เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 พฤษภาคม, 2559, 11:59:33 AM



หัวข้อ: ของมันลืมกันได้นี่ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 พฤษภาคม, 2559, 11:59:33 AM

ตัวตลก งกเงิ่น เดินอักษร
สั่นหง่อนหง่อน หูอื้อ มือจับเขียน
สมองฝ่อ กรอคำ นำมาเวียน
ดังตะเพียน วนร่าง ในอ่างงาม

เล็งตาหลิ่ว นิ้วชี้ จี้จ้ำจ้อง
ถูกผิดพร่อง ข้องใจ เอิ้นไต่ถาม
ลื่นไพเราะ เจาะจง ตรงถ้อยความ
ใช่นิยาม หรือฝัน บรรยายจริง

อาจด้วยร้อน อ่อนอิด คิดสะดุด
ทะลึ่งผุด น้อมนบ สงบนิ่ง
หากยังอืด ยืดเยิ้ม เพิ่มไหวติง
โลดแล่นวิ่ง รอบวง กลอนจงมา

ครางทึดทือ รื้อตอง กองขนม
ก้มเงยก้ม ท่วงที เหมือนผีบ้า
อยู่อย่างไร ใบ้บูด ไม่พูดจา
ยิ้มเต็มหน้า ได้บท แล้วจดลง

ไหนจะงาน จะกลอน ตะกุกตะกัก
ทบทวนวรรค สดับ รับ รอง ส่ง
ขนมสุก ลุกผด ยกปลดปลง
ให้งวยงง ไหนหวา หาไม่เจอ

ปรากฎกลอน นอนนั่ง ในลังถึง
คงหยิบนึ่ง เซื่องซึม เผลอลืมเผลอ
มามะมา หมึกเลือน เปื้อนบ้างเออ
พิมพ์เพื่อนเกลอ รีบวาง อ่านกลางวัน

 :smiley18:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ของมันลืมกันได้นี่ครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 18 พฤษภาคม, 2559, 02:07:06 PM

เรื่องขี้ลืมฉันหละเป็นประจำ
อัลบั้มจดมีเรื่องนี่นั่น
เกรงลืมเลือนเตือนย้ำว่าสำคัญ
บ่อยผ่านผันเลยไปไม่ได้ดู

ยืมตังค์ใครไหมนั่นเป็นฉันใด
ผ่านวันไปลืมหลงสงสัยอยู่
เมื่อเย็นวานฉันกินปลาหรือว่าปู...?
อายุตูเท่าไรยังไม่จำ

ธนุ  เสนสิงห์

 :20: