เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: ตะวันรอน ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 10:23:22 PM



หัวข้อ: ..ชีวิตไทรโศก..(เปลี่ยนสำนวนลงท้าย)
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 10:23:22 PM
(http://www.uppic.org/image-65ED_56D45FDD.jpg)

" ชีวิตไทรโศก "

..................

๐ ดูทึมเทาเงาสูงมุ่งเสียดฟ้า
กลับโศกาบนนามนิยามสรร
จูบพื้นดินโดดเดี่ยวเปลี่ยวชีวัน
บนนิ่งงันไทรโศกโยกตามลม

เหมือนยิ่งใหญ่แต่ไร้ในศักดิ์ศรี
เพียงพจีว่า"โศก"โฉลกสม
แม้นหากเป็นไทรศรีวลีชม
พอนิยมร่มไทรให้พักพิง

พึ่งร่มเงาเนาซุกยามขุกเข็ญ
ใบบังเย็นวิหคกกรังสิง
เฉกเคหาหลังงามบนความจริง
ได้ซบอิงเห็นค่าเวลาตรอม

ลมหายใจสุดท้ายใต้เงาโศก
ไทรวิโยคยับเยินเกินถนอม
ใบหลุดร่วงทรวงช้ำอย่างจำยอม
ลงสู่อ้อมกอดใจใต้ธาตรี

ไร้นิรันดร์อมตะจะเอ่ยอ้าง
เมื่อทุกอย่างอนิจจ์ติดวิถี
ทั้งคน สัตว์ ดิน ฟ้า ตราบวารี
แม้นชีวีที่เห็น..ก็เช่นกัน ฯะ

ตะวัน

 :letter:

( ปล. ยกมาจากกลอนที่ต่อน้อง "สิริวตี" ใน "ไทรโศก")

ขอบคุณท่านเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพประกอบ


หัวข้อ: Re: ..ชีวิตไทรโศก..(เปลี่ยนสำนวนลงท้าย)
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 11:27:44 PM
แม้นชีวีที่เห็นเป็นความสัตย์
ละผูกมัดวุ่นวายคลายหุนหัน
ชีวิตจะประสบพบนิรันดร์
เปรียบตะวันคู่กำเนิดเกิดทิวา

เปรียบแสงอ่อนอำไพในยามค่ำ
ดุจแสงจันทร์เรืองรองครองนิศา
เปรียบนทีเย็นล้ำฉ่ำอุรา
เปรียบนภาสถิตฟ้าบ่ลาไกล

แม้ทุกอย่างวุ่นวายไร้อมตะ
แต่มิละสิ่งหนึ่งซึ่งยิ่งใหญ่
คือประโยชน์ผองชนตราบจนใจ
สิ่งใดใดก็เห็นเป็นเหมือนกัน

จึ่งกระจ่างแจ้งฤทัยให้บังเกิด
สร้างประเสริฐสู่โลกเป็นโภคสรร
ขอโอบอ้อมเปรมจิตนิจนิรันดร์
เฉกสวรรค์บนดินประทินงาม

สิริวตี

 :14: