เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ธาตรี รติกานท์ ที่ 05 กรกฎาคม, 2556, 09:31:31 PM



หัวข้อ: ~ คิดถึง ~
เริ่มหัวข้อโดย: ธาตรี รติกานท์ ที่ 05 กรกฎาคม, 2556, 09:31:31 PM
(http://fc04.deviantart.net/fs70/f/2012/197/2/e/earth_from_the_moon_by_amultier-d57ga2c.jpg)

~ คิดถึง ~

หลับตาลงไม่ไหวใจคิดถึง
แม้ห่างกายใจรำพึงคะนึงหา
นอนนับดาวพราวแพรววับแววฟ้า
หวังเหล่าดวงดาราพาหลับที

แต่นับไปใจกลับกระสับกระส่าย
มิเว้นวายถวิลหามารศรี
จวนหมดแล้วแก้วนภาทั้งราตรี
ไม่เห็นมีทีท่าว่าง่วงเลย

ครั้นแลจันทร์พลันเห็นเป็นหน้าเจ้า
เป็นอะไรไปเล่าแล้วเราเอ๋ย
มิอาจนิ่งนอนใจได้อย่างเคย
จึ่งรำพันรำเพยเอ่ยออกไป

โอ้จันทร์เอ๋ยวอนท่านวานช่วยดู
ว่าโฉมตรูมองจันทร์เหมือนฉันไหม
ช่วยสื่อพักตร์ผ่านจันทราถึงยาใจ
ว่าฉันอยู่ใกล้ใกล้ในดวงจันทร์

โอ้ดาวเอ๋ยฝากคำรำพันหน่อย
ช่วยเรียงร้อยรับฝากจากใจฉัน
สื่อความนัยใส่ดาวน้อยนับร้อยพัน
ให้นางนั้นทราบความยามดูดาว

โอ้ลมเอ๋ยฝากส่งความรู้สึก
ข้างในใจลึกลึกไปถึงสาว
ยามลมล่องต้องผิวทุกทุกคราว
ให้เหมือนราวแขนสอดไปกอดเธอ

เฝ้ารำพึงรำพันกลั่นจากจิต
แต่ที่คิดมีคณาเกินกว่าเสนอ
หากใครห่างคู่แล้วไม่แคล้วเจอ
ได้พร่ำเพ้อรำพันเหมือนฉันนี้

ธาตรีรติกานท์
๗.๑๒.๒๕๕๕