หัวข้อ: เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 มิถุนายน, 2559, 10:55:38 AM (http://puechkaset.com/wp-content/uploads/2015/12/%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%871.jpg) ผักเนื้อข้าวซาวหุงปรุงอาหาร เกลือน้ำตาลหมดมื้อควักซื้อจ่าย น้อยหรือมากอยากกินกลืนน้ำลาย คุ้มแลงงายค่อยว่าหาอีกที ไร้เหรียญแดงแบงก์ใบในกระเป๋า แสร้งหน้าเศร้าปาดเหงื่อเชื่อโกตี๋ มีงานบุญบ้างไหมได้อิ่มฟรี ช่วยทำทีฮาเฮเทเหล้าเบียร์ ซี่ประตูรูฟากพื้นกากเก่า ขื่อคาเสากำจอดมอดแทะเสีย ตั้งติดด้านศาลร้างว่างเปล่าเปีย ปลวกยั้วเยี้ยใต้ถุนก่อดุนดัน พอซุกหัวต้วนอนตอนเย็นยุบ ดิ้นกระดุบครวญคร่ำยุงห้ำหั่น รอรับจ้างร่างแลกแบกฝ่าฟัน สืบคืนวันคั่นผอมอกตรอมตรม หมดสิทธิ์พล่ามถามทวงดวงราศี บ่ไข้โขกโรคบ่มีก็ดีถม เล่นเบอร์หวยรวยลัดฟัดเจ็บจม ตื่นสร่างเซาเมาก้มซมน้ำตา โลกลำเอียงเรียงโซนแบ่งโทนสี วาดวิถีโค้งคดกำหนดค่า วนฟรี ซื้อ เชื่อ เช่า เขาระอา เกิดอีกคราขอจองท้องคนรวย :23: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ? เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 13 มิถุนายน, 2559, 08:03:19 AM (http://www.bloggang.com/data/f/fasaiwonmai/picture/1417921965.jpg)
เกิดมาจนทนไปใจต้องสู้ เราจะอยู่จะไปใครเล่าช่วย หากรอคนเมตตาฟ้าเอื้ออวย คงจะม้วยไม่มีศักดิ์ศรีตน เกิดมาเป็นมนุษย์สูงสุดสัตย์ ปฏิบัติบ่งบอกย่อมออกผล พัฒนาพาผ่านต้องกร้านทน อาจหลุดพ้นกำหนดกฏก่อนกาล ชีวิตผิดพลาดหวังหลายครั้งแล้ว ต้องฝืนแกร่วทุกข์ทนจนใจด้าน ช่างชาชินสิ้นขมเรื่องซมซาน ครั้งวันวานปลิดปลงเริ่มทรงตัว ทำวันนี้ดีกว่าเผื่อฟ้าผ่อง มิหม่นหมองแม้ใครไหนยวนยั่ว เขาหยามหมิ่นสิ้นค่าจนพร่ามัว ก็ช่างหัวมันสิ มิสนใจ ถึงอดมื้ออิ่มมื้อยื้อชีวิต ประกาศิตเทวาซะที่ไหน อยู่ที่ตนขนขวายตะกายไป เพียงพอไหมตรองจิตควรคิดเอา แค่พอเพียง..เพลี่ยงพล้ำนำเกิดทุกข์ จะเป็นสุขไฉนให้เหมือนเขา อย่าคิดเปรียบเทียบชั้นบั่นทอนเรา ชาติหน้าเฝ้า"อ้ายพีฯ"..ชาตินี้ลา ละอองดิน :smiley01: |