หัวข้อ: คนใจดำ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 02 กรกฎาคม, 2559, 07:34:32 PM (https://z-1-scontent-sin.xx.fbcdn.net/v/t1.0-0/p235x350/13508846_1104552752948550_3151503482644390438_n.jpg?_nc_eui=15S7wmuBC_frp8eM-VEKiVRZDkY&oh=c876769e7b0d5ef8861759619690bf18&oe=57F867E0)
...คนใจดำ... อดทนรอต่อไปมิไหวแล้ว เผือกมันแกวขุดกินดิ้นรนอยู่ จับปลาหอยข้างเถียงหาเลี้ยงดู มันรันทดอดสู..เกินผู้ใด ลูกสองคนหาเลี้ยงแต่เพียงฉัน ผักหญ้านั้นเก็บกินพี่ยินไหม พี่จะปล่อยอดตายหรืออย่างไร ฉันเจ็บใจเหลือเกินพี่เมินมอง อุตส่าห์ออมเงินมาเป็นค่ารถ ลูกก็อดขนมประสมล่อง จุดปลายทางเข้ามาหาเงินกอง เลี้ยงปากท้องลูกเรียนอ่านเขียนเป็น หากแต่เมื่อเข้ากรุงงานรุ่งโรจน์ กลายเป็นโสดลูกนี้ไม่มีเห็น หามาได้ทำไมถึงใจเย็น คนลำเค็ญเดือดร้อนมิหย่อนมา ข่าวก็แว่วแถวบ้านเขาผ่านพบ พี่ลี้หลบบ้านนั้นสุขหรรษา คลับคล้ายหล่อนคนนั้นภรรยา สุขอุราครองคู่ร่วมอยู่กิน หากแม้นใช่ดั่งนั้นฉันมิว่า รีบกลับมาจัดแจงแบ่งหนี้สิน ตัดขาดกันไปเลยเคยยลยิน อย่าถวิลถิ่นนี้ชั่วชีวิต พิณจันทร์ ๒ กรกฎาคม ๒๕๕๙ |