|
หัวข้อ: ถึงฟ้ามาร ผ่านวันนี้ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 26 พฤษภาคม, 2559, 12:40:20 PM สูงสู่ฟ้ากล้าแกร่งแข็งกรวดหิน เทียมเมฆินเลื่อนลอยคล้อยพาดผ่าน ต้องแรงลมโหมพัดซัดเสียดทาน นับวันวารซ้ำถี่เดาปีเดือน ถูกรากโคนต้นไม้เจาะไชแยก รอยร้าวแตกร่องรายกระจายเกลื่อน แสงแผดเผาเช้าอุ่นไอเย็นเยือน สั่นสะทือนน้ำสาดลาดลุ่มลง มิบ่อยครางกลางแกนแผ่นดินไหว ระเบิดไฟพุ่งเหลวเปลวพ่นผง ละลายกร่อนตามกาลนานยืนยง ถึงขั้นคงอสงไขยฤาได้ยล เขาเปรยเปรียบเทียบเป็นเช่นมนุษย์ บริสุทธิ์ผุดผลิปฏิสนธ์ สิ่งดีมั่วชั่วห้อมล้อมกมล หลากเล่ห์กลเลิศล้ำอำอุบาย หน้ามะพลับลับหลังซากซังโผล่ ตอตะโกหนามเหนี่ยวเหยี่ยวสยาย กางกรงเล็บเจ็บโจมเลือดโลมกาย ท่วงสุดท้ายหมายคิดปลิดชีวัน อรุณเบิกเลิกรบสงบนิ่ง จงจมดิ่งดื่มด่ำธรรมขันธ์ พฤติแต่ชอบมอบอภัยให้แก่กัน เจ้าจะมั่นใดห่อนคลอนสุเมรุ รพีกาญจน์ 26 พฤษภาคม 2559 หัวข้อ: Re: ถึงฟ้ามาร ผ่านวันนี้ เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 26 พฤษภาคม, 2559, 03:42:25 PM อย่าคิดมากอันใดในวันก่อน
หมดเรื่องร้อนผ่อนคลายสบายแสน อ่านลิขิตเลยคิดมากลำบากแทน เด็กเคยแว้นซ์น้อยใจในโลกจริง พอเข้าใจพี่ท่านนั้นบอกกล่าว ทุกเรื่องราวค่อยคลายสบายหญิง จึงขอเวียนแวะวักควักเป็นลิง โปรดอย่าทิ้งอารมณ์ตรอมตรมเลย อาจมีเข้าใจผิดเราคิดใหม่ หากขัดข้องเคืองใดอย่าได้เฉย รักกันให้อภัยทุกใจเชย โปรดวางเกยยิ้มบ้างอย่าห่างกัน สิริวตี :smiley04: สระเอน คิดม่ายออกเลยค่ะ ยิ้มๆๆนะๆ |