|
หัวข้อ: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 เมษายน, 2559, 08:44:51 AM ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... fyTfbtZeGeU ...ฤากายหมายล้วนควรยึดไว้ ผ่านมาผ่านไปคล้ายใจฝัน โศกเศร้าเหงาทรวงห่วงรำพัน คลอนสั่นหวั่นไหวทำไมมี หากหวนทวนคงธำรงไซร้ เก็บใส่ในตนกมลศรี จดจำล้ำค่าแม้นาที ฤดีสถิตนิจนิรันดร์ ตราบความทรงจำให้รำลึก ยามตรึกนึกถึงพึงเสกสรรค์ คลายเหงาเป่าทุกข์สุขชีวัน หวนพลันฝันใฝ่หทัยกานต์ บทเก่าเล่ากลอนอ้อนลิขิต ตรึงติดจิตในฤทัยขาน จักฟื้นคืนดั่งครั้งวันวาน ชื่นบานหวานรสบทกวี... ...สิ่งต่างๆในชีวิตล้วนผ่านมาแล้วก็ผ่านไป คงเหลือทิ้งไว้เพียงความทรงจำ... ...แต่ความทรงจำที่บันทึกผ่านบทกลอนนี้ แม้เป็นเพียงตัวอักษร แต่ในยามที่ทุกข์ โศกเศร้า เหงาใจนั้น หากได้ย้อนกลับไปอ่าน เสมือนปลุกความทรงจำในวันเก่าๆนั้น ให้ฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง และทำให้เรารู้สึกสัมผัสได้ เสมือนครั้งในอดีตที่ผ่านมา... Soul Searcher ป.ล. เอากลอนเก่าที่แต่งไว้มาลงให้ครับ หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 23 เมษายน, 2559, 08:50:39 AM อันบทเก่าเล่ากลอนอ้อนเพียงน้อย
แต่กลั่นร้อยให้นานวานด้วยพี่ กำลังชื่นรื่นพจน์รสมณี- กานท์ทวีลีลาสง่างาม แม้ตราบคงทรงจำให้รำลึก สร้างรู้สึกในฤทัยทำไหวหวาม วางอารมณ์เริงพจน์ดังบทความ สวมนิยามเพลินนิยายคล้ายเรื่องจริง สิริวตี หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 เมษายน, 2559, 08:56:40 AM อันบทเก่าเล่ากลอนด้วยอ่อนช้อย แม้หนึ่งน้อยค่อยพิศจริตหญิง ให้ซึ้งซาบอาบทรวงถ่วงประวิง ถ้วนทุกสิ่งซึมซับจับหทัย หากหวนให้ใจตรึกระลึกหวาม คงเพราะงามตามภัทรอัชฌาสัย คำเรียงร้อยสร้อยสวยด้วยอาลัย จากหัวใจใส่พจน์เป็นบทกวี... Soul Searcher หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 23 เมษายน, 2559, 09:02:09 AM แม้ว่างามตามภัทรอัชฌาสัย
ก็มิเท่าหนึ่งฤทัยใจจริงนี่ ท่านเรียงร้อยสร้อยพจน์รดฤดี ห่างปรานีน้องแล้วพ่อแก้วตา หากห้วงจินต์ระลึกสำนึกหวาม คงติดตามขวัญใจนี้ไปหา หากห้วงลืมวันเก่าเคล้าอุรา คงต้องหย่าร้างกันพลันเอาจริง มิได้หมายเพียงน้องมิปองรัก แต่ควรหักห้ามใจไม่สุงสิง ด้วยเนิ่นนานรอคอยพลอยประวิง อีกเป็นหญิงมิควรคร่ำร่ำพิไร มิเมตตาดังเงาเคล้าวันก่อน เลยเก็บซ่อนสุมทรวงอยู่ห้วงไหน ขอวางคำสุดท้ายก่อนหายไป พี่นั้นไซร้จงประสบพบเจริญ แม้ยามหลับยามตื่นให้ชื่นจิต หมู่มวลมิตรมากแท้แลสรรเสริญ อุปสรรคมากมายได้เผชิญ ขอเพียงเมินผ่านพ้นอดทนพลัน น้องมิมีคำใดให้พี่แล้ว มิมีแจ้วเจรจาพาสุขสันต์ แค่หนึ่งน้อยถ้อยศิลป์จินต์จำนรรจ์ คงมิสรรให้ท่านเป็นเช่นวันวาน ขอลากลอนอำไพไว้ตรงนี้ วันใดมีน้ำใจกลายขับขาน ขอโชคดีมีแต่สุขมิทุกข์นาน ลืมดวงมานนี้ไปอย่าได้ตรม สิริวตี หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 เมษายน, 2559, 09:04:51 AM คำตัดพ้อท้อจิตพินิจเผิน ด้วยเมยเมินเกินพิศจริตขม กลอักษรซ่อนไซร้ใคร่วอนชม จักหายตรมทมไหม้ในฤดี ด้วยอักษรกลอนกานท์คำหวานถึง ให้สานซึ้งตรึงตราอุราศรี ยามใดอ่านหวานรสพจน์พจี ดั่งวลี ลีลาศบนหาดใจ หากแม้นตรองมองปรุทะลุย้อน สิ่งลึกซ้อนซ่อนกานท์กังวานใส จักแลเห็นแก่นแท้ประแจใน เปิดฤทัยใสสดกำหนดคำ อันมิตรกลอนอ่อนไหวในจริต ยามลิขิตจิตหวามคมงามขำ ร่ำร่ายพจน์รสกลอนร้อนระบำ ให้ดื่มด่ำฉ่ำชื้นรื่นรมย์ครัน เพียงหนึ่งนี้ศรีมิตรจริตศิลป์ ห้วงถวิลจินต์ไหวหทัยฝัน มิตระหนักปักแน่นรู้แก่นทัน กิเลสพลันรันรุกเข้าคุกคาม ตัณหาพาจู่โจมตะโบมใส่ ขับเมตตาล่าไถลฤทัยหวาม ให้สลดหมดใจเคยใสงาม จึ่งครั่นคร้ามความนี้ที่ประวิง ใคร่ขอรักษ์งดงามในยามนี้ สถิตดีมีอยู่รู้สุงสิง ด้วยเมตตาพารักประจักษ์จริง รักร่วมสิ่งขับขานงานกวี จึ่งฝากลมพรมแผ่วแว่วบอกเจ้า ให้โศกเศร้าเป่าไกลฤทัยหนี ลมช่วยซับน้ำตาด้วยปรานี ลมใจพี่จักพรมห่มรักคืน... Soul Searcher หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 เมษายน, 2559, 09:06:14 AM หนาวลมพัดผ่านในฤทัยเศร้า คล้ายยั่วเย้าหยอกยลระคนฝืน หากร้อนรุ่มสุมในดั่งไฟฟืน ลมดูดกลืนรักสิ้นจินตนา คงเหลือเพียงงดงามไหวหวามพจน์ หลั่งรินรดหมดใจที่ใฝ่หา แม้เพียงภาพอาบฝันกัลยา คู่ควรค่ายืนยงในทรงจำ Soul Searcher หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 23 เมษายน, 2559, 09:09:26 AM :35:
สุดสวาทปรารถนาเพลาสิ้น ห่างถวิลมิหมายกรายถลำ ใครเคยคู่เคียงครองปองกระทำ มอบชีช้ำเชิญชักหักอาลัย มาพูนเพิ่มภักดิ์น้องวันครองเศร้า แยบยวนเย้าสวมเสริมต่อเติมใส่ เหลือคร่ำครวญขีดเขียนเวียนหมดใจ จะอยู่ใยให้เหน็บเจ็บอุรา สิริวตี :35: หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 06 พฤษภาคม, 2559, 04:57:26 PM คำตัดพ้อต่อจิตลิขิตฝัน
ขอเมินหันลี้ไกลไปดีกว่า ก็คงไม่หนาวเหน็บเจ็บชีวา จึงอ่อนล้าอ่อนแรงมิแกร่งไกร ผ่านมาแล้วเหลือแต่แค่ห้วงคิด คำนึงติดตราตรูนั้นอยู่ไหน ผ่านเข้ามาพบกันพลันผ่านไป เหลืออาลัยฝนคำพจน์จรดน้ำตา สิริวตี หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 07 พฤษภาคม, 2559, 10:03:32 AM ฤาเพียงหนึ่งอักษรอมรพจน์ หนึ่งหยาดหยดรสคำเคยพร่ำหา แม้เศษเสี้ยวสรวงฝันอันสุธา ธำรงมั่นสัญญาในทรงจำ ความติดตราตรึงจิตนิมิตหมาย แห้งเหือดหายหัวใจไป่ถลำ แม้มืดฟ้าหม่นมัวสลัวดำ ยังเตือนจำย้ำเยือนเหมือนอย่างเคย ยังคงรักคงหลงยังคงมั่น แม้หลับฝันเพ้อพกวิหคเอ๋ย ไม่โผยผินบินไปถิ่นไหนเลย ยังเกาะเกยกิ่งเก่าเนาวันวาน Soul Searcher หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 07 พฤษภาคม, 2559, 10:11:06 AM ชักคลื่นเหียนเวียนหัวตามัวนัก
มีกลอนรักร่ายรินบินขับขาน ขอยาดมส้มโอมืออย่าถือนาน เริ่มเลี่ยนกานท์รักแล้วแจ้วบอกลุง สิริวตี :27: หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 ธันวาคม, 2559, 11:57:49 AM หากว่าความ ทรงจำ ของวันนี้ ต่อชีวี วาดฝัน ในวันหน้า ลมหายใจ ไหวอ่อน ก่อนนิทรา นอนหลับตา เถิดคนดี พี่จะรอ... Soul Searcher Inspired to write 3/10/2016 ป.ล. ขออภัยไม่ได้ต่อกลอนข้างต้น เอากลอนเก่ามาแก้ไขครับ V4O_OfWoAyU หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 ธันวาคม, 2559, 02:49:14 PM ห่วงพี่เอ๋ยห่วงหาอุราไหว
อยู่ห่างไกลให้คนึงคิดถึงหนอ อยากย่นทางย่นเวลาทุกครารอ ลบโศกพอผ่อนคลายสบายใจ น้ำตาหยาดสะท้านสะเทือนหล้า อันตัวข้าช้ำตรมห่มหมองไหม้ ยังรอคอยคนดีแต่นี้ไป ว่าเมื่อใดคนลับจะกลับมา สิริวตี หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 ธันวาคม, 2559, 05:11:49 PM ความทรงจำ บทเก่า เนาลิขิต ทุกอณู แนบชิด จิตเจิดจ้า ดุจรวี แม้ห่าง ร้างแรมรา หากคุณค่า คงอยู่ มิรู้เลือน เศร้าทุกข์ท้น หม่นไป ทำไมหนอ แม้การรอ คลาดคลา พร่าเสมือน ชั่วชีวี มีฝัน สรรค์เสกเตือน คอยย้ำเยื้อน ธำรง ในทรงจำ Soul Searcher Inspired to write 17/12/2016 หัวข้อ: Re: ...ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปคงเหลือไว้เพียงความทรงจำ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 18 ธันวาคม, 2559, 02:17:33 AM ทุกทิวาราตรีที่เลื่อนลับ
มิอาจดับกับจิตติดกระหน่ำ ยืนตรงนี้นั่งตรงนี้เพราะพี่นำ ทุกทางธรรมพี่ให้มั่นอย่าหวั่นกลัว คิดถึงเอยคนดีที่ได้รัก ทุกคำสั่งประจักษ์จงห่างชั่ว น้องเดินตามต่อไปไม่หมองมัว กิเลสยามยวนยั่วจะฝ่าไป มาฝากร่ำอาลัยเผื่อกายเร้น มิเข้าเล่นหลบลี้อยู่ที่ไหน จงคิดควรคำน้องต้องปลอดภัย ถึงวาระเมื่อไรใคร่กลับพลัน ขอกุศลส่งให้เพื่อไปถึง สิ่งรักซึ่งดำรงคงสุขสันต์ ขอผลบุญที่สงบลบทางตัน ความรักของเรานั้นพลันสุขใจ สิริวตี |