หัวข้อ: เถ้าใจ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 02 กรกฎาคม, 2559, 07:37:41 PM (https://z-1-scontent-sin.xx.fbcdn.net/v/t1.0-0/p235x350/13524381_1104603959610096_729270232295322212_n.jpg?_nc_eui=IgMQyuIcFloeDbVh3nqtMq4hlEw&oh=b28134003df5986cc815f72f3a982763&oe=57F7D87E)
...เถ้าใจ... มองเถ้าถ่านป่านทรวงเผาล่วงหล่น คิดถึงคนร่วมฝันเคยหวั่นไหว สัญญารักก่อทางร่วมสร้างใจ แล้วทำไมให้ลืมมิปลื้มแล ความอ้างว้างเกาะกุมมารุมเร้า ความหงอยเหงาเข้าสาดล้างบาดแผล เจ็บปางตายทะลวงสุดดวงแด ความพ่ายแพ้ครองใจเธอให้คืน ความหนาวเหน็บมิเคยจะเผยร่าง ก็มิต่างคนพ่าย..ใจกายฝืน ประครองตนเซซัด เพื่อหยัดยืน แม้นใครอื่นมองเห็นเป็นสุขดี จะยินยอมแค่ไหนก็ไม่รู้ ก็เห็นอยู่ตำตามิกล้าหนี จากวันเดือนเลื่อนหายกลายเป็นปี หวังแค่มีเรี่ยวแรงเข้มแข็งเดิน คงแล้วแต่ชะตาฟ้าลิขิต ม่านฟ้าปิดลบใจมิให้เขิน ทั้งที่เห็นบาดตาคงกล้าเมิน แม้บังเอิญผ่านตาคงกล้ามอง สุขเถอะนะคนดี..เคยที่รัก วันนี้คงประจักษ์ในทั้งผอง เมื่อเธอเปลี่ยนแปรใจมิใฝ่ปอง น้ำตานองขาดกันลบสัญญา พิณจันทร์ ๒ กรกฎาคม ๒๕๕๙ |