เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: Black Sword ที่ 25 กันยายน, 2556, 11:01:12 PM



หัวข้อ: ....-๐ ใย ๐-....
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 25 กันยายน, 2556, 11:01:12 PM
                       (http://upic.me/i/cu/gunship04.jpg) (http://upic.me/show/47251770)

                                                          ...
                                               ........-๐ ใย ๐-........

                                       ๑. ผีเสื้อดิ้น ติดบ่วงแมงมุมใหญ่
                                           ที่ชักใยอำพรางขวางขัดข้อง
                                           เห็นโหดร้ายหมายหม่นสุดทนมอง
                                           จึงจักต้องช่วยเหลือผีเสื้องาม

                                           แมงมุมเอ๋ยอัปลักษณ์และโหดเหี้ยม
                                           จิตเจ้าเกรียมกร่อนกุดเกินสุดห้าม
                                           ตาวูบวาบปลาบเปลวคล้ายเลวทราม
                                           ช่างหยาบหยามจริงแท้ลุแก่ใจ

                                           จึงปลดปล่อยปีกสวยเข้าช่วยเหลือ
                                           เพียงผีเสื้อผ่านพ้นจนรอดได้
                                           แมงมุมเจ้างุ่นง่านพลุ่งพล่านไป
                                           ความถูกต้องอยู่ไหน.. ให้แจ้งมา ๚
                                          .....................

                                       ๒. นกน้อยร่อนบินลงจากพงไม้
                                           แล้วโฉบใส่มารทมิฬ ทะมัดกล้า
                                           แมงมุมดิ้นยืดเยื้อเพื่อชีวา
                                           สบสายตาถามมนุษย์.. สุดงุนงง ๚
                                          ....................

                                       ๓. ทำไม? ไม่ช่วยฉันอย่างผีเสื้อ
                                           ฉันก็เหยื่อตัวหนึ่ง จึงพิศวง
                                           ตัวเรานี้ชีวันจะบั่นลง
                                           จะสิ้นลงเห็นอยู่.. ท่านดูดาย ๚
                                          .....................

                                       ๔. เพราะตัวเจ้าชั่วโฉดและโหดนัก
                                           ผีเสื้อนั้นน่ารักและเฉิดฉาย
                                           ไม่เคยคิดรอนรานผลาญทำลาย
                                           แต่เจ้าร้าย ฆาตกร กร่อนคุณธรรม

                                           ส่วนวิหคล่าเหยื่อเพื่ออาหาร
                                           มิอาจผ่านวุ่นวายหรือกรายกล้ำ
                                           เป็นวัฏฏะหมุนไปในบ่วงกรรม
                                           ข้าน้อมนำความจริงสิ่งที่มี ๚
                                          .....................

                                       ๕. แมงมุมร้ายฟังแล้วหัวร่อร่า
                                           สบสายตาถามไถ่ กระไรนี่
                                           ผีเสื้อติดข่ายขึงตรึงชีวี
                                           แต่ท่านนี้ติดข่ายอะไรกัน ๚
                                          .....................

                                       ๖. ได้ยินคำนำสารที่ผ่านหู
                                           แว่วแว่วอยู่จิตใจก็ไหวหวั่น
                                           ความผิดถูกชั่วดีที่มีนั้น
                                           ก็สูญพลัน เมื่อปีกน้อย ออกคล้อยบิน ๚๛   
                                        
                                                            ...
                                                   - Black Sword -
                                                     (หมู มยุรธุชบูรพา)
                                                            ...
                                                 ขอบคุณภาพจาก Internet
                                                            ...