|
หัวข้อ: เออๆ เช่นนี้เอง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 พฤษภาคม, 2559, 01:51:42 PM หญ้าขึ้นรกดินร้างที่ว่างเปล่า ทั่วขุนเขาอนาถขาดต้นไม้ วันทั้งวันร้อนแรงรับแสงไฟ ปล่อยละไว้ไกลกลุ่มนอกชุมชน เพราะป่าสิ้นดินโล่งล้วนของหลวง หากรุกล่วงโดนจับจำปรับป่น หากทำไร่เลื่อนลอยค่อยถอนตน ก็ไม่พ้นจ้างแพงแหล่งเจือจุน เหมือนอันเตเทวาเหาะมาโปรด ปลูกข้าวโพดพอเพียงเลี้ยงสัตว์ขุน มอบปุ๋ยยาเมล็ดเม็ดลงทุน ไม่หัวหมุนประกันปันราคา ถึงโรงงานรอรับนั่งนับแบงก์ เทาม่วงแดงพับพิมพ์ยิ้มเต็มหน้า ยากสำนึกฮึกเหิมโลภเพิ่มพา ปักเขตป่าครอบครองจองทำกิน รับแจกจากรัฐบาลเอกสารสิทธิ์ เลิกผลิตขายขว้างต่างด้าวสิ้น ใช้ทะลุ่มฟุ่มเฟือยจนเคยชิน เงินโบยบินหมดสุขทุกข์กล้ำกราย ก็ทุรนวนเวรไปเช่นนี้ รุกอีกทีจุดเผาแอบเอาขาย ไม่รู้จบคบคิดผิดทำลาย ไร้ยางอายทุ่มหนุนทุนสามานย์ รพีกาญจน์ |