|
หัวข้อ: ~แด่เธอ..ผู้ที่อ่อนล้า~ เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 29 เมษายน, 2559, 12:42:38 PM (http://3.bp.blogspot.com/-K9c-Pyj49fE/UIPTz0ubzPI/AAAAAAAABu8/PgrnZTku3Mo/s1600/p1.jpg)
~แด่เธอ..ผู้ที่อ่อนล้า~ แด่เธอ..ผู้อ่อนล้าเมื่อคราหนึ่ง ณ จุดดึงหัวใจล้มไหวหวั่น หกระเหเซล้มขมข้ามวัน กับสิ่งอันกัดเกาะเซาะภายใน เมื่อกล้ามเนื้อหัวใจคล้ายใกล้หยุด ฝันสะดุดหยุดก้าวสาวไม่ไหว อนาคตเบื้องหน้าเหมือนว่าไกล น้ำตาแห่งหัวใจเริ่มไหลริน ทุกขณะเวลาเหมือนตาบอด แรงถอยถอดมอดไฟใจขาดวิ่น สุดระโหยโรยราถลาดิน แทบจะสิ้นวิญญาณ์แล้วครานี้ เหนื่อยใช่ไหมที่รักจงพักเถิด จินตนาให้เกิดเชิดวิถี หลับตาลงปล่อยจินต์บินราตรี ตามแสงสีแห่งธรรมนำเยียวยา ทิ้งขยะอันรกที่หมกจิต เสรีแห่งชีวิตทิศเบื้องหน้า จับมือกันวิ่งไล่ให้กลับมา เพื่อล้างความอ่อนล้าแสนจาบัลย์ แด่เธอผู้..อ่อนล้านะที่รัก วางใจลงเพื่อพักรอถักฝัน หากเธอยังโดดเดี่ยวเปลี่ยวรำพัน มองตาฉันคนนี้ที่ใกล้เธอ :14: พี่ดาว หัวข้อ: Re: ~แด่เธอ..ผู้ที่อ่อนล้า~ เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 พฤษภาคม, 2559, 08:03:54 AM ฉันโดดเดี่ยวเดียวดายคล้ายสิ้นหวัง
แต่ใจยังนึกสู้อยู่เสมอ ทุกเหตุการณ์ผ่านไปที่ได้เจอ ก็มิเผลอลืมสติดำริตรอง อยากจะวางหัวใจในช่วงล้า แต่กลัวว่าความฝันอำไพผ่อง ล่องลอยหายจากไปในครรลอง คงจะต้องเริ่มใหม่ให้เหนื่อยตน สิริวตี :15: หัวข้อ: Re: ~แด่เธอ..ผู้ที่อ่อนล้า~ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 พฤษภาคม, 2559, 10:24:12 AM (http://3.bp.blogspot.com/-K9c-Pyj49fE/UIPTz0ubzPI/AAAAAAAABu8/PgrnZTku3Mo/s1600/p1.jpg) ~แด่เธอ..ผู้ที่อ่อนล้า~ แด่เธอ..ผู้อ่อนล้าเมื่อคราหนึ่ง ณ จุดดึงหัวใจล้มไหวหวั่น หกระเหเซล้มขมข้ามวัน กับสิ่งอันกัดเกาะเซาะภายใน เมื่อกล้ามเนื้อหัวใจคล้ายใกล้หยุด ฝันสะดุดหยุดก้าวสาวไม่ไหว อนาคตเบื้องหน้าเหมือนว่าไกล น้ำตาแห่งหัวใจเริ่มไหลริน ทุกขณะเวลาเหมือนตาบอด แรงถอยถอดมอดไฟใจขาดวิ่น สุดระโหยโรยราถลาดิน แทบจะสิ้นวิญญาณ์แล้วครานี้ เหนื่อยใช่ไหมที่รักจงพักเถิด จินตนาให้เกิดเชิดวิถี หลับตาลงปล่อยจินต์บินราตรี ตามแสงสีแห่งธรรมนำเยียวยา ทิ้งขยะอันรกที่หมกจิต เสรีแห่งชีวิตทิศเบื้องหน้า จับมือกันวิ่งไล่ให้กลับมา เพื่อล้างความอ่อนล้าแสนจาบัลย์ แด่เธอผู้..อ่อนล้านะที่รัก วางใจลงเพื่อพักรอถักฝัน หากเธอยังโดดเดี่ยวเปลี่ยวรำพัน มองตาฉันคนนี้ที่ใกล้เธอ :14: พี่ดาว ฝากคำวอนถึงคนที่หม่นล้า ผ่านศรัทธาจริงใจใคร่เสนอ อรรถรสพจมานหวานละเมอ กับจิตเพ้อฝันศิลป์จินตนา ดับความกลัวหัวใจที่ไหวอ่อน ล้มตัวนอนผ่อนพักรู้รักษา ปล่อยเจ็บปวดรวดร้าวเผาชีวา หลั่งออกมาจนสิ้นระบิลมาน จักผืนดินยินรับสดับทุกข์ ดินปลอบปลุกปั้นเอื้อเจือสมาน บาดแผลใดลึกหนอทรมาน จักแผ้วพานผ่านพ้นพิมลพลัน น้ำจากฝนหล่นมาพาสดชื่น จักช่วยฟื้นงดงามความสร้างสรรค์ คืนอารมณ์สมศิลป์จินตวรรณ คืนความฝันมั่นในฤทัยเอย Soul Searcher Inspired to write 4/5/2016 ป.ล. ขออภัยน้องวตีด้วยนะครับ (กรุณาอย่าตกใจความสุภาพ...555) พอดีแต่งค้างไว้เลยไม่ได้เขียนต่อ :12: หัวข้อ: Re: ~แด่เธอ..ผู้ที่อ่อนล้า~ เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 04 พฤษภาคม, 2559, 12:01:52 PM :30:
อ่านสำนวนชวนฝันวันร้อยรอบ รีบมาตอบต่อเติมเสริมนะเอ่ย มิว่างเว้นเช่นเขาเรามันเชย ต่อตอบเลยไม่หวานสะท้านทรวง ฝากคำวอนถึงใครไยจึงอ้อน คิดถึงตอนวาบหวามท่ามแดนสรวง ชีวาหวานผ่านเข้าเย้าแดดวง รีบตักตวงพวงรักไว้พักพิง ดับความกลัวชั่วคืนสะอื้นไห้ คงดับได้หน่อยเดียวเดี๋ยวเข้าปิ้ง ชายปากหวานปานอ้อยคอยอ้อนอิง โถใจหญิงละลายคล้ายต้องมนต์ น้ำจากฝนมิมีที่จะหล่น น้ำใจคนหล่นแทนแสนสุขล้น อย่าแกล้งปลอบมอบรักสักหนึ่งคน ดวงกมลหม่นไหม้ได้ฝันดี วิริน ๔/๕/๕๙ หวานสุดๆ อะ :30: |