในจินต์ ขอฉันจูบลาเธอจะได้ไหม ฝากดวงใจสุดท้ายหมายถวิล เอาไว้แทนน้ำตาลารดริน เวลาสิ้นเสียงหัวเราะของสองเรา สิริวตี UoFZPPycFD4 หัวข้อ: Re: ...น้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 พฤษภาคม, 2559, 03:30:10 PM มีน้ำตารดร่ำฉ่ำชุ่มอก
ไหวสะอกมิอาจห้ามตามความเหงา รักเจ้าเอยเคยอยู่เป็นคู่เงา ทิ้งให้เศร้าอารมณ์ห่มคร่ำครวญ เพราะเพลิงรักแผดไหม้ในอุระ สิ้นแล้วล่ะรักซึ้งคนึงหวน เพราะวันวานผ่านไปใจเรรวน ช่างปั่นป่วนทั้งจินต์และวิญญา สิริวตี หัวข้อ: Re: ...น้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: ต้นตระกรานต์ ที่ 04 พฤษภาคม, 2559, 10:19:11 PM อันน้ำตาลหวานลิ้นเมื่อสิ้นรส
ความหวานหมดมดจากไปไม่เวียนหา เมื่อสูญสิ้นวิญญาณผลาญกายา ไร้คุณค่าหมดผลคนจากจร.. ดังพิษรักกระอักในไฟร้อนรุ่ม มรสุมเล็ง"เจ้า"เข้าแผลงศร รักโดนใจให้ชีวาสถาพร พ้นนิวรณ์ศรแห่งรักปักกลางใจ ต้นตระกรานต์ :13: ผ่านมาให้จำแล้วเจ็บ..คือคอนเซ็ปของความทรงจำ หัวข้อ: Re: ...น้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 05 พฤษภาคม, 2559, 11:08:26 AM :30:
อันความรักหนักอกก็ยกทิ้ง เอาให้กลิ้งไปเลยเคยใช่ไหม อย่ามาตามตอแยแค่เห็นใจ หรือมีใหม่ไม่ว่าอย่ามาทัก หวานจนเอียนเวียนหัวทั่วทั้งร่าง พอยามว่างคิดถึงซึ้งเสียหนัก ไม่อยากมีอยากเจอเพ้อยิ่งนัก เจ็บกระอักแทบดิ้นสิ้นชีวี วิริน ๕/๕/๕๙ :30: หัวข้อ: Re: ...น้ำตา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 05 พฤษภาคม, 2559, 06:08:49 PM อันความรักมักยากจะรู้สึก
ห่างสำนึกนานแล้วแก้วขวัญหนี จึงไร้คนห่วงหาหรือปรานี หวังคนดีเดินลับเขากลับมา ถูกหัวใจหนึ่งดวงเคยล้วงจิต จึงลิขิตเรียงเศร้าเหงาใฝ่หา เขามิเคยเขียนกลอนสะท้อนวิญญา แต่หวังว่าเขาแอบอ่านงานของเรา สิริวตี :35: |