หัวข้อ: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 เมษายน, 2559, 12:35:40 PM (http://upic.me/i/9t/rbore.jpg) (http://upic.me/show/58381031)
กลัดกลุ้มซะจริงเหวย อุระเอ๋ยมิเคยเป็น ต่อกลอนก็ลำเค็ญ จิตะอยากจะเลิกรา หมดมุกประสานเสก รจเรขจำนรรจา อยากลี้และหนีหน้า มนะหม่นระคนตรม สิริวตี :13: หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 29 เมษายน, 2559, 01:00:57 PM ชี้ให้ประจากบ้าน
มุสถานมโนรมย์ ท่องเที่ยวตระเวนชม ธรรมชาติสะอาดดี ไม่งั้นก็อีกแห่ง จรแหล่ง ณ ราตรี แดนซิ่งประเทาชี- วิตกลุ้มยุพาพิน เปรื่อง...กูรูแก้กลุ้ม หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 เมษายน, 2559, 01:14:25 PM แม้อยากจะจรจาก
ดุจะยาก ณ ดวงจินต์ สุนทรบวรศิลป์ อติกานท์ก็แทรกทรวง โปรดเกลาแกะความกลุ้ม มนะรุมกระทำบ่วง ชุบชีพพจีดวง- หฤทัยประสงค์คืน อติ = พิเศษ,มาก,ยิ่ง วตี....อารมณ์กลอนเข้าเส้น ไปไหนไม่ได้ :13: หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 29 เมษายน, 2559, 01:26:35 PM อ้าวนี่..แถลงโม้
ถะถะโถ! อุราฝืน ขาดกลอนจะล้มครืน ชิวะสิ้นมลายลาญ แค่มุกอนงค์น้อง ตริริคล้องกระบวนกานท์ พี่เชื้อ ฤ สงสาร ชะชะเดี๋ยว..มะเหงกเลย เปรื่อง...แอนตี้คนโกหก ปล. ถะถะโถ กร่อนจาก โถโถโถ หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 เมษายน, 2559, 01:49:49 PM แน่จริงก็มิโดน
"สิริ"โหนกระโจนเหวย ลิ่วล่องคะนองเคย อุระเอ่ยมิหลอกลวง :27: -------------- กรองกลั่นวจีพจน์ มนะหดเพราะสิ่งปวง การงานแวะมาทวง ธุระมากก็อยากไกล หมดมุกประสานเสก รุจิเรข ณ ห้องใจ ขาดกลอนก็ยากไซร้ ดุจะตายมลายลาญ สิริวตี วตี...ไม่ได้โกหก แต่....สับสน แงๆ :13: สิริ = สิริวตี หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 29 เมษายน, 2559, 02:13:47 PM ควรหรือจะคร่ำเคร่ง
มุเชลงตะบึงสาน ว่างค่อยประกอบการ วทะคิด รจิตเพลง นี่เผลอก็แอบย่อง ตริ ลบองมิยำเยง- เจ้านาย ฤ ตัวเอง ดนุพี่ประหวั่นแทน เปรื่อง...ห่วงน้อง หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 29 เมษายน, 2559, 03:30:43 PM ขอโทษครับ...คลิกผิดคลิกถูก มันเลยตั้งกระทู้ :15: สวัสดีครับ ท่านเปรื่อง ต้องร้องให้ดังถึงหลังบ้านครับ เดี๋ยวท่านแม่ละอองดิน จะเอายาหม่องมาทาให้ แล้วเป่าพรวดๆสองทีก็หายครับ ...รู้เพราะผมเคยเผลอกดผิดเหมือนกัน...แหะแหะ ขอ อะภัย นะครับ ผะผม ตะแต่งฉะฉันท์ มะค่อยจะได้... ล้อเล่นนะครับคือ ไม่ค่อยรู้คำลหุ น่ะครับ เป็นแต่..หุหุ เลยต้องใช้เขียนบอกเอา... ส่วนน้องสิริวตี ถ่ายรูปขึ้นนะครับ ชื่นชมสปิริทครับ รูปข้างบนอุตส่าห์ทำหน้าให้เข้า กับชื่อกระทู้ด้วย...หุหุหุ :27: Soul เข้ามาแจม หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 เมษายน, 2559, 06:06:51 PM อยากฟังคะนองแคน
ดนุแสนประสงค์ศิลป์ ใครบ้างมิร้างริน มนะมาเชลงขวัญ เว่าเว่าวิเวกกล่าว ดุริย์วาวประเสริฐพลัน มอบเพลินมิเมินกัน รติรส ณ บทเพลง สิริวตี :13: ดุริย์ (ดุริยางค์)= ดนตรี วตี...โหมดอยากฟังเสียงแคน :13: หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 เมษายน, 2559, 06:09:40 PM ขอโทษครับ...คลิกผิดคลิกถูก มันเลยตั้งกระทู้ :15: สวัสดีครับ ท่านเปรื่อง ต้องร้องให้ดังถึงหลังบ้านครับ เดี๋ยวท่านแม่ละอองดิน จะเอายาหม่องมาทาให้ แล้วเป่าพรวดๆสองทีก็หายครับ ...รู้เพราะผมเคยเผลอกดผิดเหมือนกัน...แหะแหะ ขอ อะภัย นะครับ ผะผม ตะแต่งฉะฉันท์ มะค่อยจะได้... ล้อเล่นนะครับคือ ไม่ค่อยรู้คำลหุ น่ะครับ เป็นแต่..หุหุ เลยต้องใช้เขียนบอกเอา... ส่วนน้องสิริวตี ถ่ายรูปขึ้นนะครับ ชื่นชมสปิริทครับ รูปข้างบนอุตส่าห์ทำหน้าให้เข้า กับชื่อกระทู้ด้วย...หุหุหุ :27: Soul เข้ามาแจม ตะติด อะอ่าง หรือลุง อย่างนี้เรียกติดอ่าง ไม่ใช่ลหุ ครุ ติดอ่างอย่างนี้ จะฟ้อง........55555 (คุณก็รู้ว่าใคร) :27: หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 30 เมษายน, 2559, 06:45:05 AM ควรหรือจะคร่ำเคร่ง มุเชลงตะบึงสาน ว่างค่อยประกอบการ วทะคิด รจิตเพลง นี่เผลอก็แอบย่อง ตริ ลบองมิยำเยง- เจ้านาย ฤ ตัวเอง ดนุพี่ประหวั่นแทน เปรื่อง...ห่วงน้อง :aab15: ขอบคุณตระหนักพี่ คตินี้จะวางแผน ยึดนำกระทำแกน สติก่อกระบวนความ หากเยาวลักษณ์ขาด นรปราชญ์สมองถาม คงไม่ระงับยาม และประดิษฐ์ประดอยคำ ตรึกตรองเพราะพี่ยา พนิดาประมาณทำ สัมฤทธิ์เจริญนำ มนะขอบพระคุณเอย สิริวตี :aab15: วตี...ขอบพระคุณสตินี้ที่มอบให้ หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 11:28:47 AM นวลเจ้าบ่ดื้อดึง
อุระอึ้งตะลึงเลย ก่อนเก่ามิเห็นเคย สุตอุปเทศใด เอาเถิด...นิมิตดี กระลาศรีสะอางใส เปลี่ยนพฤติกรรมไป นรชาติสรรเสริญ เรื่องแคนน่ะนิ่มเนื้อ ดนุเรื้อ ฤ นานเกิน ลืมลายวิธีเดิน กลเป่ากระบวนเพลง หมอลำก็เหมือนกัน มนหวั่นประหวาดเยง หากแม้นริบรรเลง สรเสียงจะแปร่งเป๋ เปรื่อง...แคนก็ร้าง..ลำก็ลืม หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 05:48:34 PM ขอโทษครับ...คลิกผิดคลิกถูก มันเลยตั้งกระทู้ :15: สวัสดีครับ ท่านเปรื่อง ต้องร้องให้ดังถึงหลังบ้านครับ เดี๋ยวท่านแม่ละอองดิน จะเอายาหม่องมาทาให้ แล้วเป่าพรวดๆสองทีก็หายครับ ...รู้เพราะผมเคยเผลอกดผิดเหมือนกัน...แหะแหะ ขอ อะภัย นะครับ ผะผม ตะแต่งฉะฉันท์ มะค่อยจะได้... ล้อเล่นนะครับคือ ไม่ค่อยรู้คำลหุ น่ะครับ เป็นแต่..หุหุ เลยต้องใช้เขียนบอกเอา... ส่วนน้องสิริวตี ถ่ายรูปขึ้นนะครับ ชื่นชมสปิริทครับ รูปข้างบนอุตส่าห์ทำหน้าให้เข้า กับชื่อกระทู้ด้วย...หุหุหุ :27: Soul เข้ามาแจม 555 ขอบคุณครับ...สำหรับประสบการณ์ตรงของคนมือไวใจเร็ว http://aromklon.com/index.php?PHPSESSID=318svveuec1rhn4r7ti3m1vgr2&topic=96.0 คลังลหุที่ครูระนาดเอกวางไว้เป็นเบื้องต้น ลองดูนะครับ น่าจะพอเป็นประโยชน์ เปรื่อง หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 06:02:57 PM ขอขอบพระคุณท่านเปรื่องเป็นอย่างสูงครับ ที่ช่วยแนะนำ ขอไปศึกษาสักพัก จะพยายามมาต่อฉันท์ ด้วยนะครับ จาก Soul ถึงมือจะไวแต่ใจมั่นคง... อิอิ :12: หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 06:18:42 PM ขอบคุณพี่เปรื่องมากเลย ได้คำใหม่อีกเยอะเลยค่ะ
วตี....มือไวใจเร็ว ชิ่งเร็วด้วย คริๆ :28: หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 06:35:28 PM นวลเจ้าบ่ดื้อดึง อุระอึ้งตะลึงเลย ก่อนเก่ามิเห็นเคย สุตอุปเทศใด เอาเถิด...นิมิตดี กระลาศรีสะอางใส เปลี่ยนพฤติกรรมไป นรชาติสรรเสริญ เรื่องแคนน่ะนิ่มเนื้อ ดนุเรื้อ ฤ นานเกิน ลืมลายวิธีเดิน กลเป่ากระบวนเพลง หมอลำก็เหมือนกัน มนหวั่นประหวาดเยง หากแม้นริบรรเลง สรเสียงจะแปร่งเป๋ เปรื่อง...แคนก็ร้าง..ลำก็ลืม นวลน้องมิดื้อแล้ว ภณะแก้วก็กิ๊บเก๋ เชื่อยังมิรวนเร และจะเท่เพราะทำดี งานกิจการรุด ภคนุชบ่หลีกหนี โอตัปปะน้องมี หิรินี้มิเสื่อมคลาย ----------------------------- พอเครียดอุราคราง ดุริยางคอยากหมาย- ฟังคีตะมากมาย มนะพี่แวะวางเทอญ สิริวตี :14: ภค=เกียรติ วตี....งั้นขอร้องกาพย์มาวางเลย หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 05 มกราคม, 2560, 09:41:56 PM ร้องเฮ้อซะดังเฮือก ภณเผือกมิหมางเมิน นางเอกวิเวกเดิน สละบทประชดพาล เผลอไผลประลัยพจน์ มธุรสสบถบาล นางร้ายมลายมาน ปะทะซ้ำกระหน่ำลุย Soul ขอเฮ้อ...ด้วยคน :20: หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 06 มกราคม, 2560, 12:38:54 AM นางเอกอุราหวั่น
จิตะนั้นก็ลืมรุ่ย โมโหและโกรธวุ้ย วจะร้ายมิหมายเทียม ร้องไห้รึยากเข็ญ ภณะเห็นมิคอยเขียม ยากเพิ่มสงบเจียม ชิชะมาประลองยุทธ สิริวตี :27: ฉันท์มั่วอะไรเนี่ยลุง วตีก็มั่วตาม...ไม่ได้โกรธใครน้าาา หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 มกราคม, 2560, 05:55:17 AM นางเอกรึนางร้าย สติคล้ายจะคลายหลุด เล่นด่าซะบุรุษ สุตะโศกวิโยคทม ระเบิดจะเถิดเทิง อริเปิงกระเจิงรมย์ ห้อมล้อมสิตรอมตรม รติแห้วนะแก้วตา Soul ฉันมั่ว...ฉันท์มั่ว... :31: หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 มีนาคม, 2560, 09:34:54 PM นางเอกวิเวกเศร้า อุระเหงารึเมายา พักตร์นี้เกรอะขี้ตา ผิวง่วงจะห่วงนอน เมาเหล้ารึเมารัก สติหักฤทัยคลอน เหงากายสิร่ายกลอน กระแซะเจ้าเพราะเหงาจินต์ Soul :21: หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 18 มีนาคม, 2560, 02:27:58 PM บ่วงใดวธูต้อง
ขณะคล้องประพันธ์ศิลป์ บ่วงนั้นวิเศษริน วนิดา ณ กลางทรวง ยามพบประสบพักตร์ กวะรักและยังห่วง ยามจากบุรุษดวง- หทยาก็เศร้าหมอง ทวยเทพพิสุทธิ์สร้าง นฤร่างสถานปอง ให้รักเกษมครอง บ่มิจากกะพรากเทอญ สิริวตี หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 มีนาคม, 2560, 09:25:31 AM บ่วงรักสลักคล้อง ผิวพ้องหทัยเพลิน ฉายฉันท์สิชวนเชิญ วจะร่ายวจีริน ซาบซึ้งประหนึ่งรัก ลุประจักษ์มโนจินต์ เคียงคู่วธูยิน ดนุเฟื่องกวีฝัน รักแท้ทว่าใช่ ระยะใกล้ฤ ไกลกัน ทุกหมู่อณูนั้น รติสู่มิรู้ลืม Soul หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 19 มีนาคม, 2560, 09:48:19 AM ลองนับวินาที
นฤมีประสบปลื้ม เพียงแย้มประดุจยืม กวะเช่นกุหลาบเพียง หวานใดบ่หวานเท่า ขณะเจ้าจะปันเคียง เฉกปรนขนมเลี้ยง และจะป้อนสิขวยเขิน เพียงฝันก็แค่นี้ ระยะมีมิเคยเพลิน สร้างหัวเราะหยอกเอิน ภณะแค่ประพันธ์เอย สิริวตี นฤ = คน หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 พฤษภาคม, 2560, 04:52:49 AM หากแม้นวินาที อุระปรีดิ์เกษมเปรย ชิดชมบ่ เชือนเชย ฐิติมั่นนิรันดร รักขัดอุบัติพา ผิวคร่าชะตาคลอน หม่นแม้นมลายมรณ์ กวะแกล้งอดีตกรรม Soul Searcher Inspired to write 13/5/2017 ฐิติ = ดำรงอยู่ ผิว(ะ) = แม้นว่า กวะ = (ราว) กับว่า หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 13 พฤษภาคม, 2560, 11:17:53 PM ความรักกระนั้นหรือ
จิตะคือประสิทธิ์นำ ชั้นฟ้าชะตาทำ ก็บ่เทียบและสร้างเอง แม้อุปสรรคมาก ธุระยากจะรุดเร่ง ยังคิดคะนึงเกรง กวะใกล้สิได้เคียง ยามรัตติกาลแล้ว ดนุแก้วกวีเรียง ร่ายมนตร์วิเศษเพียง ปฎิพัทธ์นิรันดร์ฝัน สิริวตี หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 14 พฤษภาคม, 2560, 10:48:39 PM มืดดำลุอัมพร รวิรอนรุจาปัน เลือนลับก็ฉับพลัน ผิวอาตม์จะขาดใจ สิ้นแสงสุรีย์ศรี ภวมีทิวาใหม่ มาดแม้นนภาลัย กระจะแจ้งกระจ่างจินต์ แช่มชื่นกนิษฐา ชลนามิหลั่งริน ไออุ่นละมุนศิลป์ รติฉันท์นิรันดร Soul Searcher Inspired to write 14/5/2017 หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 14 พฤษภาคม, 2560, 11:05:02 PM ถึงจ้อยกระจิดริด
มนะพิศมิไถ่ถอน ประดับวิไลพร ภณะให้สุบินดี การุญพธูมาก จิตะยากประลองมี ศัตรูจะหยุดตี เสนาะสร้างประพันธ์รัก หากลุงสนุกกว่า คณนาอนันต์หนัก คุณค่าฤดีภักดิ์ สุขะมั่นพิสุทธิ์เทอญ สิริวตี หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 พฤษภาคม, 2560, 07:37:46 AM ร่ายฉันท์สิขวัญตา สุตะพาอุราเพลิน เติมวาทมิขาดเกิน นิรทุกข์สนุกพลัน ศัพท์แสงมุค้นหา กติกาก็แม่นมั่น ครื้นเครงเชลงบรรณ มนปลื้มละลืมขม จับจังหวะให้ดี เฉพาะที่ทวีคม ร้องร่ำระบำชม มละหายมลายเอย Soul Searcher Inspired to write 15/5/2017 หัวข้อ: Re: ...เฮ้อ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 25 มิถุนายน, 2560, 10:31:30 AM วันหยุดมิหยุดวัตร ปฏิพัทธ์ประโลมเปรย รุ่มเร้าทุเลาเกย วจะเอื้อนวจีหวาน ร่ายฉันท์ประพันธ์บท มธุรสประพจน์กานท์ เศร้าโศกวิโยคมาน รติปลื้มละลืมขม ขานขับสดับแล้ว อุระแพร้วมิตรอมตรม คืนร่ำระกำทม ระอุร้ายมลายหมาง ฉันใดก็ฉันนั้น มละพรั่นประหวั่นวาง ทำดีวิถีทาง ประลุโชคประสิทธิ์ชัย... Soul Searcher Inspired to write 26/6/2017 |