หัวข้อ: ..ชีวิตไทรโศก..(เปลี่ยนสำนวนลงท้าย) เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 10:23:22 PM (http://www.uppic.org/image-65ED_56D45FDD.jpg) " ชีวิตไทรโศก " .................. ๐ ดูทึมเทาเงาสูงมุ่งเสียดฟ้า กลับโศกาบนนามนิยามสรร จูบพื้นดินโดดเดี่ยวเปลี่ยวชีวัน บนนิ่งงันไทรโศกโยกตามลม เหมือนยิ่งใหญ่แต่ไร้ในศักดิ์ศรี เพียงพจีว่า"โศก"โฉลกสม แม้นหากเป็นไทรศรีวลีชม พอนิยมร่มไทรให้พักพิง พึ่งร่มเงาเนาซุกยามขุกเข็ญ ใบบังเย็นวิหคกกรังสิง เฉกเคหาหลังงามบนความจริง ได้ซบอิงเห็นค่าเวลาตรอม ลมหายใจสุดท้ายใต้เงาโศก ไทรวิโยคยับเยินเกินถนอม ใบหลุดร่วงทรวงช้ำอย่างจำยอม ลงสู่อ้อมกอดใจใต้ธาตรี ไร้นิรันดร์อมตะจะเอ่ยอ้าง เมื่อทุกอย่างอนิจจ์ติดวิถี ทั้งคน สัตว์ ดิน ฟ้า ตราบวารี แม้นชีวีที่เห็น..ก็เช่นกัน ฯะ ตะวัน :letter: ( ปล. ยกมาจากกลอนที่ต่อน้อง "สิริวตี" ใน "ไทรโศก") ขอบคุณท่านเจ้าของลิขสิทธิ์ภาพประกอบ หัวข้อ: Re: ..ชีวิตไทรโศก..(เปลี่ยนสำนวนลงท้าย) เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 กุมภาพันธ์, 2559, 11:27:44 PM แม้นชีวีที่เห็นเป็นความสัตย์
ละผูกมัดวุ่นวายคลายหุนหัน ชีวิตจะประสบพบนิรันดร์ เปรียบตะวันคู่กำเนิดเกิดทิวา เปรียบแสงอ่อนอำไพในยามค่ำ ดุจแสงจันทร์เรืองรองครองนิศา เปรียบนทีเย็นล้ำฉ่ำอุรา เปรียบนภาสถิตฟ้าบ่ลาไกล แม้ทุกอย่างวุ่นวายไร้อมตะ แต่มิละสิ่งหนึ่งซึ่งยิ่งใหญ่ คือประโยชน์ผองชนตราบจนใจ สิ่งใดใดก็เห็นเป็นเหมือนกัน จึ่งกระจ่างแจ้งฤทัยให้บังเกิด สร้างประเสริฐสู่โลกเป็นโภคสรร ขอโอบอ้อมเปรมจิตนิจนิรันดร์ เฉกสวรรค์บนดินประทินงาม สิริวตี :14: |