เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: น้องจ๋า ที่ 26 มิถุนายน, 2559, 04:43:37 PM



หัวข้อ: เหลือทน
เริ่มหัวข้อโดย: น้องจ๋า ที่ 26 มิถุนายน, 2559, 04:43:37 PM

(http://upic.me/i/kp/1394609843-31769829-o.jpg) (http://upic.me/show/58754137)


เหลือทน

..เธอทำร้าย กายใจ ให้ไหวหวั่น
แต่ละวัน ยังทน จนหม่นหมอง
เพราะว่าห่วง หน่วงหนัก จักประคอง
ทำให้ต้อง กล้ำกลืน ฝืนระทม

..กี่ครั้งหนอ  พอมา ทำท่าอ้อน
เสียงเว้าวอน กมล จนขื่นขม
ครั้งแล้วเล่า ร้าวรุก ทุกข์ตรอมตรม
จนระบม ยับเยิน เกินเยียวยา

..อาการหนัก พักนี้ เห็นทีแย่
นอนร่อแร่  หมดแรง แสร้งกังขา
กี่ครั้งเล่า เขาทำ ย้ำทุกครา
หลั่งน้ำตา ไม่จำ ช้ำเจียนตาย
.
....น้องจ๋า




(http://upic.me/i/af/559a8a3138889d70570308948a9c4969.png) (http://upic.me/show/49540270)


หัวข้อ: Re: เหลือทน
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 27 มิถุนายน, 2559, 04:32:37 PM
:12:

อ่านหัวข้อเหลือทนจนเจ็บปวด
เหมือนโดนหวดด้วยแส้แหมนอนหงาย
ใจรวยรินจินต์ช้ำย่ำใจกาย
เกือบจะตายหายใจไว้ได้ทันการ

ต้องเข็ดขมตรมตรอมผอมกระหร่อง
เหมือนม้าย่องเหยาะย่างช่างห้าวหาญ
นี่แหละชายหมายปองต้องร้าวราน
เจ็บดวงมานชี่ช้ำระกำทรวง

ตอนแรกรักชักมาหาเช้าค่ำ
แถมตอกย้ำว่ารักสลักสรวง
เนิ่นนานวันพลันกร่อยปล่อยตามดวง
น้ำตาร่วงช่วงท้ายหมายทิ้งเรา

วิริน

๑๗/๖/๕๙

 :12: