เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: สิริวตี ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 07:21:19 AM



หัวข้อ: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 07:21:19 AM
ยามเธอกรีดหัวใจฉันได้เลือด
เธอปาดเชือดเกินเก็บคำเจ็บกว่า
ยามเธอห่างเหินไปให้เย็นชา
สมน้ำหน้าตัวเองวังเวงลึก

เคยทอดวางหัวใจไกลตัวแล้ว
ยังเหลือแนวที่ว่างสร้างรู้สึก
รอยความช้ำร่ำไห้ใจกลัวนึก
เกิดจะคึกเจอรักสักครานี้

แต่เรื่องเล่าเก่ากรรมทำหนไหน
ที่ทำให้รักพบสุดหลบหนี
เธอกลับจ้วงหัวใจไม่ปรานี
แล้วหลบลี้ตัวฉันอันตรธาน

ยอมจำนนทุกข์ทนบนห้วงรัก
ทุกข์ท้อนักหนักมากยากกล่าวขาน
ยอมเกิดทุกข์ระกำช้ำทรมาน
เพราะวิญญาณผูกพันใช่ฝันลวง

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 09:00:23 AM


คงฝันจริงหญิงลวงเล่นเป็นแค่ฝัน
เพื้อรำพันช้ำใจอย่างใหญ่หลวง
คนรูปงามใครกล้าทำให้ช้ำทรวง
ชายทั้งปวงหลงเล่ห์เสน่ห์เธอ

ธนุ  เสนสิงห์

 :28:


หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 12:12:24 PM
อยากจะบอกความในให้ปะทุ
คนที่ชื่อ"ธนุ"ทำให้เผลอ
จนสิริวตีมีพร่ำเพ้อ
คอยจนเก้อทุกวันท่านไม่มา

สิริวตี
 :28: :28:

55555...แซวเล่นนะคะอาจารย์ หนูขอหลบก่อนเดี๋ยวโดนอะไรปาหัว
 :28:


หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 05:17:50 PM
:12:

ยอมจำนนทำไมแม้ใจเจ็บ
เหมือนหยิกเล็บหรือไม่ใจห่วงหา
รักเขาเกินกว่าใครในโลกา
ถึงชาติหน้าก็ยังรักเธอปักทรวง

ยอมจำนนทำไมเมื่อใจรัก
สุดห้ามหักอุราน้ำตาร่วง
ถึงอย่างไรใจมั่นฉันมิลวง
ขอเดินควงแขนเกี่ยวซักเสี้ยววัน

วิริน

๒๐/๗/๕๙

 :12:


หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 10 สิงหาคม, 2559, 03:33:29 AM
มิมีจิตใจแล้วแก้วตาพี่
นวลฤดีตอนนี้มันเสียขวัญ
นิมิตร้ายชายเมินเหินห่างกัน
ตื่นกลางคันทำเวียนมาเขียนกลอน

อันความฝันเจ้าน้องมิหมองนิด
ความใกล้ชิดก่อนเก่าเจ้าจำผ่อน
แล้วก็ลืมร้างไปไม่อาทร
เลยมินอนหลับสนิทยามนิทรา

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 08 มกราคม, 2560, 02:42:44 PM
ขวัญเอ๋ยขวัญของน้องต้องหวั่นไหว
ขวัญหทัยจรจากอยากเห็นหน้า
ขวัญเคยร่วมเคยเรียงเพียงอุรา
ขวัญมิมาขวัญเจ้าทำเศร้าทรวง

หากวันนี้ขวัญลืมมิปลื้มแล้ว
เกิดคลาดแคล้วขวัญเอ๋ยคนเคยห่วง
ทิ้งให้เหลือเพียงฝันกับวันลวง
น้ำตาร่วงหลบเร้นคนเห็นใจ

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: คนึงคคนานต์ ที่ 06 กุมภาพันธ์, 2560, 11:00:22 PM


...ดวงชีวัน..ขวัญหนอเฝ้ารอรัก
แม้อกหักหวนช้ำ น้ำตาไหล
ถึงปวดร้าวราวร่างอับปางไป
ก็รอได้..แม้นสิ้นดินธุลี

เพราะไอ้ขวัญมันปักใจรักยิ่ง
เพราะไอ้ขวัญมันหยิ่ง อิงศักดิ์ศรี
เพราะไอ้ขวัญมันห่วงดวงโสภี
เพราะเหตุนี้ มันจึงตรึงรักแน่น

ต่อให้ตรมถมทับปานดับด้าว
ต่อให้หนาวเนื้อหลุดสุดแสบแสน
ต่อให้โลกพังพาบเป็นราบแบน
ยังหวงแหนห้วงรัก..เป็นหลักรอ

ถึงแม้นเรียม..เตรียมใจไม่รักพี่
อกขวัญนี้เพียงหมายสายใยหนอ
หวังกอดเจ้า..ในฝัน..เท่านั้นพอ
จำนนต่อ..ชะตา..จนกว่าตาย...


αααααααααααααα



หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 08 กุมภาพันธ์, 2560, 05:06:46 PM


ดวงชีวันขวัญเรียมเจียมจิตข้อง
ริมฝั่งคลองแสนแสบแปลบมิหาย
คราชีวิตผิดหวังพังมลาย
พลีชีพวายเคียงคู่บูชารัก

เพราะอีเรียมเปลี่ยนแปลงหลงแสงสี
เพราะอีเรียมกลายนรีที่สูงศักดิ์
เพราะอีเรียมรักง่ายหน่ายเร็วนัก
เพราะอีเรียมแปรพักตร์รักสมชาย

ด้วยมิอาจเมินมานพาลผลักไส
อาบอาลัยทุรนหม่นหมองหมาย
หากทรงจำมิเลือนคล้อยเคลื่อนคลาย
มอบใจกายจำนน...ดลรักเดียว

Soul Searcher
Inspired to write 8/2/2017



หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 08 กุมภาพันธ์, 2560, 06:45:40 PM
สำเนียงคำคิดถึงของหนึ่งพี่
ก็ทำให้ใจดวงนี้นั้นสับสน
หวังหัวใจยามเหงาเราสองคน
ร้อยกมลความรักถักระย้า

แค่น้ำคำรินรดพลันสดชื่น
มิเคยคิดเป็นอื่นแอบหนีหน้า
ทั้งหมดห้วงหัวใจให้พี่ยา
จวบสิ้นฟ้าสูญดินมิสิ้นรัก

สิริวตี

กราบขออภัยมาลงไม่ต่อกลอนด้านบนเลย




หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 09 กุมภาพันธ์, 2560, 03:28:22 PM


...ดวงชีวัน..ขวัญหนอเฝ้ารอรัก
แม้อกหักหวนช้ำ น้ำตาไหล
ถึงปวดร้าวราวร่างอับปางไป
ก็รอได้..แม้นสิ้นดินธุลี

เพราะไอ้ขวัญมันปักใจรักยิ่ง
เพราะไอ้ขวัญมันหยิ่ง อิงศักดิ์ศรี
เพราะไอ้ขวัญมันห่วงดวงโสภี
เพราะเหตุนี้ มันจึงตรึงรักแน่น

ต่อให้ตรมถมทับปานดับด้าว
ต่อให้หนาวเนื้อหลุดสุดแสบแสน
ต่อให้โลกพังพาบเป็นราบแบน
ยังหวงแหนห้วงรัก..เป็นหลักรอ

ถึงแม้นเรียม..เตรียมใจไม่รักพี่
อกขวัญนี้เพียงหมายสายใยหนอ
หวังกอดเจ้า..ในฝัน..เท่านั้นพอ
จำนนต่อ..ชะตา..จนกว่าตาย...


αααααααααααααα



ความเหงาเอยซึมแทรกช่างแปลกจิต
คนเคยชิดหนีหน้ามาห่างหาย
กลัวความรักความผูกพันอันมากมาย
มาเสื่อมคลายวายวอดตลอดกาล

สิริวตี
 :35:


หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: คนึงคคนานต์ ที่ 10 กุมภาพันธ์, 2560, 04:17:33 PM


http://i378.photobucket.com/albums/oo228/yamiejung20/D%20day1/ffo124.gif


@..พี่เข้าใจในเหงาที่เร้ารุ่ม
ความกลัดกลุ้มสุมใส่ไฟประหาร
ค่อยค่อยเผาเงาใจไปอีกนาน
ทรมาน...เช่นนี้พี่ก็เป็น

จึงจำแนกแยกความไปตามส่วน
ดับชนวน เกิดแปรหากแลเห็น
ความพลัดพรากจากจรดุจร้อนเย็น
หาลำเค็ญเกินข่ม...บ่มชีวา

ขอเพียงน้องปองใฝ่ในความนิ่ง
รับความจริงเช่นนั้นก็หรรษา
เอาการงานบังคับปรับกายา
ให้ลืมหน้า..พี่ไปในเร็ววัน

น้องจะได้แช่มชื่นฟื้นทรวงสุข
นิราศทุกข์ทางรักจักสรวลสันต์
พี่หมดบุญหนุนนำกรรมลงทัณฑ์
ขอเก็บกลั้น..โศกอยู่แต่ผู้เดียว...ฯ


 :35:




http://i1020.photobucket.com/albums/af327/laikok1/Day2/kk77.gif


หัวข้อ: Re: ยอมจำนน...บนห้วงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2560, 11:38:44 AM
ยอมจำนนหนทางที่ย่างก้าว
ทุกเรื่องราวผ่านไปไม่ข้องเกี่ยว
หวังลืมรักปักใจให้หมดเทียว
แต่รักเลี้ยวลามเอาเกินเข้าใจ

บนห้วงรักหนักจิตนิจจาเจ้า
ยามคลอเคล้ายิ้มสร้างชื่นบานให้
ยามรักเริ่มเสื่อมคลายก็หายไป
ทิ้งหทัยเกิดทุกข์เข้ารุกโรม

สิริวตี