เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: masapaer ที่ 29 เมษายน, 2559, 01:16:29 PM



หัวข้อ: ~มิพบพานกันได้ในความจริง~
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 29 เมษายน, 2559, 01:16:29 PM
(https://4.bp.blogspot.com/--gLU5ATGltE/UUnFibx39OI/AAAAAAAACFQ/8cvoANQcI1o/s400/tawan1.jpg)

~มิพบพานกันได้ในความจริง~

(http://i305.photobucket.com/albums/nn211/arokas/icon-mini/icon_mini41.gif)

เคลิ้มพิศแสงสุรีย์คลี่จำรัส
เปล่งประภัสร์แสงฉายสุดปลายหล้า
เกินเอื้อมฝันดวงดาวเยาวภา
ไกลเกินคว้าเข้าคู่ดูห่างไกล

ยามอาทิตย์ทอแสงแจ้งสู่ภพ
ประกายวันผันกลบลบแสงไต้
รัศมีเรืองฤทธิ์ปิดแสงไฟ
ฤาจะเห็นดาวใดใต้ตะวัน

ครั้นสุรีย์สิ้นแสงแรงอ่อนฉาย
หลบเร้นกายหลับตานิทราฝัน
สบเพลาดาวสรวงแลดวงจันทร์
ประภาสชั้นนภากลางราตรี

เปล่งประกายเหงาท้อรอใกล้ชิด
ดวงอาทิตย์โชนแสงสำแดงศรี
บัดตะวันแย้มส่องครองธานี
ดาวกลับหรี่แสงอ่อนหลบซ่อนกาย

เพียงรอบวัฎฎ์ดวงดาวเข้าใกล้ชิด
พระอาทิตย์เพียงครู่อยู่สุดสาย
เป็นนิมิตมุมฟ้าครารำบาย
แผ่สยายพร่าเคลื่อนเบือนดวงมาน

ต่างขั้วต่างเวลาในหน้าที่
ต่างวิถีดำเนินเกินสมาน
เป็นได้แค่เรื่องเล่าอันยาวนาน
มิพบพานกันได้ในความจริง

(https://1.bp.blogspot.com/-D3noVeXrnr4/UUnFuDC6aaI/AAAAAAAACFY/6jyIXpMmr1c/s1600/images+(5).jpg)

 :14:


หัวข้อ: Re: ~มิพบพานกันได้ในความจริง~
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 04:43:08 PM
แม้ต่างฟ้าฟากใดคืนเหงา
ก็สบสุขลบเศร้าเกลาทุกสิ่ง
แม้มิอาจผ่านแนบเพื่อแอบอิง
รักน้องหญิงก็ยังอยู่เพื่อคู่เคียง

สิริวตี
 สิริวตีไม่มีประเด็นเลยค่ะพี่ดาวเลยได้สั้นๆ
 :14:


หัวข้อ: Re: ~มิพบพานกันได้ในความจริง~
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 01 พฤษภาคม, 2559, 04:55:00 PM

ประกายแสงแห่งสุรีย์ที่เจิดจ้า
ส่องทั่วหล้าแก่งคูภูศฤงค์
ตื่นจากหลับรับรู้สู่โลกจริง
ในทุกสิ่งแจ่มแจ้งแจงอุรา

ลมยามดึกพัดโชยระโหยถึง
ห้วงคำนึงโศกศัลย์ห่างหรรษา
ลมรักเอยเกยขัดมิพัดพา
หยาดน้ำตาตกในไร้บรรยาย

ไหนคือฝันคือจริงฤาสิ่งอ้าง
แค่บอกร้างลาลบแล้วกลบหาย
เพียงมิกล้าท้วงติงสิ่งน่าอาย
จึ่งลี้กายหมายพบแล้วจบจร

แม้ต่างคนต่างเวลาต่างหน้าที่
หากฤดีคงมั่นมิหวั่นถอน
ยังยืนหยัดชัดเจนมิเอนคลอน
ฤาจำต้องออดอ้อนวอนเข้าใจ

สุริยาดารกะวัฏฏะหรือ
หากยืดถือเถรตรงคงหวั่นไหว
ในโลกศิลป์จินตคามงามวิไล
มีฝันใดเกินถวิลจินตนา

จับมือไว้คนงามยามหมองเศร้า
พี่จักเอาสองหัวใจที่ใฝ่หา
ปล่อยโบยบินถิ่นสวรรค์มรรคา
มิต้องหวนคืนหล้ามาอีกเลย

มาส่งการบ้านครับผม

Soul Searcher
Inspired to write 1/5/2016

ป.ล. ขออภัยครับโดนปาดหน้าครับผม..หึหึ

 :12: