เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: Wirin ที่ 02 มิถุนายน, 2559, 09:12:08 AM



หัวข้อ: ..วสันต์..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 02 มิถุนายน, 2559, 09:12:08 AM
:30:

วสันต์เยือนเหมือนฝันวันสดใส
มองใบไม้เขียวขจีมิมีหมอง
หญ้าหน้าบ้านชื่นฉ่ำเมื่อน้ำนอง
ดอกฟักทองทอดยอดกอดเกี่ยวรั้ว

ผักบุ้งหว่านเอาไว้พุ่งไวหนอ
หอมแตกกอเหมือนกันยันท่วมหัว (หัวแม่เท้า)
พริกขี้หนูในกระถางอย่างลงตัว
ตำลึงถั่วแถมเห็ดอีกเจ็ดแปลง

มองสาวน้อยปะแป้งตัดแต่งกิ่ง
อิ่มเอมยิ่งจริงจังหลังเหี่ยวแห้ง
โดนแดดเผาลามไหม้จนใบแดง
ยอดเสียดแทงไม่โตโหเศร้าใจ

เล็บมือนางข้างซุ้มพุ่มไม้ดอก
ฝนลงออกผลิบานนานแค่ไหน
แมลงภู่ผึ้งผินบินมาไกล
ดูดเกษรดอกไม้ในเช้านี้

วิริน

๒/๖/๕๙

 :30:


หัวข้อ: Re: ..วสันต์..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 04:42:57 PM
:12:

เร่งรีบรุดไถถากจากท้องทุ่ง
เพื่อปรับปรุงดินดอนวอนอย่าหนี
น้ำไหลหลากมากมายหลายขวบปี
วสันต์รี่ลาไปคงไม่ดี

หยดหยาดเหงื่อเพื่อปากท้องของชนชาติ
มิเคยมีอำนาจขลาดเหลือที่
โดนดูถูกเหยียดหยามประณามมี
ไร้ปรานียืนหยัดตัดชีวิน

ถูกเอาเปรียบทุกด้านสุดทานไหว
มิมีใครเหลียวมองต้องดีดดิ้น
แสวงหาผลประโยชน์โหดชาชิน
ก้มแต่หน้ามองดินอยู่ร่ำไป

วิริน

๒๐/๗/๕๙

 :12:


หัวข้อ: Re: ..วสันต์..
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 04:58:32 PM
:12:

ฝนฉ่ำน้ำไหลนองเต็มท้องทุ่ง
คูโบต้าก็มุ่งสู่ทุ่งใหญ่
ถากถางถมสมดั่งที่ตั้งใจ
ทั้งนานอกนาในไถกระจาย

ปลุกข้าวกล้าหน้าฝนมิหม่นหมอง
ข้าวตั้งท้องรอเคียวเกี่ยวความหมาย
หว่านปุ๋ยมากเกินไปให้ปูตาย
เหลือแต่ปลาแหวกว่ายสายธารา

วิริน
๒๐/๗/๕๙

 :12: