|
หัวข้อ: คิดถึงดอกไม้ กับ แตงกวา เริ่มหัวข้อโดย: Black Spinel ที่ 07 กรกฎาคม, 2559, 09:58:32 AM แตงกวา ไส้กรอก และดอกไม้
สามสหาย ชายสอง และน้องสาว ดอกไม้งาม นามก็เหมาะ เพราะพริ้งพราว เธอดูราว กับนางฟ้า มาเยือนดิน . ขนน้ำตาล นัยน์ตาหวาน ปานเนื้อทราย ยามเยื้องกราย ใจรัก จนหมดสิ้น ขนตายาว งามงด หมดราคิน ให้ถวิล คิดถึงหนู มิรู้คลาย . ยามออดอ้อน ออเซาะ เกาะแข้งขา ตายายจ๋า มีขะหนม ให้กินหมาย ขอไก่ทอด นะตาออด ชิ้นหย่ายหย่าย หมูปิ้งไม้ ซักหน่อย อาหร่อยจัง . ตาใจดี มีมาให้ เต็มสองแขน หนีบเหล้าแบน โซดาสาม หลานตามหลัง ต้มยำกุ้ง หัวใหญ่ใหญ่ ให้พลัง ไม่ต้องยั้ง กินให้อิ่ม กระหยิ่มใจ . ตาแจกไก่ หลายน่อง พลางมองจ้อง แตงกวาย่อง คอยเมียงมอง อยู่ใกล้ใกล้ หนูเชื่องช้า ค่อยเดินมา ไม่ทันใจ ไส้กรอกจ้อง จะแย่งไก่ ไอ้กวากิน . กวาไม่สู้ ได้แต่ดู กรอกกินไก่ ให้มันแย่ง เอาไป จนหมดสิ้น ยายเหลืออด หมดกัน มันแย่งกิน จานเกือบบิน ลงกบาล ไอ้มารผจญ! . คอหมูย่าง วางใส่จาน ให้แตงกวา พลางชี้หน้า อย่านะเอ็ง เล็งอีกหน คราวนี้จาน ลงหัวแน่ ปะเดี๋ยวโดน อย่าทะโมน ทำตัวพาล รำคาญใจ . มีของกิน หลายอย่าง ตั้งบานเบอะ เหลืออีกเยอะ ทั้งหมูหวาน อีกจานใหญ่ มีไก่ทอด คอหมูย่าง วางนั่นไง กุ้งหัวใหญ่ ใส่น้ำปลา ก็น่ากิน . ขนมหวาน น้ำตาลโรย โปรยหนมปัง ทาเนยทั้ง เทนมข้น ให้ล้นลิ้น กินกันได้ กินเข้าไป ยายให้กิน ไม่หมดสิ้น เพราะรักเจ้า เฝ้าห่วงใย . แต่ความสุข คงอยู่ได้ ไม่นานนัก เหมือนใครควัก ดวงใจ ยายสลาย แตงกวาถูก วางยาพิษ ชีวิตวาย น้ำตาไหล รินรด หยดผืนดิน . ยายห่อเจ้า ด้วยผ้า คราเย็นย่ำ จวนจะค่ำ จำต้องเผา ร่างเจ้าสิ้น มองดูเจ้า ลาลับ กลับสู่ดิน จนหมดสิ้น เจ้าแล้ว หนอแตงกวา . ครั้นไม่นาน ดอกไม้ ก็ลาจาก ใครมาพราก เจ้าไป ไกลสุดหล้า ถูกยาพิษ อีกแล้ว เจ้าแก้วตา ในกอหญ้า คราคืนค่ำ จำไม่ลืม . อธิษฐาน ขอพานพบ ครบทั้งสอง หากจะต้อง เจอกันใหม่ คงได้ปลื้ม จะชาติหน้า หรือชาติไหน อย่าได้ลืม ฟ้าจะครึ้ม หรือสว่าง ไม่ห่างกัน ................... Black spinel 7 กรกฎาคม 2559 (http://upic.me/i/s0/w8a23.jpg) (http://upic.me/show/58857171) |