|
หัวข้อ: พิณจันทร์ ตะวันรอน เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 03 เมษายน, 2559, 09:19:53 PM (https://z-1-scontent-sin1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xtf1/v/t1.0-0/p526x296/12809798_219811061707379_6700651914286316311_n.jpg?oh=4677086350c8f366ae17a06c02d18b5f&oe=579267EC)
...พิณจันทร์ ตะวันรอน... "พิณพิฆาต"ปราดเปรียวเฉลียวคิด จะพิชิตอย่างไรให้เกรงขาม จนเธอเป็น"พิณพิลาส"ฆาตนงราม แล้วก็หามพธูสู่ห้องใจ (บทประพันธ์ "ตะวันรอน") ............... "กระบี่กานท์"ขานกล่าวคำหนาวจิต จะประชิดฟาดฟันฤาหวั่นไหว แค่พาที"กระบี่ทู่"รุ่นปู่ใด เชิญกลับไปเลี้ยงหลานค่อยคลานจินต์ (พิณจันทร์.....) :35: เก็บกลอนเก่าเล่าขานมาสานแต่ง งานแสดงแกล้งใจให้ถวิล มิเคยลืมปลื้มจิตลิขิตริน ยังยลยินกลอนซึ้งคิดถึงจัง หากแม้นมีที่จรคล้ายซ่อนอ่าน ทุกบทกานท์สานสื่อแตะมือหวัง ขอดลใจให้ยื่นสุขคืนรัง ร่ายมนต์ดั่งคล้องพจน์ปรากฏงาน แม้นขุ่นเคืองเรื่องใดทำให้หม่น อภัยตนเถิดหนาวันทาสาส์น ระลึกแล้วแก้วจินต์ถวิลกานท์ กลับเรือนชานบ้านเก่าสุขเรามี ให้โลกศิลป์จินต์ทรวงรับบ่วงคล้อง เป็นร้อยกรองส่องทางสว่างศรี แม้เราสองมิได้ เป็นกวี เป็นน้องพี่ รักกลอน อย่าซ่อนเลย คิดถึงค่ะ............ พิณจันทร์ ๔ เมษายน ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: พิณจันทร์ ตะวันรอน เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 เมษายน, 2559, 09:51:09 PM ลิงวตี..คิดถึงพี่ชาย
เคยร่วมต่อสำนวนป่วนใจนึก กรองกานท์ศึกของอดีตลิขิตเอ๋ย น้องซึมซับวลีที่พี่เกย มากเอื้อนเอ่ยทำนองกระบี่เรา ถึงวันนี้ยังสุนทรีรส แต่ปรากฎพี่หายน้องอายเขา สอนเป็นลิงเป็นค่างทางบรรเทา ลบความเศร้าเหงาจิตสนิททรวง จะอยู่แหล่งแห่งใดขอให้พี่ กลับบ้านนี้นะใจเราให้ห่วง ติดหนี้รักกับใครใคร่ช่วยทวง อย่าทำลวงผ่านเฉยละเลยกัน อันเหงาใดมิเท่าเหงาใจแล้ว เพราะพี่แก้วเคยลบทุกข์สร้างสุขสันต์ รับหัวใจน้องวตีพี่พิณจันทร์ แล้วกลับหันซ้อมกระบี่ตรงนี้เอย สิริวตี พี่soul.....มาช่วยตามหน้าบ้านเลย หัวข้อ: Re: พิณจันทร์ ตะวันรอน เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 เมษายน, 2559, 02:17:03 AM cxAOoku5qoQ "...เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น..." กระบี่กานท์ชาญไชยใจกระดาษ ไฉนขลาดหวาดหนีเช่นนี้เหวย เกิดเป็นชายหมายพธูเป็นคู่เชย ไยปล่อยปละละเลยให้เกยรอ วางโหลแห้วแล้วถลามาอย่างว่อง อย่ามัวจ้องแอบกายน้ำลายสอ สะพานทอดปลอดภัยไร้ขื่อตอ ลงทุนง้อขนาดนี้มีไหนเออ หากพลาดโอกาสนี้มิมีแล้ว จำกินแห้วแบ๊วบ้าทำหน้าเอ๋อ หมดระบิลสิ้นความถามถึงเธอ ต้องละเมอเพ้อพกจนอกทม หากเปลี่ยนรสหมดหมายจากฝ่ายหญิง ชอบชายจริงมิ่งแท้ แม้ขื่นขม พี่Soulจักฝืนใจให้ชื่นชม รสนิยมเปลี่ยนไปจักใคร่ยอม ...พ่อตะวัน พ่อมหาจำเริญ... นี่เพื่อนทุกคนมางอนง้อขนาดนี้ จะหลบลี้อยู่ไย ข้อเสนอแบบ Full Option นี่มีที่ไหนเขา ให้กัน มีให้เลือก ทั้งสาวงาม หนุ่มหล่อ(อะแฮ่ม..) แถมมีลิงบ๊องส์ๆให้อีกตัวนึง...พ่อจะเอาอะไรอี๊ก... ...อันนี้พูดจริงแล้วนะ เพื่อนๆคิดถึงกัน จนง้อขนาดนี้แล้ว เอาน่ามาช่วยเติมความสนุก สดใสในโลกจินต์กันนะ ถือเป็นการทำกุศลอย่างหนึ่งนะ...ทำให้คนหัวเราะ มีความสุข จะได้ลืมความทุกข์ไง... นี่ถ้ายังไม่โผล่มาถือว่าเลิกคบกันเลยนะ...มีเคืองเรื่องจริง.... ...เออทั้งล่อ ทั้งขู่ทั้งปลอบ ชักแม่น้ำทั้งห้าก็แล้ว เล่นตัวยิ่งกว่าสาวๆอีกวุ้ย...มาเร็วให้เวลาภายใน 24 ชม. ไม่งั้นจะแช่งให้ ต้องกินแห้วไปอีกเจ็ดชาตินะ...อิอิ Soul เอาจริง :26: หัวข้อ: Re: พิณจันทร์ ตะวันรอน เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 05 เมษายน, 2559, 07:52:47 AM "...เออทั้งล่อ ทั้งขู่ทั้งปลอบ ชักแม่น้ำทั้งห้าก็แล้ว
เล่นตัวยิ่งกว่าสาวๆอีกวุ้ย...มาเร็วให้เวลาภายใน 24 ชม. ไม่งั้นจะแช่งให้ ต้องกินแห้วไปอีกเจ็ดชาตินะ...อิอิ Soul เอาจริง" ...."อ่านแล้วก็ขำกลิ้งเลยจริงๆค่ะ..." :28: มาต่อกลอนค่อนแคะ ต้องแงะออก สัพยอก ให้ขำ โปรยคำหอม ขอบอกก่อน มิใช่ "แม่ประนอม" จะออมชอม ไกล่เกลี่ย เรื่องเพลียทรวง ด้วยหัวใจไม่ซึ้งถึงธรรมะ ที่ต้องจะแบ่งปั่น "ของฉันหวง" อาจต้องตามไล่จิกข่วนหยิกทวง ชายทั้งปวงอย่าแหยมแย่งแหนมเนือง :21: น้องหยอกหยิกปานนี้ไยพี่เฉย เหมือนมิเคยเนาอยู่มิรู้เรื่อง คล้ายมิมีหัวใจให้ประเทือง มิกระเตื้องจิตซึ้งคิดถึงกัน หากแม้นพี่ยังอ่านทุกงานเขียน หากแวะเวียนแล้วจิตยังคิดหัน ให้พี่มองผองมิตรจิตผูกพัน เคยสุขสันต์อย่างไรอย่าได้เลือน หากแม้นคิดความซึ้งนึกถึงบ้าง เขียนกลอนวางให้เห็นความเป็นเพื่อน คงมิได้มีบ่อย ที่คอยเยือน มิเคยเหมือนดั่งนี้..ที่ขอวอน หากแม้นถามความกัน พิณจันทร์นี้ เป็นคนมี แน่นหนัก เรื่องอักษร มิได้เคย ตามจิตลิขิตจร ชั่งใจก่อน เถิดหนา อย่าลากัน พิณจันทร์ ๕ เมษายน ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: พิณจันทร์ ตะวันรอน เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 05 เมษายน, 2559, 10:58:55 AM คำว่าเพื่อน
คำว่าเพื่อนเรือนใจใหญ่กว่าโลก เพื่อนเป็นโชคเป็นจินต์รินความฝัน เคยล้อมวงเข้ามาทักพักทุกวัน แต้มเติมพลันสุขสว่างกลางบ้านเรา ยังจดจำรอยยิ้มพริ้มหน้าได้ ที่สร้างไว้เป็นสุขทุกวันเหงา ลืมทุกข์โศกเดียวดายได้บรรเทา ล้างความเศร้าเพราะเพื่อนในเรือนตน ยากลำบากขวากหนามนั้นแค่ไหน ช่วยฝ่าไปด้วยลิขิตปิดสับสน ขอกลับมาหาเพื่อนเยือนผู้คน หลายกมลบ่นทักจักรอคอย สิริวตี nrI78u75Tu8 หัวข้อ: Re: พิณจันทร์ ตะวันรอน เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 เมษายน, 2559, 12:47:48 PM cxAOoku5qoQ "...เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น..." กระบี่กานท์ชาญไชยใจกระดาษ ไฉนขลาดหวาดหนีเช่นนี้เหวย เกิดเป็นชายหมายพธูเป็นคู่เชย ไยปล่อยปละละเลยให้เกยรอ วางโหลแห้วแล้วถลามาอย่างว่อง อย่ามัวจ้องแอบกายน้ำลายสอ สะพานทอดปลอดภัยไร้ขื่อตอ ลงทุนง้อขนาดนี้มีไหนเออ หากพลาดโอกาสนี้มิมีแล้ว จำกินแห้วแบ๊วบ้าทำหน้าเอ๋อ หมดระบิลสิ้นความถามถึงเธอ ต้องละเมอเพ้อพกจนอกทม หากเปลี่ยนรสหมดหมายจากฝ่ายหญิง ชอบชายจริงมิ่งแท้ แม้ขื่นขม พี่Soulจักฝืนใจให้ชื่นชม รสนิยมเปลี่ยนไปจักใคร่ยอม ...พ่อตะวัน พ่อมหาจำเริญ... นี่เพื่อนทุกคนมางอนง้อขนาดนี้ จะหลบลี้อยู่ไย ข้อเสนอแบบ Full Option นี่มีที่ไหนเขา ให้กัน มีให้เลือก ทั้งสาวงาม หนุ่มหล่อ(อะแฮ่ม..) แถมมีลิงบ๊องส์ๆให้อีกตัวนึง...พ่อจะเอาอะไรอี๊ก... ...อันนี้พูดจริงแล้วนะ เพื่อนๆคิดถึงกัน จนง้อขนาดนี้แล้ว เอาน่ามาช่วยเติมความสนุก สดใสในโลกจินต์กันนะ ถือเป็นการทำกุศลอย่างหนึ่งนะ...ทำให้คนหัวเราะ มีความสุข จะได้ลืมความทุกข์ไง... นี่ถ้ายังไม่โผล่มาถือว่าเลิกคบกันเลยนะ...มีเคืองเรื่องจริง.... ...เออทั้งล่อ ทั้งขู่ทั้งปลอบ ชักแม่น้ำทั้งห้าก็แล้ว เล่นตัวยิ่งกว่าสาวๆอีกวุ้ย...มาเร็วให้เวลาภายใน 24 ชม. ไม่งั้นจะแช่งให้ ต้องกินแห้วไปอีกเจ็ดชาตินะ...อิอิ Soul เอาจริง :26: นั่งทางในให้เห็นเป็นนิมิต เพ่งพินิจพิศกลิ่นประทินหอม โรยระรื่นชื่นทรวงพวงพยอม ยามดมดอมหอมนั้นมั่นมิคลาย ดุจละล่องลอยไปอยู่ในสรวง ความโหยหวงห่วงนั้นพลันจางหาย คงความตื่นยืนสตินิ่งมิวาย จึ่งทำนายหายหนคนจากไป คนออกปากฝากถามตามลิขิต มีจริตจิตปลงตรงอ่อนไหว หากได้เสริมเติมหวังกำลังใจ มินานไกลคืนกลับใช่ลับลา ...ฝันไปว่า... อีตาตะวันรอนรับประทานแห้ว ใกล้หมดโหลแล้ว ทำให้ฟื้นสติจาก อาการเมาแห้ว คาดว่าจะกลับ มาหาแห้วรสใหม่ๆ ไปรับประทานต่อ...555 จึ่งขอต่อเวลาให้อีกสักหน่อย ซักประมาณเดือนหนึ่ง แล้วจะมาฟังผล... Soul ไม่นั่งทางนอก :12: |